PROBLEM JASNOŚCI W JĘZYKU PRAWNYM – ASPEKTY LINGWISTYCZNE I TEORETYCZNOPRAWNE
PDF (Język Polski)

Ключевые слова

dyskurs prawny
jasność tekstu prawnego
państwo prawa
technika prawodawcza

Как цитировать

ANDRUSZKIEWICZ, M. (2018). PROBLEM JASNOŚCI W JĘZYKU PRAWNYM – ASPEKTY LINGWISTYCZNE I TEORETYCZNOPRAWNE. Comparative Legilinguistics, 31, 7–25. https://doi.org/10.14746/cl.2017.31.1

Аннотация

Przedmiotem artykułu jest zagadnienie jasności rozważane w perspektywie lingwistycznej i teoretycznoprawnej. Jasność, obok komunikatywności i adekwatności, należy do pożądanych cech tekstu prawnego. Nakaz ich osiągania jest sformułowany w normatywnych regulacjach dotyczących zasad techniki prawodawczej, jak też stanowi składnik konstytucyjnej zasady prawidłowej legislacji. Jasność jest cechą tekstów prawnych wymaganą ze względu na redakcyjną poprawność w tworzeniu tekstu prawnego. Wynika z reguł tworzenia prawa zgodnie z zasadami państwa prawa. Postulat osiągania przez prawodawcę pożądanych cech tekstu prawnego ma charakter zarówno formalny, jak i etyczny. Jasność tekstu prawnego jest bowiem nie tylko właściwością konstrukcyjną, ale gwarantem w osiąganiu wartości, takich jak pewność prawa, bezpieczeństwo prawne obywateli, zaufanie do państwa i prawa. Problemem jest jednak to, że zrealizowanie postulatu jasności nie zawsze jest możliwe. Celem przedstawionej analizy jest zbadanie przyczyn uzasadniających to, że wymóg jasności tekstu prawnego jest problematyczny i trudny do osiągnięcia. Wynika to z faktu, iż jest on uwarunkowany nie tylko przez czynniki stricte prawne, ale językowe, kontekstowe i etyczne.

https://doi.org/10.14746/cl.2017.31.1
PDF (Język Polski)

Библиографические ссылки

Ajdukiewicz, Kazimierz. 1974. Logika pragmatyczna. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.

Andruszkiewicz, Marta, i Urszula Kosielińska-Grabowska. 2007. Prawodawca w labiryncie definicji legalnej. Studia Prawno-Ekonomiczne LXXV: 9-36.

Andruszkiewicz, Marta. 2016. Jasność językowa w kontekście prawa do należytej legislacji. W Prawa jednostki w demokratycznym państwie prawa. Zagadnienia wybrane, red. Adam Jamróz i Lech Jamróz, 177-188. Białystok: Temida 2.

Brożek, Bartosz. 2006. Derywacyjna koncepcja wykładni z perspektywy logicznej. Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny 1: 81-92.

Fish, Stanley. 2002. Zwykłe okoliczności, język dosłowny, bezpośrednie akty mowy, to, co normalne, potoczne, oczywiste, zrozumiałe samo przez się i inne szczególne przypadki. W Interpretacja, retoryka, polityka. Eseje wybrane, red. Andrzej Szahaj, 29-58. Kraków: Universitas.

Fuller, Lon L. 2004. Moralność prawa. Tłum. Stefan Amsterdamski. Warszawa: Dom wydawniczy ABC.

Gizbert-Studnicki, Tomasz. 1986. Język prawny z perspektywy socjolingwistycznej. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prace z nauk politycznych 22.

Hart Herbert L.A. 1998. Pojęcie prawa. Tłum. Jan Woleński. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Jaskiernia, Jerzy. 1999. Zasady demokratycznego państwa prawnego w sejmowym postępowaniu ustawodawczym, Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe.

