Słowa kluczowe
geografia polityczna
teoria dizajnu
antropocen
kapitalizm kognitywny
Carl Schmitt
Jak cytować
Abstrakt
Tekst stanowi komentarz do publikowanego przekładu tekstu O antropolizie autorstwa Benjamina Brattona, kalifornijskiego teoretyka dizajnu i twórcy nowego modelu geografii politycznej. W związku z tym, że Bratton nie był dotychczas tłumaczony na język polski, podejmuję się krótkiego przedstawienia jego postaci i dokonań, koncentrując się przede wszystkim na książce The Stack: On Software and Sovereignty (2016). Krytycznie omawiając koncepcję Stosu (ang. The Stack), która w zamierzeniu autora ma zrewolucjonizować myślenie o władzy i suwerenności, przedstawiam miejsce Brattona w najnowszej historii intelektualnej, założenia teoretyczne leżące u zrębów jego myśli, a także identyfikuję jego inspiracje. Następnie omawiam tekst O antropolizie, pokazując, w jaki sposób pojęcie antropolizy rozwiązuje niektóre trudności wynikające z lektury The Stack.
Bibliografia
Barbrook, Richard, and Andy Cameron. 1996. “The Californian Ideology.” Science as Culture 6(1): 44–72.
Bergson, Henri. 2007. Dwa źródła moralności i religii. Tłum. Piotr Kostyło i Krzysztof Skorulski. Kraków: Homini.
Bergson, Henri. 1988. Pamięć i życie. Tłum. Anita Szczepańska. Warszawa: Pax.
Bińczyk, Ewa. 2018. Epoka człowieka. Retoryka i marazm antropocenu. Warszawa: PWN.
Bratton, Benjamin H. 2015. Dispute Plan to Prevent Future Luxury Constitution. Berlin: Sternberg Press.
Bratton, Benjamin H. 2016. The Stack: On Software and Sovereignty. Cambridge–London: MIT Press.
Bratton, Benjamin H. 2021. “O antropolizie.” Tłum. Jakub Wolak. Praktyka Teoretyczna 41(3): 159–168. https://doi.org/10.14746/prt.2021.3.8.
CCRU. 2015. Writings 1997–2003. Falmouth: Urbanomic.
de Chardin, Teilhard. 1987. Moja wizja świata i inne pisma. Tłum. Mieczysław Tazbir. Warszawa: Pax.
Fiodorow, Nikołaj. 2012. Filozofia wspólnego czynu. Tłum. Cezary Wodziński i Michał Milczarek. Kęty: Wydawnictwo Marek Derewiecki.
Gane, Nicholas, and Stephen Sale. 2007. “Interview with Friedrich Kittler and Mark Hansen.” Theory, Culture and Society 24: 323–329.
Halteman, Matthew C. 2015. “Ontotheology.” W Routledge Encyclopedia of Philosophy, accessed September 7, 2021, https://philarchive.org/archive/HALO-3v1.
Hadot, Pierre. 2003. Filozofia jako ćwiczenie duchowe. Tłum. Piotr Domański. Warszawa: Aletheia.
Hadot, Pierre. 2018. Czym jest filozofia starożytna? Tłum. Piotr Domański. Warszawa: Aletheia.
Heidegger, Martin. 1999a. „Platona nauka o prawdzie.” Tłum. Seweryn Blandzi. W Znaki drogi. Warszawa: Aletheia.
Heidegger, Martin. 1999b. „List o ‘humanizmie.’” Tłum. Józef Tischner. W Znaki drogi. Warszawa: Aletheia.
Heidegger, Martin. 1999c. „Czym jest metafizyka? Wprowadzenie.” Tłum. Krzysztof Wolicki. W Znaki drogi. Warszawa: Aletheia.
Hildebrand, Dietrich. 2012. Koń trojański w mieście Boga. Tłum. Jerzy Wocial. Warszawa: Fronda PL.
Hoły-Łuczaj, Magdalena. 2018. Radykalny nonantropocentryzm: Martin Heidegger i ekologia głęboka. Warszawa–Rzeszów: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego – Wyższa Szkoła Informatyki i Zarządzania.
Joler, Vladan, i Matteo Pasquinelli. 2021. Nooskop ujawniony – manifest. Sztuczna inteligencja jako narzędzie ekstraktywizmu wiedzy. Tłum. Kuba Kulesza, Cezary Stępkowski i Agnieszka Zgud. Dostęp 4 grudnia 2021, https://nooskop.mvu.pl/.
Kissinger, Henry. 2016. Porządek światowy. Tłum. Maciej Antosiewicz. Wołowiec: Czarne.
Krämer, Hans. 2015. „Niepisana nauka Platona.” Tłum. Światosław Florian Nowicki. Peitho. Examina Antiqua 1(6).
Land, Nick. 2013. Fanged Noumena: Collected Writings 1987–2007. Falmouth – New York: Urbanomic – Sequence Press.
Mackay, Robin, and Armen Avanessian. 2014. #Accelerate#: The Accelerationist Reader. Falmouth: Urbanomic.
