Strategie polskiej edukacji
PDF

Jak cytować

Białecki, I. (2016). Strategie polskiej edukacji. Nauka I Szkolnictwo Wyższe, (2(10), 22–36. Pobrano z https://pressto.amu.edu.pl/index.php/nsw/article/view/4392

Abstrakt

Autor podejmuje próbę opisu przyszłości edukacji w Polsce. Najpierw podaje warunki, które określą przyszłość tej edukacji. Są to: 1) rozwój technik informatycznych i Internetu, które spowodują, że interakcja między nauczycielem i uczniem będzie możliwa bez przestrzegania zasady jedności miejsca i czasu; 2) coraz większe nasycenie wiedzą rozmaitych dziedzin życia; 3) zmiany struktury zawodowej w kierunku zwiększania się proporcji zawodów wymagających kwalifikacji. Wykształcenie stanie się coraz ważniejsze dla dobrego funkcjonowania społeczeństwa i dla pomyślności jednostki. Prawdopodobnie dlatego stosunek do wykształcenia, zarówno kształcących się, jak i polityków, stanie się bardziej instrumentalny: wykształcenie będzie się liczyć nie ze względu na wartość wiedzy samej w sobie, lecz będzie traktowane jako inwestycja tak z perspektywy społecznej, jak i jednostkowej. Narzuci to politykom i administratorom nową perspektywę w zarządzaniu edukacją, w której dominować będzie kryterium efektywności (podnoszenia jakości przy tych samych kosztach lub też obniżania kosztów jednostkowych). Ze względu na szybko rosnącą wiedzę, wymagania profesjonalizmu i częstsze niż kiedyś zmiany zawodu zwiększy się rola dokształcania. Przy wzroście decentralizacji i dywersyfikacji rozmaitych form kształcenia ważnym elementem polityki edukacyjnej będzie kontrola jakości kształcenia i rozwój technik testowych. Dla określenia celów kształcenia konieczny jest współudział rozmaitych partnerów zainteresowanych „usługami” edukacyjnymi, takich jak przedstawiciele pracodawców i pracobiorców oraz władz lokalnych. Zmieniają się zadania polityki edukacyjnej: rola centralnej administracji oświatowej będzie polegać na aranżowaniu uzgodnień i oczekiwań rozmaitych partnerów zainteresowanych funkcjonowaniem oświaty, tak aby nie tracić z oczu interesu ogólnego oraz długofalowych celów edukacji.

PDF

Bibliografia

Białecki I. 1996a Alfabetyzm funkcjonalny, „Res Publica Nowa”, nr 6 (93).

Białecki I. 1996b Kształcenie dorosłych w Polsce - na podstawie wyników międzynarodowych badań nad alfabetyzmem funkcjonalnym. Warszawa: Instytut Spraw Publicznych.

Edukacja... 1996 Edukacja w zmieniającym się społeczeństwie. Polska wersja raportu przygotowanego do przeglądu systemu edukacji w Polsce przez OECD, II wydanie, wersja porawiona (przygotował zespół pod kierunkiem I. Białeckiego w składzie: J. Kośmider, M. Pastwa, E. Wnuk-Lipińska). Warszawa: Ministerstwo Edukacji Narodowej, Centrum Badań Polityki Naukowej i Szkolnictwa Wyższego.

Gibbons M. i in. 1994 The New Production of Knowledge, London: Sage Publishers.

Johnstone B.D. 1997 The Future of the University: Reasonable Predictions, Hoped-for Reforms or Technological Possibilities. Referat wygłoszony na konferencji What Kind of Unimsity, Londyn, 18-20 czerwca 1997 (przedruk w niniejszym numerze "Nauki i Szkolnictwa Wyższego").

Wnuk-Lipińska E. 1996 Innowacyjność a konserwatyzm. Uczelnie polskie w procesie przemian społecznych. Warszawa: Centrum Badań Polityki Naukowej i Szkolnictwa Wyższego.

Wnuk-Lipińska E., Wójcicka M. 1995 Przesłanki budowy systemu oceniania jakości kształcenia w polskich uczelniach. "Nauka i Szkolnictwo Wyższe", nr 6.