EWOLUCJA JĘZYKA URZĘDOWEGO W KOREI
PDF (Język Polski)

Palabras clave

znaki chińskie
pismo koreańskie
manuskrypt Hunmin-jeongeum
pismo dla ludzi prostych
pisanie pożyczonymi znakami chińskimi
Gugyeol
Hyangchal
Idu
konfucjanizm
uczony mąż konfucjański
mieszany styl koreańskiego z chińskimi znakami
nowa powieść

Cómo citar

OH, K.- geun. (2016). EWOLUCJA JĘZYKA URZĘDOWEGO W KOREI. Comparative Legilinguistics, 22, 65–76. https://doi.org/10.14746/cl.2015.22.04

Resumen

Pismo chińskie razem z księgami buddyjskimi dotarło do Korei około III w.n.e. Od tego momentu Korea oficjalnie została włączona do obszaru kultury i cywilizacji chińskiej (Cheon So-yeong 2007, 362). Mimo że ideograficzne pismo chińskie nie nadawało się do zapisu języka koreańskiego, Koreańczycy, którzy nie mieli swojego pisma, przyjęli znaki chińskie. Ideograficzne pismo chińskie stało się podstawą życia piśmiennego Koreańczyków aż do połowy XIX w. Początkowo pisma były formułowane w języku chińskim, czyli pisano nie tylko znakami chińskimi, lecz także stosowano szyk typowy dla tego języka. Jednocześnie należy zaznaczyć, że Koreańczycy czytali teksty pisane ideograficznym pismem chińskim, adaptując wymowę chińską do zasad języka koreańskiego. Z czasem zaczęły się pojawiać różne style piśmiennicze, np. gugyeol czy iduGugyeol był stylem, który charakteryzował się szykiem wyrazów typowym dla języka chińskiego. Był jedynie wzbogacony o morfemy gramatyczne (np. końcówki fleksyjne) nieobecne w języku chińskim, a istotne dla języka koreańskiego. Kolejnym etapem rozwoju języka pisanego było pisanie wciąż chińskimi znakami, ale z zastosowaniem szyku typowego dla zdania sformułowanego w języku koreańskim, a nie w języku chińskim, np. czasownik w funkcji orzeczenia został przesunięty na koniec zdania. Styl urzędowy, w którym widoczne są te zmiany, nazywany jest idu (이두, 吏讀). Prób zapisywania języka koreańskiego zapożyczonymi znakami chińskimi było wiele, ale żadna z metod nie była efektywna. W związku z tym król Sejong stworzył hangeul – alfabet dostosowany do perfekcyjnego zapisywania języka koreańskiego.

https://doi.org/10.14746/cl.2015.22.04
PDF (Język Polski)

Citas

An, Byeong-hui, Gwang-ho Lee. 2007. 中世國語文法論 [Gramatyka średniowiecznego języka koreańskiego]. Seul: Hakyeonsa.

An, Byeong-hui, Yong-seon Yun, Ho-gwon Lee. 2007. 국어연습 [Ćwiczenie języka koreańskiego średniowiecza], Seul: KNOU Press.

Cheon, So-yeong. 2007. 우리 말의 문화찾기 [W poszukaniu kultury naszego języka]. Seul: Hanguk-munhwasa.

Hwang, Pae-gang. 1998. 한국문학의이해 [Zrozumieć literaturę koreańską]. Seul: Saemunsa.

Im, Yong-gi, i Yun-pyo Hong (red.). 2006. 국어사 연구 어디까지 와 있는가 [Na jakim etapie jest badanie historii języka koreańskiego]. Paju: Taehaksa.

Jang, Bu-il, Nam-cheol Jo, i Sang-jin Lee. 2011. 한국근현대문학사 [Historia współczesnej literatury koreańskiej]. Seul: KNOU Press.

Jo, Dong-il, Jong-mun Seo, i Jong-seong Pak. 2012. 국문학의 역사 [Historia literatury koreańskiej]. Seul: KNOU Press.

Kim, Gyo-bin et al., 2007, 중국의 종교와 사상 [Religie i systemy filozoficzne Chin], Seul, KNOU Press.

Kim, Jin-ho. 2006. 재미있는 한국어 이야기 [Ciekawa historia języka koreańskiego]. Seul: Bagijeong.

Kim, Jung-ha. 2005. 개화기 소설연구 [Studium powieści modernistycznej]. Seul: Gukhak-jaryowon.

Kim, Yun-sik, i Hyeon Kim. 1997. 한국문학사 [Historia literatury koreańskiej]. Seul: Mineumsa.

Kwon, Yeong-min. 2004. 한국현대문학사 1 [Historia współczesnej literatury koreańskiej t. 1]. Seul: Mineumsa.

Lee Gi-mun, i So-won Jang. 2007. 國語史 [Historia języka koreańskiego]. Seul: KNOU Press.

Lee Hui-seung, Byeong-hui An, i Jae-yeong Han. 2011. 한글 맞춤법 강의 [Wykład ortografii języka koreańskiego]. Seongnam: Sinsu-munhwasa.

Lee Ik-seop, i So-won Jang. 2007. 국어학개론 [Zarys nauki o języku koreańskim]. Seul: KNOU Press.