Abstrakt
W swoim artykule skupiam się na funkcji pojęć kruchości i opłakiwalności życia w pismach Judith Butler i rozpatruję ich miejsce w szerszym kontekście myśli o tym, co za Jacques'em Derridą nazywam „źródłową żałobą”. Z jednej strony zatem chcę zrekonstruować stawiane przez Butler wyzwanie, polegające na przemyśleniu możliwości stworzenia wspólnoty bazującej na równym przydziale kruchości i opłakiwalności życia, który pozwala Butler na potraktowanie opłakiwalności jako przenikliwej i wyjątkowej ścieżki do problematyki ochrony żywych istot i równości między nimi. Z drugiej strony, odnosząc się do pism Derridy, wpisuję zaproponowane przez Butler pojęcia kruchości i opłakiwalności w szerszą strukturę żałoby, aby pokazać, jak wszelkie formowanie więzi społecznych zasadzające się na wspólnej kruchości i podatności na zranienie musi nieustannie konfrontować się z para
Finansowanie
Narodowe Centrum Nauki
Bibliografia
Blanchot, Maurice. 2003. The Infinite Conversation. Trans. Susan Hanson. Minneapolis, London: University of Minnesota Press.
Butler, Judith. 2000. Antigone’s Claim: Kinship Between Life and Death. New York, Chichester: Columbia University Press.
Butler, Judith. 2004. Precarious Life. The Powers of Mourning and Violence. London, New York: Verso.
Butler, Judith. 2009. “Finishing, Starting”. In Derrida and the Time of the Political. Eds. Pheng Cheah, Suzanne Guerlac. Durham, London: Duke University Press.
Butler, Judith. 2016. Frames of War. When Life Is Grievable?. London, New York: Verso.
Butler, Judith. 2020. The Force of Non-Violence. London, New York: Verso.
Butler, Judith and Athanasiou, Athena. 2013. Dispossession: The Performative in the Political. Cambridge, Malden: Polity Press.
Chomsky, Noam. 2001. Propaganda and the Public Mind. Chicago: Haymarket Books.
Derrida, Jacques. 1984. Margins of Philosophy. Trans. Alan Bass. Chicago: The University of Chicago Press.
Derrida, Jacques. 1993. Aporias. Trans. Thomas Dutoit. Stanford: Stanford University Press.
Derrida, Jacques. 2001a. By Force of Mourning. Trans. Pascale-Anne Brault, Michael Naas. In The Work of Mourning. Eds. Pascale-Anne Brault, Michael Naas. Chicago, London: The University of Chicago Press.
Derrida, Jacques. 2001b. Lyotard and Us. Trans. Boris Belay. In The Work of Mourning. Eds. Pascale-Anne Brault, Michael Naas. Chicago, London: The University of Chicago Press.
Derrida, Jacques. 2005a. Paper Machine. Trans. Rachel Bowlby. Stanford: Stanford University Press.
Derrida, Jacques. 2005b. The Politics of Friendship. Trans. George Collins. London, New York: Verso.
Derrida, Jacques. 2005c. Rogues. Two Essays on Reason. Trans. Pascale-Anne Brault, Michael Naas. Stanford: Stanford University Press.
Derrida, Jacques. 2008. Marx & Sons. Trans. G.M. Goshgarian. In Ghostly Demarcations, ed. Michael Sprinker. London, New York: Verso.
Derrida, Jacques. 2011. Specters of Marx. Trans. Peggy Kamuf. London, New York: Routledge.
Derrida, Jacques. 2009. Writing and Difference. Trans. Alan Bass. London, New York: Routledge.
Derrida, Jacques. 2013. Avowing – The Impossible: “Returns,” Repentance, and Reconciliation. Trans. Gil Anidjar. In Living Together. Jacques Derrida's Communities of Violence and Peace, ed. Elisabeth Weber. New York: Fordham University Press.
Derrida, Jacques. 2016. Of Grammatology. Trans. Gayatri Chakravorty Spivak. Baltimore: John Hopkins University Press.
Derrida, Jacques and Ferrari, Maurizio. 2001. A Taste for the Secret. Trans. Giacomo Donis. Cambridge, Oxford, Malden: Polity.
Herman, Edward S. and Chomsky, Noam. 1994. Manufacturing Consent. The Political Economy of the Mass Media. London: Vintage Books.
hooks, bell. 2001. All About Love: New Visions. New York: HarperCollins.
Laclau, Ernesto. 2007. Emancipation(s). London, New York: Verso.
Levinas, Emmanuel. 1979. Totality and Infinity. An Essay on Exteriority. Trans. Alphonso Lingis. The Hague, Boston, London: Martinus Nijhoff Publishers and Duquesne University Press.
Levinas, Emmanuel. 1987. Time and the Other. Trans. Richard A. Cohen. Pittsburgh: Duquesne University Press.
Naas, Michael. 2015. When It Comes to Mourning. In Jacques Derrida. Key Concepts. Ed. Claire Colebrook. London, New York: Routledge.
Rancière, Jacques. 1992. “Politics, Identification, and Subjectivization”. October 61/1992: 58-64.
Rancière, Jacques. 2006. On the Shores of Politics. Trans. Liz Heron. London, New York: Verso.
The Nation’s Editors. 2012. “Chris Hayes and Heroes”. The Nation June 25/2012. https://www.thenation.com/article/archive/chris-hayes-and-heroes/
Licencja
Autorzy:
„Praktyka Teoretyczna” jest pismem, które chce realizować idee wolnego dostępu do wiedzy i poszerzania domeny dobra wspólnego. Ma służyć rozwojowi nauki i krytycznej refleksji w Polsce i na świecie w imię idei wolnego dostępu do wiedzy (Open Access). Całe pismo jest udostępniane za darmo w Internecie na warunkach licencji CC-BY-NC-SA (Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe) w wersji 4.0 (szczegółowe warunki: http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/). Artykuły w nim zamieszczone mogą być dowolnie przechowywane, kopiowane, drukowane, rozpowszechniane i wykorzystywane do celów naukowo-dydaktycznych przy zachowaniu warunków licencji. Apelujemy tylko o uznanie autorstwa i podanie źródła w myśl przyjętych w środowisku naukowym standardów.
Nie ma natomiast możliwości komercyjnego wykorzystania zgromadzonych zasobów bez pisemnej zgody wydawcy. Dostęp do czasopisma nie może być dystrybuowany za opłatą czy w jakikolwiek inny sposób limitowany przez inne podmioty.
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie „Praktyka Teoretyczna” są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC [PL.pdf, PL.doc, EN.pdf, EN.doc].
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie „Praktyka Teoretyczna” udzielają wydawcy czasopisma niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalają na użycie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe (CC-BY-NC-SA 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Autorzy nadsyłanych artykułów powinni upewnić się, czy wykorzystywane przez nich materiały nie są chronione prawami autorskimi na rzecz innych osób i ponoszą odpowiedzialność za ewentualne uchybienia w tym względzie.