LES CARACTERISTIQUES CHOISIES DU LANGAGE DU DROIT POLONAISE ET FRANÇAISE CONCERNANT LES CONTRATS DE DROIT DES OBLIGATIONS – ANALYSE DES CONTRATS PORTANT SUR L’USAGE DES CHOSES
PDF (Język Polski)

Mots-clés

język prawniczy
język umów
francuski język prawniczy
polski język prawniczy
cechy języka umów

Comment citer

NOWAK-KORCZ, P. (2013). LES CARACTERISTIQUES CHOISIES DU LANGAGE DU DROIT POLONAISE ET FRANÇAISE CONCERNANT LES CONTRATS DE DROIT DES OBLIGATIONS – ANALYSE DES CONTRATS PORTANT SUR L’USAGE DES CHOSES. Comparative Legilinguistics, 14, 47–116. https://doi.org/10.14746/cl.2013.14.03

Résumé

L’objectif de l’article consiste à montrer les caractéristiques choisies de la langue du droit polonaise et française concernant les contrats de droit des obligations et notamment des contrats portant sur l’usage des biens dans la perspective de traduction. Les textes parallèles tels que les contrats de location, contrats de bail à ferme, de prêt à usage ainsi que de crédit-bail ont été traduits et analysés. L’auteur présente les caractéristiques lexicales, grammaticales ainsi que les autres traits typiques de la langue en question p. ex. expressions du temps.

https://doi.org/10.14746/cl.2013.14.03
PDF (Język Polski)

Références

Alcaraz Varó, Hughes, Brian. 2002. Legal Translation Explained. Manchester: Svol. Jerome Publishing.

Bissardon, Sébastien. 2005. Guide du language juridique. Vocabulaire, pièges et difficultés. Paris. LexisNexis Litec.

Choduń, Agnieszka. 2007. Słownictwo tekstów aktów prawnych w zasobie leksykalnym współczesnej polszczyzny. Warszawa: Wydawnictwo Trio.

Cornu, Gérard. 2005. Linguistique juridique. Paris: Editions Montchrestien. EJA

Gajda, Stanisław. 1990. Wprowadzenie do teorii terminu. Wyższa Szkoła Pedagogiczna im. Powstańców Śląskich w Opolu

Gémar, Jean-Claude. 2000. La langue française, dans l’ordre juridique international. [In]: I. Lamberterie, D. Breillat (eds.) Le français langue du Droit. Actes du colloque international. Poitiers 6 et 7 novembre 1997. Paris: Presses Universtaires de France.113-153

Gizbert-Studnicki, Tomasz. 1979. Czy istnieje język prawny, Państwo i Prawo, nr 3, ss. 49-60.

Gizbert-Studnicki, Tomasz. 1992. Język prawny a obraz świata. [In]: Prawo w zmieniającym się społeczeństwie. Księga jubileuszowa Profesor M. Boruckiej-Arctowej, (red.) Skąpska, G. Kraków.

Gniadek, Stanisław. 1979. Grammaire contrastive franco-polonaise. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.

Grzelak, Joanna. 2010. Polski język prawa – w perspektywie glottodydaktycznej. Poznań: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza.Praca doktorska.

Guillien, Raymond, Vincent, Jean. 2007. Lexique de termes juridiques. Paris: Dalloz.

Grevisse, Maurice. 2010. Gramatyka języka francuskiego od A do … B2. Poznań: Nowela/De boeck (adaptacja. Alicja Żuchelkowska)

Houbert, Frédéric. 2005. Guide Pratique de la Traduction Juridique. Anglais/Français. Paris: La maison du dictionnaire.

Jadacka, Hanna. 2006. Poradnik językowy dla prawników. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Semper

Jędrzejko, Ewa. 1987. Semantyka i składnia polskich czasowników deontycznych. Wrocław-Warszawa-Gdańsk-Łódź: Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk.

Jopek-Bosiacka, Anna. 2006, Przekład prawny i sądowy, Warszawa: PWN.

Kacprzak, Alicja, Sypnicki, Józef. 2002. Synonymie dans le vocabulaire medical. [In]: Polysémie, Synonymie, Antonymie. Relations dans le lexique. Aspects théoriques et applicatifs, Łódź, 29 VI 1995. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

Kacprzak, Alicja, Sypnicki Józef. 2002. Éléments de grammaire française. Poznań: Wydawnictwo Naukowe PWN

Kaczmarek Karolina. 2011. Lingua legis w aspekcie translatologicznym węgiersko-polskim i polsko-węgierskim, Legilingwistyka porównawcza, Tom 6/2011, Poznań: UAM, 1-230.

Kielar, Barbara,. Zofia., Michałowska, Katarzyna. 1994. Umowa handlowa – angielskie i polskie wzorce tekstowe. Lingua Legis Nr 1. 6-11.

Kierzkowska, Danuta. 2011. Kodeks tłumacza przysięgłego z komentarzem. Warszawa: Translegis.

