Słowa kluczowe
Rancière
Border Writing
pariah
migrant woman
Jak cytować
Abstrakt
The autofictional novel La hija extranjera (2015), by the Catalan-Moroccan author Najat El Hachmi, is linked to the figure of exclusion and to what, in particular, Hannah Arent called “modern pariah”. Her literary writing vindicates a border thinking and the vision of a fragmentary, multiple and plural migrant female subject –contrary to the unitary male hegemonic subject – that shows, in Jacques Rancière’s terms, the close relationship that literature maintains with politics.
Bibliografia
Álvarez, N. (2010). Palabras desencadenadas: aproximación a la teoría literaria postcolonialy a la escritura hispano-negroafricana. Zaragoza: Prensas Universitarias.
Aparicio, R. (2007). La integración de las segundas generaciones en Europa: El Estudio EFFNATIS (eficacia de las políticas de integración de los hijos de inmigrantes). En A.M. López Sala, y L. Cachón (coords.), Juventud e inmigración. Desafíos para la participación y para la integración (119-136). Las Palmas de Gran Canaria: Consejería de Empleo y Asuntos Sociales del Gobierno de Canarias.
Arendt, H. (1993). La condición humana. Barcelona: Paidós.
Arendt, H. (2004). La tradición oculta (Gómez Ibáñez, trad.). Barcelona: Paidós.
Arendt, H. (2005). Una revisión de la historia judía y otros ensayos. Buenos Aires: Paidós.
Arnau i Segarra, P. (2016). L’hybridité identitaire dans une littérature émergente: l’écriture du «moi» hybride dans l’oeuvre autobiographique des écrivains catalans d’origine maghrébine.
Babel, 33, 247-259. Consultado el 3 de mayo de 2019 en http://journals.openedition.org/babel/4540.
Augé, M. (2000). Los no lugares. Espacios del anonimato. Barcelona: Gedisa.
Bauman, Z. (2005). Vidas desperdiciadas: La modernidad y sus parias. Buenos Aires: Paidós.
Campillo, N. (2005). «Mundo» y «Pluralidad» en Hannah Arendt. Intersticios, 9 (22/23), 87-100.
Cixous, H. (1995). La risa de la medusa: ensayos sobre la escritura (A.M. Moix, y M. Díaz-Diocaretz, trad.). Barcelona: Anthropos.
Darici, K. (2017). Literatura transnacional en Cataluña: La filla estrangera de Najat El Hachmi. Diablotexto Digital, 2, 106-134.
El Hachmi, N. (2004). Yo también soy catalana (M. Repinecz, trad.). Barcelona: Columna.
El Hachmi, N. (2015a). La hija extranjera (R.M. Pratz, trad.). Barcelona: Planeta.
El Hachmi, N. (2015b). Najat El Hachmi, otra voz sobre Europa, Cataluña, el Is-lam, la inmigración.
Público. Entrevista con A.M. Iglesia. Consultado el 4 de mayo de 2019 en https://elasombrario.com/najat-el-hachmi-otra-voz-sobre-europa-cataluna-el-islam-la-inmigracion/.
El Hachmi, N. (2015c). Najat el Hachmi: «No renunciaré a mi origen como escritora». Entrevista con Ernest Alós. Consultado el 6 de noviembre de 2019 en https://n9.cl/w2o4.
Kristeva, J. (2006). Poderes de la perversión. México D.F.: Siglo XXI.
Lazare, B. (1992). Juifs et antisémites (P. Oriol, ed.). París: Allia.
Rancière, J. (2010). Momentos políticos. Buenos Aires: Capital Intelectual.
Rancière, J. (2011a). El destino de las imágenes (M. Gajdowski, trad.). Buenos Aires: Prometeo
Rancière, J. (2011b). El malestar en la estética (V. Petrecca, y G. Burello, trad.). Buenos Aires: Capital Intelectual.
Rayas, E.J. (2011). El concepto de paria en la obra de Hannah Arendt. Guadalajara (México): Universidad de Guadalajara.
Ricci, C. (2014). ¡Hay moros en la costa!: Literatura marroquí fronteriza en castellano y catalán. Madrid: Iberoamericana.
Sartre, J.P. (1957). ¿Qué es literatura? (A. Bernárdez, trad.). Buenos Aires: Losada.
Sau, V. (1995). El vacío de la maternidad: madre no hay más que ninguna. Barcelona: Icaria.
Spivak, G. (2009). ¿Pueden hablar los subalternos? (M. Asensi, ed.). Barcelona: MACBA.
Licencja
- Autor oświadcza, że przysługują mu osobiste i majątkowe prawa autorskie do Utworu oraz że nie są one ograniczone w zakresie objętym niniejszą Umową, oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza majątkowych lub osobistych praw autorskich innych osób.
- Autor udziela Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z Utworu bez ograniczeń terytorialnych i przez czas nieokreślony na następujących polach eksploatacji:
2.1. wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy Utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
2.2. wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy Utworu;
2.3. publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;
2.4. włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;
2.5. wprowadzanie Utworu w postacie elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu, Intranetu, Extranetu lub innej sieci;
2.6. rozpowszechnianie Utworu w postaci elektronicznej w Internecie, Intranecie, Extranetu lub innej sieci, w pracy zbiorowej jak również samodzielnie;
2.7. udostępnianie Utworu w wersji elektronicznej w taki sposób, by każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym, w szczególności za pośrednictwem Internetu, Intranetu, Extranetu lin innej sieci;
2.8. udostępnianie Utworu zgodnie z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons. - Autor zezwala Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na:
3.1. nieodpłatne korzystanie i rozporządzanie prawami do opracowań Utworu i tymi opracowaniami.
3.2. wysyłanie metadanych Utworu oraz Utworu do komercyjnych i niekomercyjnych baz danych indeksujących czasopisma. - Autor upoważnia i zobowiązuje Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu do udzielania osobom trzecim dalszych licencji (sublicencji) do Utworu oraz do innych materiałów, w tym utworów zależnych lub opracowań zawierających lub powstałych w oparciu o Utwór, przy czym postanowienia takich sublicencji będą tożsame z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu wyłącznie w celach niekomercyjnych pod następującymi warunkami:
4.1. uznanie autorstwa czyli obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem informacji, o autorstwie tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, doi) oraz samej licencji;
4.2. na tych samych warunkach, wolno rozpowszechniać utwory zależne jedynie na licencji identycznej to tej, na jakiej udostępniono utwór oryginalny. - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu jest zobowiązany do:
5.1. udostępniania Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym bez ograniczeń technicznych;
5.2. poprawnego informowania osób, którym Utwór będzie udostępniany o udzielonych im sublicencjach w sposób umożliwiający odbiorcom zapoznanie się z nimi.
Pozostałe postanowienia
- Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).