@article{Piwnicki_2019, title={Ruchy separatystyczne i dezintegracyjne przełomu XX i XXI wieku w Europie}, url={https://pressto.amu.edu.pl/index.php/pp/article/view/18686}, DOI={10.14746/pp.2019.24.1.4}, abstractNote={Istnienie w Europie ruchów separatystycznych i dezintegracyjnych, punktów zapalnych oraz konfliktów zbrojnych przekonuje, że nasz kontynent nie jest miejscem spokojnym ani bezpiecznym. Nawet, jeżeli uważamy go za najbezpieczniejszy na naszym globie. Po 1989 roku zapanowała w Europie demokracja, w latach 1999–2013 do zachodnich struktur obronnych (NATO) i gospodarczych (UE) włączono kraje Europy Środkowo-Wschodniej, wiązano z tym wielkie nadzieje na przyszłość. W drugiej dekadzie XXI wieku w Europie pojawiły się zupełnie inne tendencje. W prawie wszystkich krajach europejskich nasiliły się ruchy separatystyczne i populistyczne. W artykule postawiono następujące pytania badawcze:<br />1. Jakie jest źródło ruchów separatystyczno-populistycznych?<br />2. Co leży u podstaw odrodzenia nacjonalizmu w państwach europejskich?<br />3. Dlaczego polityka autonomii regionów nie skutkuje?<br />4. Co może być skutkiem rozbicia etnicznego kolejnych państw w Europie? Posłużono się metodą komparatystyczną oraz analizą systemową. Rozpoznając badany problem, autor doszedł do następujących wniosków:<br />1. W Europie występują problemy, które prowadziły i mogą doprowadzić do wojen.<br />2. Żadne państwo nie może się czuć bezpieczne, nawet, jeśli samo jest stabilne i demokratyczne.<br />3. Ekstremistyczne ugrupowania i ruchy polityczne mogą zdestabilizować kontynent.<br />4. Jednym antidotum w uspakajaniu konfliktów oraz eliminowania sytuacji separatystycznych jest ugruntowana i stabilna demokracja.<br />5. Polityka europejska (UE) powinna w tej kwestii być jednoznaczna i stabilna.}, number={1}, journal={Przegląd Politologiczny}, author={Piwnicki, Grzegorz}, year={2019}, month={kwi.}, pages={49–64} }