JĘZYK ARABSKI W PRACY TŁUMACZA PRZYSIĘGŁEGO
PDF (English)

Słowa kluczowe

tłumaczenie poświadczone
język arabski
język polski

Jak cytować

STYSZYNSKI, M. (2009). JĘZYK ARABSKI W PRACY TŁUMACZA PRZYSIĘGŁEGO. Comparative Legilinguistics, 1, 49–59. https://doi.org/10.14746/cl.2009.01.04

Abstrakt

Niniejszy referat dotyczy osobistych refleksji związanych z pracą tłumacza przysięgłego języka arabskiego. Istotną rolę odgrywa odpowiedni dobór słownictwa, które obejmowałoby swoim zakresem znaczeniowym poszczególne pojęcia w danym języku. Należy także wspomnieć o odzwierciedlaniu właściwej terminologii w języku arabskim, która nie zawsze odpowiada językowi polskiemu. Taka sytuacja zmusza niekiedy do stosowania ekwiwalentów znaczeniowych, generalizujących pojęć bądź rozbudowanych, opisowych konstrukcji stylistycznych. Specyfika języka arabskiego wymaga również uwzględniania różnorodnych czynników w pracy translatorskiej niezależnie od charakteru i tematyki tekstu. Czynniki te dotyczą często religii, tradycji, kultury i obyczajów czy wreszcie kwestii społeczno-politycznych i administracyjnych. Równie ważną rolę odgrywa szyk zdania w arabskim tekście, w którym określone informacje zostają wyeksponowane na początku i dominują liczne wtrącenia i dopowiedzenia, co zmusza do pomijania i skracania niektórych kwestii. Zaprezentowane rozważania mogą okazać się użyteczne przy wydawaniu różnych decyzji administracyjnych i sądowych, a także mogą przyczynić się do sprawnej komunikacji między urzędami europejskimi i arabskimi.
https://doi.org/10.14746/cl.2009.01.04
PDF (English)

Bibliografia

Abbas, Adnan. 2002. Arabic Poetic Terminology. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.

’Abd al-’Aziz, Muhammad. 1985. Al-’Arabiyya al-fusha al-haditha, buhuth fi tatawwur al-alfaz, wa al-asalib. Al-Qahira: Dar an-Nimr.

Ajdukiewicz, Kazimierz. 1985. Język i poznanie. t. 1-2. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.

Badawi, Ahmad. 1979. Usus an-naqd al-adabi ’ind Al-’Arab. Al-Qahira: Dar an-Nahda li-at-Tab’ wa an-Nashr.

Danecki, Janusz. 1994. Gramatyka języka arabskiego. Warszawa: Dialog.

Danecki, Janusz. 2001. Gramatyka języka arabskiego, tom II. Warszawa: Dialog.

Delisle, Jean. Hannelore Lee-Jahnke (et alii). 1999. Translation terminology. Amsterdam/Philadelphia: John Benjamins Publishing Company. Translation and adaption: Teresa Tomaszkiewicz. 2006. Terminologia tłumaczeniowa. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.

Drozd, Andrzej. 1999. Arabskie teksty liturgiczne w przekładzie na język polski XVII wieku. Warszawa: Dialog.

Gaïd, Tahar. 1982. Dictionnaire Elementaire de l’Islam. Alger: Office des Publications Universitaire.

Ghalim, Muhammad. 1987. At-Tawlid ad-dalali fi al-balagha wa al-mu’jim. Ad-Dar al-Bayda: Tubkal li-an-Nashr.

Głowiński, Michał. 1977. Style odbioru. Kraków: Wydawnictwo Literackie Kraków.

’Id, Raja. 1979. Falsafat al-balagha. Al-Qahira: Munshat al-Ma’arif.

Khan, Mandel Gabriel. 2002. Mahomet. Prorok. Warszawa: Muza SA.

Al-Laqani, Raszid Abd al-Hamid. 1991. Alfaz al-hayat al-ijtima’iyya fi kitabat Al-Jahiz. Al-Iskandariyya: Dar al-Ma’rifa al-Jami’iyya.

Łacina, Jerzy. 1989. Współczesna specjalistyczna terminologia arabska i procesy słowotwórcze na przykładzie słownictwa z dziedziny chemii, fizyki i techniki. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.

Rashid, Ahmed. 2003. Dżihad. Narodziny wojującego islamu w Azji Środkowej. Warszawa: Dialog.

Ash-Shadhr, Tayyiba Salih. 1998. Alfaz al-hadara al-’abbasiyya fi muallafat Al-Jahiz. Al-Qahira: Dar Kaba li-at-Tab’ wa an-Nashr wa at-Tawzi’.

Ash-Shayb, Ahmad. 1976. Al-Uslub, dirasa balaghiyya tahliliyya li-usul al-asalib al-adabiyya. Al-Qahira: Maktabat an-Nahda al-Misriyya.

Tabatabai, Seyyed. b.d.w. Zarys nauk islamu. Sulejówek: PPZ ,,ARKA’’.

Yacoub, George. 2000. Arabsko-polski słownik zwrotów i wyrażeń. Warszawa: Agade.

Yacoub, George. Jolanta Kozłowska. 2001. Ćwiczenia z arabskiej frazeologii, cześć II. Warszawa: Dialog