Kaczmarek, Karolina. 2015. Komunikatywność węgierskich i polskich tekstów prawnych i prawniczych. W Język polskiego prawa: perspektywa europejska, red. Dorota Kondratczyk-Przybylska, Adam Niewiadomski i Ewa Walewska. 58-63. Warszawa: Zakład graficzny Uniwersytetu Warszawskiego.

Proces prawotwórczy w świetle orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego. Wypowiedzi Trybunału Konstytucyjnego dotyczące zagadnień związanych z procesem legislacyjnym. http://trybunal.gov.pl/fileadmin/content/dokumenty/proces_prawotworczy.pdf (data dostępu 20 września 2016).

Kurkowska, Halina, i Stanisław Skorupka. 2001. Stylistyka polska. Zarys. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Malinowska, Ewa. 1999. Język w urzędach. W Polszczyzna 2000. Orędzie o stanie języka na przełomie tysiącleci, red. Walery Pisarek, 75-96. Kraków: Ośrodek Badań prasoznawczych. Uniwersytet Jagielloński.

Malinowski, Andrzej. 2006. Polski język prawny. Wybrane zagadnienia. Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis.

Matczak, Marcin. 2007. Summa iniuria. O błędzie formalizmu w stosowaniu prawa. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.

Mattila, Heikki E.S. 2006. Comparative Legal Linguistics. Hampshire: Ashgate.

Matulewska, Aleksandra. 2016. W labiryncie intra- i interlingwalnej komunikacji prawnej i prawniczej. Referat wygłoszony na Kongresie Języka Prawnego i Prawniczego i X Konferencji Lingua Iuris, 21-22 kwietnia w Warszawie.

Pawelec, Radosław. 2007. O poprawności językowej i zrozumiałości tekstów prawnych i prawniczych. W Język polskiej legislacji, czyli zrozumiałość przekazu a stosowanie prawa. Materiały z konferencji zorganizowanej przez Komisję Kultury i Środków Przekazu oraz Komisję Ustawodawczą Senatu RP, 65-70. Warszawa: Kancelaria Senatu RP.

Proces prawotwórczy w świetle orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego. Wypowiedzi Trybunału Konstytucyjnego dotyczące zagadnień związanych z procesem legislacyjnym. http://trybunal.gov.pl/fileadmin/content/dokumenty/proces_prawotworczy.pdf (data dostępu 20 września 2016).

Sarkowicz, Ryszard.1995. Poziomowa interpretacja tekstu prawnego. Kraków: Uniwersytet Jagielloński.

Słownik języka polskiego. http://sjp.pwn.pl/szukaj/jasność.html (data dostępu 20 września 2016).

Szymczak, Mieczysław, red. 1978. Słownik języka polskiego t. I. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.

Warylewski Jarosław, red. 2003. Zasady techniki prawodawczej. Komentarz do rozporządzenia. Warszawa: Wolters Kluwer Polska SA.

Weston, Martin. 1991. An English Reader’s Guide to the French Legal System, New York/Oxford: Berg.

Wolański, Adam. 2006. Siedem kanonów stylu komunikatywnego, czyli jak pisać, by czytano nas chętnie i powszechnie. W Polszczyzna na co dzień, red. Mirosław Bańko,1-33. Warszawa.

Wronkowska, Sławomira. 1976. Postulat jasności prawa i niektóre metody jego realizacji. Państwo i Prawo 10.

Wronkowska, Sławomira. 2007. O cechach języka tekstów prawnych. W Język polskiej legislacji, czyli zrozumiałość przekazu a stosowanie prawa. Materiały z konferencji zorganizowanej przez Komisję Kultury i Środków Przekazu oraz Komisję Ustawodawczą Senatu RP, 15-25. Warszawa: Kancelaria Senatu RP.

Wronkowska, Sławomira, i Maciej Zieliński. 2004. Komentarz do zasad techniki prawodawczej. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe.

Zieliński, Maciej. 2002. Wykładnia prawa. Zasady, reguły, wskazówki. Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis.