Słowa kluczowe
materializm antropologiczny
obraz dialektyczny
miasto
pomnik
pamięć
dialektyka
Ernst Thälmann
mesjanizm
Jak cytować
Abstrakt
I w swojej metodologii i w polityce Walter Benjamin pozostaje wierny zasadzie by postępować “zawsze radykalnie, nigdy konsekwentnie”. Dlatego dla współczesnych badaczy/ek miasta zainspirowanych jego dziełem największym wyzwaniem jest operacjonalizacja jego materialistycznej metodologii. Materializm antropologiczny Benjamina przekracza granice dyscyplin naukowych, mieszcząc się – wedle określenia T.W. Adorno – “na granicy magii i pozytywizmu”. Punktem przejścia jednego w drugie jest obraz dialektyczny. Aby dojść do tego punktu, Benjamin przeprowadza serię eksperymentów percepcyjnych i analitycznych, które można potraktować jako swoiste etiudy dialektyczne, „ćwiczenia w patrzeniu”. Artykuł wyodrębnia takie techniki z pism Benjamina, wskazuje na ich filozoficzne podłoże oraz testuje je poprzez badanie współczesnego przykładu. Jest nim ogromny berliński pomnik komunisty Ernsta Thälmanna, na zmianę brudzony przez graficiarzy i czyszczony przez lewicowy kolektyw.Bibliografia
Adorno, T.W., W. Benjamin 1994. Briefwechsel 1928-1940. Frankfurt.
Benjamin, W. 1991. Gesammelte Schriften. Frankfurt.
Benjamin, W. 1997. Gesammelte Briefe. Frankfurt.
Benjamin, W. 2005. Pasaże. Kraków.
Berdet. M. ,,Eight Thesis on Phantasmagoria.”
http://anthropologicalmaterialism.hypotheses.org/611/.
Berdet, M. ,,Seven Short Temporary Statements on Anthropological Materialism.” http:// anthropologicalmaterialism.hypotheses.org/822/.
Berdet, M. ,,What is Anthropological Materialism?” http://anthropologicalmaterialism.hypotheses.org/644/.
Buck-Morss, S. 1989. The Dialectics of Seeing: Walter Benjamin and the Arcades Project. London.
Khatib, S. ,,Karl Marx, Walter Benjamin and the Spectre of the Messianic: Is There a Materialist Theory of Time?” http://hypotheses.org/12052/.
Osborne, P. 2005. ,,Quasi-messianic Interruption.” W Walter Benjamin: Critical Evaluations in Cultural Theory, t. 1. New York.
Saunders, P. 2010. ,,The Ghosts of Lenin, Thalmann and Marx in the Post-Socialist Cityscape.” German Life and Letters 63.
Soost, H. 2001. ,,Gas und Koks, Ruß und Staub.” Berlinische Monatsschrift 4.
Licencja
Autorzy:
„Praktyka Teoretyczna” jest pismem, które chce realizować idee wolnego dostępu do wiedzy i poszerzania domeny dobra wspólnego. Ma służyć rozwojowi nauki i krytycznej refleksji w Polsce i na świecie w imię idei wolnego dostępu do wiedzy (Open Access). Całe pismo jest udostępniane za darmo w Internecie na warunkach licencji CC-BY-NC-SA (Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe) w wersji 4.0 (szczegółowe warunki: http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/). Artykuły w nim zamieszczone mogą być dowolnie przechowywane, kopiowane, drukowane, rozpowszechniane i wykorzystywane do celów naukowo-dydaktycznych przy zachowaniu warunków licencji. Apelujemy tylko o uznanie autorstwa i podanie źródła w myśl przyjętych w środowisku naukowym standardów.
Nie ma natomiast możliwości komercyjnego wykorzystania zgromadzonych zasobów bez pisemnej zgody wydawcy. Dostęp do czasopisma nie może być dystrybuowany za opłatą czy w jakikolwiek inny sposób limitowany przez inne podmioty.
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie „Praktyka Teoretyczna” są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC [PL.pdf, PL.doc, EN.pdf, EN.doc].
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie „Praktyka Teoretyczna” udzielają wydawcy czasopisma niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalają na użycie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe (CC-BY-NC-SA 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Autorzy nadsyłanych artykułów powinni upewnić się, czy wykorzystywane przez nich materiały nie są chronione prawami autorskimi na rzecz innych osób i ponoszą odpowiedzialność za ewentualne uchybienia w tym względzie.