Abstrakt
Celem opracowania jest uzasadnienie konieczności wyodrębnienia pojęcia „konwergencja sieciowa” na rynku finansowym, do czego w rozważaniach prowadzi przedstawienie zagadnienia procesu konwergencji nadzorczej na rynku finansowym w aspekcie mikr-, makroostrożnościowym i systemowym, a także umiejscowienie go w sieciowym układzie zależności, w jakich umiejscowiony został ten proces po zmianach prawnych wywołanych wprowadzeniem ESNF i EUB. W szczególności analizie poddano instrumenty i mechanizmy unijne i krajowe (polskie) służące osiąganiu zbieżności nadzorczej, co jest warunkiem sine qua non urzeczywistniania celu stabilności finansowej, a zarazem ilustrujące konwergencję administracji finansowej na rynku finansowym UE oraz skutki prawne i rezultaty tej konwergencji w wymiarze instytucjonalnym, proceduralnym, materialnoprawnym i sieciowym. Tezą opracowania jest twierdzenie o możliwości wyodrębnienia trzech równoważnych, potrzebnych i uzupełniających się regulacyjnych sposobów osiągania konwergencji nadzorczej na rynku finansowym.
Licencja
Prawa autorskie (c) 2018 WPiA UAM
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.