Polityka życia samego
PDF

Słowa kluczowe

bioetyka
biologia
biomedycyna
biopolityka
biotechnologia
cielesność
genetyka
nauki o życiu
witalność

Jak cytować

Rose, N. (2011). Polityka życia samego. Praktyka Teoretyczna, 3, 187–209. https://doi.org/10.14746/prt.2011.3.8

Abstrakt

Artykuł ten analizuje współczesną biopolitykę w świetle często cytowanej wskazówki Michela Foucaulta, że dzisiejsza polityka koncentruje się na „życiu samym”. Sugeruje on, że ostatnie osiągnięcia w naukach o życiu, biomedycynie i biotechnologii mogą być z pożytkiem analizowane w odniesieniu do trzech aspektów. Pierwszy z nich dotyczy logiki kontroli, drugi – reżimu prawdy w naukach o życiu, a trzeci – technologii siebie. We współczesnej biopolityce oznacza to odpowiednio politykę ryzyka, politykę molekularną i etopolitykę. Artykuł sugeruje, że w tych trzech aspektach ludzie stali się „indywidualnościami somatycznymi”: osobowość coraz częściej jest de'niowana w terminach cielesności, a między naszym postępowaniem i biologią zostają ustanowione
nowe, bezpośrednie relacje. Jednocześnie ta somatyczna i cielesna jednostka zostaje zmuszona do wybierania, bycia przezorną i odpowiedzialną oraz narażona na eksperymenty
i zakwestionowanie. Wszystkie te elementy składają się na
politykę „życia samego”.

https://doi.org/10.14746/prt.2011.3.8
PDF