Milczarek, Michał. 2013. Z martwych was wskrzesimy. Filozofia Nikołaja Fiodorowa. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Negarestani, Reza. 2008. Cyclonopedia: Complicity with Anonymous Materials. Melbourne: re:press.
Pomorski, Adam. 1996. Duchowy proletariusz: przyczynek do dziejów lamarkizmu społecznego i rosyjskiego kosmizmu XIX-XX wieku (na marginesie antyutopii Andrieja Płatonowa). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe i Literackie Open.
Ratajczak, Mikołaj. 2015. „Wprowadzenie do teorii kapitalizmu kognitywnego: kapitalizm kognitywny jako reżim akumulacji.” Praktyka Teoretyczna 1(15): 57–94. https://doi.org/10.14746/prt.2015.1.2.
Rosińska, Monika. 2020. Utopie dizajnu. Pomiędzy afirmacją a krytyką nowoczesności. Kraków: TAiWPN Universitas.
Scannell, R. Joshua. 2018. Architectures of Managerial Triumphalism (Review of Benjamin Bratton, The Stack: On Software and Sovereignty). https://www.boundary2.org/2018/11/r-joshua-scannell-architectures-of-managerial-triumphalism-review-of-benjamin-bratton-the-stack-on-software-and-sovereignty/.
Schefer, Christina. 2001. Platons unsagbare Erfahrung. Ein anderer Zugang zu Platon. Basel: Schwabe.
Schmitt, Carl. 2019. Nomos ziemi w prawie międzynarodowym ius publicum Europaeum. Tłum. Kinga Wudarska. Warszawa: Fundacja Augusta hr. Cieszkowskiego.
Srnicek, Nick. 2017. Platform Capitalism. Cambridge: Polity Press.
Sitnicki, Ignacy. 2018. Metafilozofia kosmizmu i transhumanizmu. Warszawa: Semper.
Terranova, Tiziana. 2014. “Red Stack Attack! Algorithms, Capital and the Automation of the Common” W #Accelerate#: The Accelerationist Reader, red. R. Mackay and A. Avanessian, 379–400. Falmouth: Urbanomic.
Terranova, Tiziana. 2020. Atak czerwonego stosu. Algorytmy, kapitał i automatyzacja tego, co wspólne. Tłum. Maszynowe gromady w zintegrowanym globalnym kapitalizmie. http://www.maszynowegromady.pl/terranova.html.
Teschke, Benno. 2009. The Myth of 1648: Class, Geopolitics, and the Making of Modern International Relations. London: Verso.
Wark, MacKenzie. 2015. Molecular Red: Theory for the Anthropocene. London: Verso.
Williams, Alex, and Nick Srnicek. 2014. “#Accelerate: Manifesto for an Accelerationist Politics.” W #Accelerate#: The Accelerationist Reader, red. R. Mackay and A. Avanessian, 347–362. Falmouth: Urbanomic.
Williams, Alex, and Nick Srnicek. 2016. „#PRZYSPIESZ Manifest akceleracjonistycznej polityki.” Tłum. Piotr Płucienniczak. W Rozdzielczość Chleba. Nośnik #4: ZUS: 46–53. https://rozdzielchleb.pl/przyspiesz-manifest-akceleracjonistycznej-polityki/.
Zenil, Hector, red. 2012. A Computable Universe: Understanding and Exploring Nature as Computation. New Jersey – London – Singapore – Beijing – Shanghai – Hong Kong – Taipei – Chennai: World Scientific.
Zygmuntowski, Jan. 2020. Kapitalizm sieci. Warszawa: Rozruch.
Licencja
Autorzy:
„Praktyka Teoretyczna” jest pismem, które chce realizować idee wolnego dostępu do wiedzy i poszerzania domeny dobra wspólnego. Ma służyć rozwojowi nauki i krytycznej refleksji w Polsce i na świecie w imię idei wolnego dostępu do wiedzy (Open Access). Całe pismo jest udostępniane za darmo w Internecie na warunkach licencji CC-BY-NC-SA (Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe) w wersji 4.0 (szczegółowe warunki: http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/). Artykuły w nim zamieszczone mogą być dowolnie przechowywane, kopiowane, drukowane, rozpowszechniane i wykorzystywane do celów naukowo-dydaktycznych przy zachowaniu warunków licencji. Apelujemy tylko o uznanie autorstwa i podanie źródła w myśl przyjętych w środowisku naukowym standardów.
Nie ma natomiast możliwości komercyjnego wykorzystania zgromadzonych zasobów bez pisemnej zgody wydawcy. Dostęp do czasopisma nie może być dystrybuowany za opłatą czy w jakikolwiek inny sposób limitowany przez inne podmioty.
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie „Praktyka Teoretyczna” są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC [PL.pdf, PL.doc, EN.pdf, EN.doc].
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie „Praktyka Teoretyczna” udzielają wydawcy czasopisma niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalają na użycie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe (CC-BY-NC-SA 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Autorzy nadsyłanych artykułów powinni upewnić się, czy wykorzystywane przez nich materiały nie są chronione prawami autorskimi na rzecz innych osób i ponoszą odpowiedzialność za ewentualne uchybienia w tym względzie.