Słowa kluczowe
opór
prawo do miasta
feminizm
kontrpubliczności
heroizm
girl power
Jak cytować
Abstrakt
Polityczny potencjał siły dziewczyńskości nie tkwi w sile jednostki, ale w dostrzeżeniu wspólności i wielości dziewczyńskich doświadczeń. Odrzucenie postawy heroicznej i wyjście poza indywidualistyczny paradygmat girl power pozwalają na uwidocznienie różnych, nierzadko sprzecznych ze sobą narracji i reprezentacji składających się na współczesne dziewczyństwo, co z kolei pozwala nie tylko na identyfikację kompleksowych mechanizmów wykluczenia, ale też wytworzenie inkluzywnych taktyk i strategii oporu wobec nich. W oparciu o literaturę feministyczną oraz przykłady dziewczyńskiego oporu z kultury popularnej staram się pokazać, w jaki sposób dziewczyny, dokonując interwencji w miejscach zakodowanych jako męskie, łamią kody kulturowe, płciowe, rasowe i klasowe, stawiają opór, przechwytują narracje o sobie samych i egzekwują swoje prawo do miasta. Choć niektóre z omawianych przeze mnie gestów, taktyk i strategii mogą się wydawać zbyt łagodne, żeby mieć siłę polityczną, proponuję, że właśnie tym niepozornym formom wyrażania oporu warto się bliżej przyjrzeć, stosując w ich analizie kategorię kontrpubliczności i upłciowionego prawa do miasta.Bibliografia
Adetiba, Elizabeth i Tarana Burke. 2017. „Tarana Burke Says #MeToo Should Center Marginalized Communities”: https://www.thenation.com/article/tarana-burke-says-metoo-isnt-just-for-white-people/
Anderson, Sini (reż). 2013. The Punk Singer.
Bagieu, Pénélope. 2018. Tupeciary: O kobietach, które robią to, co chcą, tłum. Agnieszka Pączka-Torelli i Anna Pączka. Warszawa: bęc zmiana.
Baumgardner, Jennifer, i Amy Richards. 2000. Manifesta: Young Women, Feminism, and the Future. Nowy Jork: Farrar, Straus and Giroux.
Berman, Marshall. 2017. „Take it to the Streets: Conflict and Community in Public Space.” W Modernism in the Streets: A Life and Times in Essays, red. Marcus, David, i Shellie Sclan. Londyn: Verso.
Bess, Gabby. 2015. „Alternatives to Alternatives: the Black Grrrls Riot Ignored.” https://broadly.vice.com/en_us/article/9k99a7/alternatives-to-alternatives-the-black-grrrls-riot-ignored.
Doshi, Tishani. 2018. Girls Are Coming Out of the Woods. Hexham: Bloodaxe Books.
Favilli, Elena, i Francesca Cavallo. 2017. Opowieści na dobranoc dla młodych buntowniczek, tłum. Ewa Borówka. Katowice: Debit.
Fenster, Tovi. 2005. „The Right to the Gendered City: Different Formations of Belonging in Everyday Life.” Journal of Gender Studies 14(3): 217–31.
Gill, Rosalind. 2007. „Postfeminist Media Culture: Elements of a Sensibility” European Journal of Cultural Studies 10. 2: 147–166.
Gonick, Marnina. 2006. „Between Girl Power and Reviving Ophelia: Constituting the Neoliberal Girl Subject.” NWSA Journal 18.2: 1–23.
Harvey, David. 2003. „The Right to the City.” International Journal of Urban and Regional Research 27.4: 939-941.
Harvey, David. 2013. Rebel Cities: From the Right to the City to the Urban Revolution. Londyn: Verso.
Hernández, Daisy. i Bushra Rehman. 2002. Colonize This!: Young Women of Color on Today’s Feminism. New York: Seal Press.
Juck. 2013-. https://www.juck.org
Klein, Naomi. 2000. No Logo: Taking Aim at the Brand Bullies. Toronto: Vintage Canada.
Lefebvre, Henri. 1996. Writings on Cities, tłum. i red. Kofman, Eleonore i Elizabeth Lebas. Londyn: Blackwell.
Majewska, Ewa. 2018. Kontrpubliczności ludowe i feministyczne: Wczesna „Solidarność” i Czarne Protesty. Warszawa: Instytut Wydawniczy Książka i Prasa.