Kubacki, Artur. 2012. Tłumaczenie poświadczone. Status, kształcenie, warsztat i odpowiedzialność tłumacza przysięgłego. Kraków: Wolters Kluwer

Malinowska, Ewa. 1999. Język w urzędach. [In]: W. Pisarek (red.). Polszczyzna 2000. Orędzie o stanie języka na przełomie tysiącleci. Kraków: Ośrodek Badań Prasoznawczych. Uniwersytet Jagielloński. 75-96

Malinowski, Andrzej. 2006. Polski język prawny. Wybrane zagadnienia. Warszawa: Wydawnictwo LexisNexis. Słownik Francusko-polski , polsko-francuski LexLand, Wiedza Powszechna, 2003

Malkiel, Yakov. 1959. Studies in irreversible binomials. Lingua 8. 113-160.

Marczyk, Krzysztof. 2004. Formalizacja języka prawniczego praktyki orzeczniczej (na przykładzie wyroku sądowego wraz z uzasadnienim. [In]: E. Malinowska (red.). Język – Prawo – Społeczeństwo. Opole: Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego.157-166

Mattila, E.S. Heikki. 2013. Comparative Legal Linguistics. Language of Law, Latin and Modern Lingua Francas. 2nd Edition. Hampshire. Ashgate Publishing Limited.

Matulewska, Aleksandra. 2007. Lingua Legis in Translation. Frankfurt am Main: Peter Lang GmbH.

Mellinkoff, D. 1963. The language of the Law. Boston: Little, Brown and Company.

Nowak, Joanna. 2011. Modalność deontyczna w języku prawa na przykładzie polskiego i hiszpańskiego kodeksu cywilnego. Poznań. Uniwersytet im. Adama Mickiewicza. Praca doktorska.

Nowak, Paulina. 2006. Analiza lapsologiczna przekładu unijnych aktów normatywnych na przykładzie Council Regulation (EC) No 1346/2000 of 29 May 2000 on Insolvency Proceedings. Poznań. Uniwersytet im. Adama Mickiewicza. Praca magisterska.

Pisarska, Alicja. Tomaszkiewicz, Teresa. 1996. Współczesne tendencje przekładoznawcze. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.

Pieńkos, Ewa, Pieńkos Jerzy. 1981. Słownik terminologii prawniczej i ekonomicznej francusko-polski. Warszawa: Wiedza Powszechna

Pieńkos, Jerzy. 1999. Podstawy juryslingwistyki. Język w prawie – Prawo w języku. Warszawa: Oficyna Prawnicza Muza S.A.

Podracki, J. 1998. Szkolny słownik języka polskiego. Warszawa

Polański, Kazimierz. 1999. Encyklopedia językoznawstwa ogólnego. Wrocław. Zakład Narodowy im. Ossolińskich

Sandrini, Peter. 1996. Terminologiearbeit im recht. Deskriptiver begriffsorientierter Ansatz vom Standpunkt des Übersetzers. IITF-Series 8. Vienna: TermNet.

Sourioux, Jean Louis, Lerat Pierre. 1975. Le langage du droit. Paris: Presses Universitaires de France.

Šarčević, Susan. 2000. New Approach to Legal Translation. The Hague. Kluwer Law International.

Starzec, Anna. 1984. Rozwój polskiej terminologii motoryzacyjnej (od początku do 1945 roku). Opole.

Tomaszkiewicz, Teresa. 2003. Modele tekstów specjalistycznych a przekład. [In]: Języki specjalistyczne. Zagadnienia dydaktyki i przekładu. Katowice: Wydawnictwo Naukowe „Śląsk” Sp. Z o.o. 237-246

Urbańczyk, S. Kucała, M. 1999. Encyklopedia języka polskiego. Wrocław. Zakład Narodowy im. Ossolińskich

Wojtak, Maria. 1993. Styl urzędowy. [In]: Encyklopedia kultury polskiej XX wieku. T 2. Współczesny język polski. J. Bartmiński (red.). Wrocław.

Wojtak, Maria. 1992. O stylowym wariancie języka na przykładzie tekstów urzędowych. [In]: S. Gajda (red.). Systematyzacja pojęć w stylistyce. Opole. 141-149.

Wank, Rolf. 1985 Die juristische Begriffsbildung. Schriften des Instituts für Arbeits- und Wirtschaftsrecht der Universität zu Köln, Band 48, 1. München: C.H. Beck.

Zedler, Feliks. 2010. Wybrane zagadnienia z zakresu prawa i postępowania cywilnego w aspekcie translatologicznym z języka polskiego na angielski. [In]: J. Bańczerowski, A. Matulewska (eds.) Comparative Legilinguistics. International Journal for Legal Communication. Poznań: Zakład Graficzny UAM. vol. 3/2010.

Zieliński, Maciej. 1999. Języki prawne i prawnicze. [In]: W. Pisarek (red.). Polszczyzna 2000. Orędzie o stanie języka na przełomie tysiącleci. Kraków: Ośrodek Badań Prasoznawczych. Uniwersytet Jagielloński. 50-74

Zieliński, Maciej. 2010. Wykładnia prawa. Zasady, reguły, wskazówki. Warszawa. Wydawnictwo LexisNexis.

Żydek-Bednarczuk, Urszula. 1987. Słownictwo z zakresu motoryzacji we współczesnym języku polskim. Katowice