SPOŁECZNE UWARUNKOWANIA KRYTYKI FILMOWEJ W KOREI POŁUDNIOWEJ W LATACH 2000-2020
PDF (English)

Słowa kluczowe

krytyk filmowy
krytyka filmowa
kapitał akademicki
kapitał kulturowy
film koreański
dziedzina
specjalizacja

Jak cytować

WON, E. (2021). SPOŁECZNE UWARUNKOWANIA KRYTYKI FILMOWEJ W KOREI POŁUDNIOWEJ W LATACH 2000-2020. International Journal of Korean Humanities and Social Sciences, 7, 83–99. https://doi.org/10.14746/kr.2021.07.04

Abstrakt

Niniejszy artykuł stanowi empiryczną analizę społecznego statusu krytyki filmowej w południowokoreańskim przemyśle filmowym. Krytycy filmowi, będący jednocześnie kreatorami określonych wartości w sztuce filmowej, przyczyniają się do powstawania filmów tworząc dyskurs kinematograficzny. Zatem jak zostaje się krytykiem? Jak funkcjonuje przestrzeń działalności krytyków filmowych, którą pojmować można jako strukturę wyrosłą z rozwoju rynku prasy filmowej w latach 90. wieku XX? Wyniki z analizy jakościowej i ilościowej naboru społecznościowego krytyków w latach 2000-2020 pokazują, że ci, którzy wygrywając nagrody w konkursach osiągnęli formalnie status krytyka filmowego, posiadają tzw. kapitał akademicki w wysokim stopniu. Ustalono również, że ci krytycy-laureaci wywodzili się głównie z seulskich uniwersytetów. Mimo, że zawód krytyka filmowego nie jest w pełni zinstytucjonalizowany i w pewnym stopniu pełnią oni misję artystyczną, to by stać się zawodowymi krytykami muszą oni podlegać kontroli już uznanych postaci, które dzielą podobny kulturowy i symboliczny kapitał. Sugeruje to, że w świecie krytyki filmowej istnieje symboliczna władza oraz, że struktura może być wykreowana przez tych, którzy ową władzę symboliczną posiadają.

https://doi.org/10.14746/kr.2021.07.04
PDF (English)

Bibliografia

Abbott, Andrew. 1988. The System of Professions: An Essay on the Division of Expert Labor. Chicago: University of Chicago Press. DOI: https://doi.org/10.7208/chicago/9780226189666.001.0001

Bourdieu, Pierre. 1971. Le marché des biens symboliques. L’Année sociologique, vol. 22: 49–126.

Bourdieu, Pierre. 1996 [1994]. Raisons pratiques. Sur la théorie de l’action. Paris: Seuil.

Bourdieu, Pierre. 1998. La Domination Masculine. Paris: Seuil.

Bourdieu, Pierre. 2013. Manet. Une révolution symbolique. Paris: Seuil.

Bourdieu, Pierre. 2015 [1992]. Les règles de l’art. Paris: Seuil.

Busan-ilbo (부산일보). http://www.busan.com/

Cine 21 (씨네 21). http://www.cine21.com/

Denord, Francois. 2020. Relation(s) objective(s). Dictionnaire International Bourdieu, ed. Gisèle Sapiro, 731-732. Paris: CNRS Editions.

Donga-ilbo (동아일보). https://www.donga.com/

Duval, Julien. 2016. Le cinéma au XXe siècle. Entre loi du marché et règles de l’art. Paris: CNRS Éditions.

Freidson, Eliot. 1986. Les professions artistiques comme défi à l’analyse sociologique. Revue française de sociologie, 27(3): 431–443. DOI: https://doi.org/10.2307/3321317

Kim, Jong-won (김종원). 2010. 한국 영화비평의 역사와 영평상 30주년의 회고와 반성 (Hangug Yeonghwa Bipyeong-ui yeogsa-wa Yeonpyeongsang 30 junyeon-ui hwigo-wa banseong; A retrospection on the history of Korean film criticism and on the 30th anniversary of the FCA Awards). 한국영화평론가협회 (Hangug yeonghwa pyeongron-ga hyeobhui; Film Critic Association in Korea). http://www.fca.kr/ab-1068-1 (accessed November 30, 2021).

Mauger, Gérard, eds. 2006. Droits d’entrée. Modalités et conditions d’accès aux univers artistique. Paris: Éditions de la Maison des sciences de l’homme.

Moulin, Raymonde. 1983. De l’artisan au professionnel : l’artiste. Sociologie du travail, 25(4): 388–403. DOI: https://doi.org/10.3406/sotra.1983.1944

Sapiro, Gisele. 2007. « Je n’ai jamais appris à écrire ». Les conditions de formation de la vocation d'écrivain, Actes de la recherche en sciences sociales, 168: 12–33. DOI: https://doi.org/10.3917/arss.168.0012