Les compétences discursives et génériques dans la traduction des contrats de droit civil français et polonais
PDF (Français (France))

Słowa kluczowe

contract
discursive competences
generic competences
legal discourse
genre
legal translation

Jak cytować

Lajus, D. (2016). Les compétences discursives et génériques dans la traduction des contrats de droit civil français et polonais. Studia Romanica Posnaniensia, 43(1), 47–62. https://doi.org/10.14746/strop.2016.425.004

Abstrakt

In the process of legal translation, different rules for editing individual genres are an important issue arising from cultural differences. Therefore, translator’s discursive and generic competences affect the quality of translation. Even if the knowledge of standards of the genre of target culture does not allow their direct application in the text of translation, a comparison of generic standards facilitates proper interpretation of the source text and editing the target text, thus allowing to achieve the intended communicative objective. The purpose of this article is to compare the legal discourse in highly routinised genres such as Polish and French contracts in the field of civil law. Based on the French school of discourse analysis, the study is designed to extract meanings which are not expressed directly, but are related to the function of a given text. Particular emphasis is placed on ways of expressing the performative nature of analysed genres and interpersonal relationships.
https://doi.org/10.14746/strop.2016.425.004
PDF (Français (France))

Bibliografia

Antoniewska, D. (2005). L’analyse contrastive des textes modèles de droit civil français et polonais appliquée à la traduction (Unpublished doctoral dissertation). Adam Mickiewicz University in Poznań, Poland.

Austin, J.L. (1991). Quad dire, c’est faire (G. Lane, Trans.). Paris : Editions du Seuil. (Original work published 1962 r.)

Benveniste, É. (1966). Problèmes de linguistique générale. Paris : Éditions Gallimard.

Boquet, C. (2008). La traduction juridique : fondement et méthode. Bruxelles : De Boeck.

Charaudeau, P. (1992). La grammaire du sens et de l’expression. Paris : Hachette Education.

Code civil – 2013. (2012). Éditions Prat.

Cornu, G. (2000). Linguistique juridique. (2nd ed.) Paris : Montchrestein.

Didier, E. (1987). Le langage du droit et la nouvelle traduction juridique. L’actualité terminologique, 20 (5), 7-11.

Fontaine, M., Cavalerie, R., Hassenforder, J.-A. (2000). Dictionnaire de droit (2nd ed.). Paris : Foucher.

Gémar, J.-C. (1995). Traduire ou l’art d’interpréter. Langue, droit et société : éléments de jurilinguistique, tome 2 : Application. Traduire le texte juridique. Québec : Presses de l’Université du Québec.

Gizbert-Studnicki, T. (1986). Język prawny z perspektywy socjolingwistycznej. Warszawa – Kraków: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.

Grzmil-Tylutki, H. (2007). Gatunek w świetle francuskiej teorii dyskursu. Kraków : Universitas.

Guillien, R. & Vincent, J. (2001). Lexique des termes juridiques (13th ed.). Paris : Dalloz.

Jopek-Bosiacka, A. (2006). Przekład prawny i sądowy. Warszawa : Wydawnictwo Naukowe PWN.

Kerbrat-Orecchioni, C. (1997). L’énonciation. De la subjectivité dans le langage. Paris : Armand Colin.

Kierzkowska, D. ( 2002). Tłumaczenie prawnicze. Warszawa : Wydawnictwo Tepis.

Radwański, Z. (Eds.), (2007). Prawo cywilne – część ogólna (9th ed.). Warszawa : C.H. Beck : Instytut Nauk Prawnych PAN.

Searle, J.R. (1982). Sens et expression (J. Proust, Trans.). Paris : Minuit. (Original work published 1979 r.)

Solova, R. (2013). Norma i praktyka w przekładzie tekstów skonwencjonalizowanych. Wrocław : Oficyna Wydawnicza ATUT.

Tomaszkiewicz, T. (1988). Étude comparative de quelques indices du concept d’énonciation en français et en polonais. Poznań : Wydawnictwo Naukowe UAM.

Walkiewicz, B. (2012). La traduction en tant que discours. Studia Romanica Posnaniensia, XXXIX, 71-86.

Walkiewicz, B. (2013). Architektura tekstów o architekturze. Poznań : Wydawnictwo Naukowe UAM.

Wojtak, M. (2012). Styl urzędowy. In J. Bartmiński (Eds.), Współczesny język polski (4th ed.). (pp. 155-171). Lublin : Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.

Wronkowska, S. & Zieliński, M. (2012). Komentarz do zasad techniki prawodawczej z dnia 20 czerwca 2002 (2nd ed.). Warszawa : Wydawnictwo Sejmowe.

Ziembiński, Z. & Zieliński, M. (1992). Dyrektywy i sposób ich wypowiadania. Warszawa : Polskie Towarzystwo Semiotyczne.

Zieliński, M. (1999). Języki prawne i prawnicze. In W. Pisarek, Polszczyzna 2000. Orędzie o stanie języka na przełomie tysiącleci (pp. 50-74). Kraków : Ośrodek Badań Prasoznawczych Uniwersytet Jagielloński.