Słowa kluczowe
rhetoric strategy
emotions in litterature
Jak cytować
Abstrakt
Bénigne Poissenot was the first author to introduce the theory of tragic tales reception, which was a vastly popular genre by the end of 16th and the beginning of 17th century in France. In the prologue of Nouvelles Histories Tragiques (1586) he emphasizes that the reason of his tales is to move the readers deeply and make them choose to go through a moral transformation and to live virtuous lives. This article’s objective is to investigate what methods and strategies the narrator uses to influence a reader’s emotions and to what extent those emotions help (or not) deliver the moral message, which can be found in his first-person declarations (the introduction and the conclusion of the tale). It is done by examining the fourth novel.Bibliografia
Aristote (1991). Rhétorique (M. Dufour, Trans.). Paris : Belles Lettres.
Arnould, J. C. (1993). Sur la sixième des « Nouvelles histoires tragiques » de Bénigne Poissenot. In P. Salwa, D. Żółkiewska (Eds.), Narrations brèves. Mélanges de littérature ancienne offerts à Krystyna Kasprzyk (pp. 205-215). Warszawa : Publications de l’Institut de Philologie Romane de l’Université de Varsovie.
Arnould, J. C. (1995). Les visages de la douleur dans les récits tragiques du XVIe siècle. In B. Yon (Ed.), La Peinture des passions de la Renaissance à l’âge classique (pp. 49-59). Saint-Etienne : Publications de l’Université de Saint-Etienne.
Boggio-Quallio, E. (1981). La structure de la nouvelle tragique de Jacques Yver à Jean-Pierre Camus. In J. Lafond, A. Stegmann (Eds.), L’Automne de la Renaissance 1580-1630. Actes du XXIIe Colloque International de Tours, 2-13 juillet 1979 (pp. 209-217). Paris : Vrin.
Carr, R. (1977). Introduction. In P. Boaistuau, Histoires Tragiques (pp. IX-LXXXIV). Genève : Droz.
Chupeau, J. (1981). Quelques formes caractéristiques de l’écriture romanesque à la fin du XVIe siècle et au début du XVIIe. In J. Lafond, A. Stegmann (Eds.), L’Automne de la Renaissance 1580-1630. Actes du XXIIe Colloque International de Tours, 2-13 juillet 1979 (pp. 219-230). Paris : Vrin.
Cicéron (1985). De l’Orateur (E. Courbaud, Trans.). Paris : Belles Lettres.
Corbin, A., Courtine, J.-J., Vigarello, G. (Eds.) (2016). Histoire des émotions, vol. I : De l’antiquité aux Lumières (G. Vigarello, Ed.). Paris : Seuil.
Dimke-Kamola, J. (2014). Czytanie ciała. Problem werbalnej i niewerbalnej ekspresji emocji w piśmiennictwie włoskiego Renesansu. In A. Rzepka, D. Pudo, M. Wrana (Eds.), Pismo, lektura, biblioteka w dawnych literaturach romańskich (pp. 133-145). Kraków : Collegium Columbinum.
Horace (1995). Art Poétique. In Horace, Epîtres (F. Villeneuve, Trans.). Paris : Belles Lettres.
La Taille J. de (1998). De l’Art de la Tragédie. In J. de La Taille, Saul le Furieux, La Famine ou les Gabéonites (G. Spillebout, Ed.). Mont-de-Marsan : Éditions José Feijóo.
Mandrou, R. (1961). Introduction à la France moderne. Paris : Albin Michel.
Marczuk, B. (1997). Floridan et Elvide, cinq versions du récit reconsidérées. In A. Bartosz, K. Dybeł, P. Tylus (Eds.), Jeux de la variante. Mélanges offerts à Anna Drzewicka (pp. 54-66). Kraków : Viridis.
Maślanka-Soro, M. (2013). Powrót Melpomeny. Tragedia włoska od średniowiecznego odrodzenia po renesansowy rozkwit. Kraków : Księgarnia Akademicka.
Mathieu-Castellani, G. (2001). Le mécanicien, l’acteur et le charmeur de serpents : la rhétorique et les passions. In F. Lecercle, S. Perrier (Eds.), La Poétique des passions à la Renaissance (pp. 333-351). Paris : Champion.
Pietrzak, W. K. (2006). Le Tragique dans les nouvelles exemplaires en France au XVe siècle. Łódź : Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
Poissenot, B. (1996). Nouvelles Histoires tragiques [1586] (J. C. Arnould, R. Carr, Eds.). Genève : Droz.
Poli, S. (1991). Histoire(s) Tragique(s). Anthologie/Typologie d’un genre littéraire. Fasano – Paris : Schena-Nizet.
Suard, F. (1990). Floridan et Elvide aux XVe et XVIe siècles. In B. Alluin, F. Suard (Eds.), La Nouvelle. Définitions, transformations (pp. 163-179). Lille : Presses Universitaires de Lille.
Licencja
- Autor oświadcza, że przysługują mu osobiste i majątkowe prawa autorskie do Utworu oraz że nie są one ograniczone w zakresie objętym niniejszą Umową, oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza majątkowych lub osobistych praw autorskich innych osób.
- Autor udziela Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z Utworu bez ograniczeń terytorialnych i przez czas nieokreślony na następujących polach eksploatacji:
2.1. wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy Utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
2.2. wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy Utworu;
2.3. publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;
2.4. włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;
2.5. wprowadzanie Utworu w postacie elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu, Intranetu, Extranetu lub innej sieci;
2.6. rozpowszechnianie Utworu w postaci elektronicznej w Internecie, Intranecie, Extranetu lub innej sieci, w pracy zbiorowej jak również samodzielnie;
2.7. udostępnianie Utworu w wersji elektronicznej w taki sposób, by każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym, w szczególności za pośrednictwem Internetu, Intranetu, Extranetu lin innej sieci;
2.8. udostępnianie Utworu zgodnie z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons. - Autor zezwala Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na:
3.1. nieodpłatne korzystanie i rozporządzanie prawami do opracowań Utworu i tymi opracowaniami.
3.2. wysyłanie metadanych Utworu oraz Utworu do komercyjnych i niekomercyjnych baz danych indeksujących czasopisma. - Autor upoważnia i zobowiązuje Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu do udzielania osobom trzecim dalszych licencji (sublicencji) do Utworu oraz do innych materiałów, w tym utworów zależnych lub opracowań zawierających lub powstałych w oparciu o Utwór, przy czym postanowienia takich sublicencji będą tożsame z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu wyłącznie w celach niekomercyjnych pod następującymi warunkami:
4.1. uznanie autorstwa czyli obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem informacji, o autorstwie tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, doi) oraz samej licencji;
4.2. na tych samych warunkach, wolno rozpowszechniać utwory zależne jedynie na licencji identycznej to tej, na jakiej udostępniono utwór oryginalny. - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu jest zobowiązany do:
5.1. udostępniania Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym bez ograniczeń technicznych;
5.2. poprawnego informowania osób, którym Utwór będzie udostępniany o udzielonych im sublicencjach w sposób umożliwiający odbiorcom zapoznanie się z nimi.
Pozostałe postanowienia
- Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).