Zakres i zasięg czasopisma

Slavia Antiqua jest czasopismem interdyscyplinarnym i międzynarodowym, w którym publikowali historycy, archeolodzy, językoznawcy, arabiści, etnografowie tak z Polski, jak i z zagranicy (głównie z Czech, Słowacji i Niemiec oraz z Rosji). Poza artykułami stricte naukowymi (studia monograficzne, źródłoznawcze, polemiki, recenzje wydawnicze). Slavia Antiqua w swej Kronice ukazuje również informacje omawiające tak krajowe, jak i zagraniczne konferencje, sympozja oraz kongresy poświęcone badaniom nad szeroko pojętą Słowiańszczyzną. Odnotowuje jubileusze, jak i zgony badaczy zasłużonych dla rozwoju badań nad światem Słowian. Rocznik stara się przyczyniać do rozwoju studiów prowadzonych w różnych działach badań slawistycznych. Publikowanie artykułów w czasopiśmie nie jest odpłatne.

Historia czasopisma

Pomysł powołania do zycia czasopisma narodził sie w latach trzydziestych XX w. Prace te przerwała II wojna światowa. Pierwszy tom Slavia Antiqua ukazał się w roku 1948. Była ona organem Katedry Archeologii Polski Uniwersytetu Poznańskiego (później Instytutu Prahistorii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu). Od tomu XXXIV (1993) Slavia Antiqua ukazuje się również jako jedno z czasopism Wydziału Historii i Nauk Społecznych Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, realizowane we współpracy z Instytutem Archeologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Przewodniczącym Komitetu Redakcyjnego i następnie wieloletnim redaktorem naczelnym Slavia Antiqua był prof. Witold Hensel. Sprawował on tą funkcję do roku 2007. Od tomu XXXII (1989/90) wspomagała go jako współredaktor prof. Zofia Kurnatowska, która od roku 2007 do 2013 prowadziła redakcję Slavia Antiqua. Obecnie redaktorem naczelnym czasopisma jest prof. Andrzej Michałowski.  Wydawcą czasopisma Slavia Antiqua jest Wydawnictwo Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Poznaniu, a jego współwydawcą Wydział Archeologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

Polityka otwartego dostępu

Został zapewniony natychmiastowy, otwarty dostęp do treści czasopisma, zgodnie z zasadą, że swobodne udostępnianie badań naukowych sprzyja łatwiejszej globalnej wymianie wiedzy.