Rimbaud i historia przestrzenna
PDF

Słowa kluczowe

geografia polityczna
Komuna Paryska
anarchizm
poezja
kolonializm

Jak cytować

Ross, K. (2017). Rimbaud i historia przestrzenna. Praktyka Teoretyczna, 23(1), 215–236. https://doi.org/10.14746/prt.2017.1.8

Abstrakt

Artykuł stanowi zmodyfikowany fragment książki Kristin Ross poświęconej Komunie Paryskiej i Rimbaudowi. Autorka rozwija w nim trzy równoległe opowieści o konfliktach organizujących ówczesną literaturę, politykę i rozwijającą się pod koniec XIX wieku naukową geografię. Choć realizowany różnymi metodami, cel tych walk miałby być jednakowy i dotyczyć sposobu konstruowania przestrzeni. Jak przekonuje bowiem Ross, ideologiczne pojęcie przestrzeni (zgodnie z którym biernie oczekuje ona na podbój) zostaje wypracowane wspólnymi siłami przez antykomunardzkich polityków, elitarystycznych poetów parnasistowskich oraz ojców francuskiej akademickiej geografii. Rimbaud zaś (wespół z takimi radykałami jak Vermersch i Reclus) szkicował w swoich pracach taką koncepcję przestrzeni, w której nie będzie już miejsca na podbój, hierarchię czy charakterystyczne dla kapitalistycznego kolonializmu całkowite ujednolicenie rzeczywistości.

https://doi.org/10.14746/prt.2017.1.8
PDF

Bibliografia

Benjamin, Walter. 2006. „Rozmowy z Brechtem. Notatki svandborskie.” Tłum. Andrzej Kopacki. Literatura na Świecie 5–6.

Broc, Numa. 1974. „L’établissement de la géographie en France; diffusion, institutions, projets (1870 –1890).” Annales de géographie 83-459 (September-October): 545–568.

Depping, Guillaume. 1881. „Le Mouvement géographique.” Journal officiel de la République française 1.

Drapeyron, Ludovic. 1881. „Le But, la methode et l’oeuvre de la Revue de geographie.” Revue de géographie 9: 1–8.

Eisensweig, Uri. 1980. Territoires occupés de l’imaginaire juif: Essai sur l'espace sioniste. Paris: Christian Bourgoi.

Enzensberger, Hans. 1965. „Une théorie du tourisme.” W Culture ou mise en condition? Tłum. Bernard Lortholary. Paris: Julliard.

Giblin, Beatrice. 1978. „Le Paysage, le terrain et les géographes.” Hérodote 9: 74–89.

Gros, Jules. 1876. „La Mer Saharienne et le Capitaine Roudaire.” L’Exploration: Journal des conquêtes de la civilisation sur tous les points du globe 1: 220–224.

Hudson, Brian. 1977. „The New Geography and the New Imperialism: 1870–1918.” Antipode 9-2 (September): 12–19.

Jameson, Fredric. 1984. „Rimbaud and the Spatial Text.” W Re-writing Literary History, red. Tak-Wai Wong i M. Ackbar Abbas. Hong Kong: Hong Kong University Press, 66–93.

Koninck, Rodolphe de. 1984. „La Géographie critique.” W Les Concepts de la Géographie humaine, red. Antoine Bailly. Paris: Masson, 121–132.

Lacoste, Yves. 1979. „A bas Vidal... Viva Vidal !” Hérodote 16: 68–81.

Lacoste, Yves. 1982. La géographie, ça sert, d’abord, à faire la guerre. Paris: Maspero.

Levasseur, Emile. 1871. „L’Etude et l’enseignement de la géographie.” Séances et travaux de l’Académie des sciences morales et politiques 96.

de Lisle, Charles-Marie Leconte. 1978. Oeuvres diverses, tom. 4. Paris: Société d’édition.

McKay, Vernon. 1943. „Colonialism in the French Geographical Movement 1871–1881.” Geographical Review 33-2 (April): 214–232.

Murphy, Agnes. 1948. The Ideology of French Imperialism. Washington: Catholic University.

Picard, Ernest. 1877. Revue de géographie 1 (January-June): 1.

Reclus, Élisée. 1897. „Préface.” W F. Domela Nieuwenhuis, Le Socialisme en danger. Paris: Stock.

Reclus, Élisée. 1911. Correspondance, tom. 2. Paris: Schleicher.

Reclus, Élisée. 1982. L’Homme et la Terre. Paris: Maspero.

Rimbaud, Arthur. 1993. Wiersze: Sezon w piekle; Iluminacje; Listy, oprac. Artur Międzyrzecki. Kraków: Wydawnictwo Literackie

Santos, Milton. 1984. Pour une géographie nouvelle. Paris: Publisud.

„The Teaching of Geography Given by the Societies of Geography”. (1881). Bulletin de Bordeaux 4: 213–214.

Vermersch, Eugène. 187?. Les Hommes du jour. Paris: G. Towne.