Majewska, Ewa. 2017. „Prekariat i dziewczyna: Fetyszyzm towarowy i emancypacja dziś.” W Tramwaj zwany uznaniem: Feminizm i solidarność po neoliberalizmie. Warszawa: Instytut Wydawniczy Książka i Prasa.
Marcus, Sara. 2010. Girls to the Front: The True Story of the Riot Grrrl Revolution. Nowy Jork: Harper Collins.
Marcuse, Peter. 2009. „From critical urban theory to the right to the city.” City 13.2-3: 185-197. DOI: https://doi.org/10.1080/13604810902982177
Massey, Doreen. 1994. Space, Place and Gender. Cambridge: Polity Press.
Mayer, Margit. 2009. „The „Right to the City‟ in the context of shifting mottos of urban social movements.” City 13.2-3: 362-374. DOI: https://doi.org/10.1080/13604810902982755
McGuire, Danielle L. 2018. „The Maid and Mr. Charlie: Rosa Parks and the Struggle for Black Women‟s Bodily Integrity.” W Verso Report, Where Freedom Starts: Sex, Power, Violence, #MeToo. London: Verso.
McRobbie, A. (2015) Be Creative: Making a Living in the New Culture Industries. London: Wiley.
McRobbie, Angela i Jenny Garber. 1991. „Girls and Subcultures.” W McRobbie, Angela, Feminism and Youth Culture: From ‘Jackie’ to ‘Just Seventeen’. Basingstoke: Macmillan. 1–15.
Purcell, Mark. 2002. „Excavating Lefebvre: the right to the city and its urban politics of the inhabitant.” Geojournal 58: 99-108.
Roy, Arundhati. 2012. „Arundhati Roy speaks out against Indian rape culture,” https://www.channel4.com/news/arundhati-roy-speaks-out-against-indian-rape-culture
Schilt, Kristen. 2003. „„A Little Too Ironic‟: The Appropriation and Packaging of Riot Grrrl Politics by Mainstream Female Musicians.” Popular Music and Society 26.1: 5-16
Sciamma, Celine (reż.). 2014. Bande de filles Bande de filles.
Solnit, Rebecca. 2016. „City of Women: The Power of Names.” W Solnit, Rebecca, i Joshua Jelly-Schapiro, Nonstop Metropolis: A New York City Atlas. Oakland: University of California Press. 85–90.
Vacchelli, Elena i Kofman, Eleonore. 2018. „Towards an Inclusive and Gendered Right to the City.” Journal of Gender Studies 17: 1–3.
Verso Report. 2018. Where Freedom Starts: Sex, Power, Violence, #MeToo. London: Verso.
Walker, Rebecca. 1995. To Be Real: Telling the Truth and Changing the Face of Feminism. New York: Anchor.
Licencja
Autorzy:
„Praktyka Teoretyczna” jest pismem, które chce realizować idee wolnego dostępu do wiedzy i poszerzania domeny dobra wspólnego. Ma służyć rozwojowi nauki i krytycznej refleksji w Polsce i na świecie w imię idei wolnego dostępu do wiedzy (Open Access). Całe pismo jest udostępniane za darmo w Internecie na warunkach licencji CC-BY-NC-SA (Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe) w wersji 4.0 (szczegółowe warunki: http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/). Artykuły w nim zamieszczone mogą być dowolnie przechowywane, kopiowane, drukowane, rozpowszechniane i wykorzystywane do celów naukowo-dydaktycznych przy zachowaniu warunków licencji. Apelujemy tylko o uznanie autorstwa i podanie źródła w myśl przyjętych w środowisku naukowym standardów.
Nie ma natomiast możliwości komercyjnego wykorzystania zgromadzonych zasobów bez pisemnej zgody wydawcy. Dostęp do czasopisma nie może być dystrybuowany za opłatą czy w jakikolwiek inny sposób limitowany przez inne podmioty.
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie „Praktyka Teoretyczna” są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC [PL.pdf, PL.doc, EN.pdf, EN.doc].
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie „Praktyka Teoretyczna” udzielają wydawcy czasopisma niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalają na użycie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe (CC-BY-NC-SA 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Autorzy nadsyłanych artykułów powinni upewnić się, czy wykorzystywane przez nich materiały nie są chronione prawami autorskimi na rzecz innych osób i ponoszą odpowiedzialność za ewentualne uchybienia w tym względzie.