KOREAŃSKI SZAMANIZM – RELIGIA KOBIET
PDF (English)

Słowa kluczowe

koreański szamanizm
gansinmu
seseupmu
choroba szamańska
gut (szamański rytuał)
ideologia szamańska
patriarchat
koreański buddyzm
koreańska religia fundamentalna

Jak cytować

OH, K.- geun. (2016). KOREAŃSKI SZAMANIZM – RELIGIA KOBIET. International Journal of Korean Humanities and Social Sciences, 2, 71–86. https://doi.org/10.14746/kr.2016.02.05

Abstrakt


Szamanizm jest jedną z najstarszych religii i istnieje niemal na całym świecie. Koreański szamanizm wykazuje jednak pewne cechy szczególne odróżniające go od innych form tego zjawiska na świecie, gdyż jest zmonopolizowany przez kobiety. W artykule zostaną przedstawione główne przyczyny tego faktu. Koreański szamanizm nigdy nie został zaakceptowany przez klasę rządzącą jako oficjalna religia, nie był także popierany przez elitę społeczeństwa i w związku z tym musiał funkcjonować ajedynie na marginesie kultury koreańskiej. Konfucjański patriarchat w czasie dynastii Joseon (1392-1897) istotnie przyczynił się do tego, że koreański szamanizm został religią kobiet. Według ideologii konfucjańskiej, w sprawach rodzinnych należy dokonywać segregacji płciowej, która została rozszerzona nawet na sferę rytuałów religijnych. Mężczyźni zaspokajali swoje potrzeby religijne praktykując konfucjanizm, ale całkowicie wykluczyli z niego kobiety. Skoro zaś kobiety zostały wykluczone z rytuałów konfucjańskich, musiały znaleźć jakąś religię dla siebie. Bogowie czczeni w koreańskim szamanizmie oraz sam rytuał szamański były bowiem traktowane przez klasę rządzącą jako trywialne, wręcz wulgarne i nadające się jedynie dla ludzi klas niższych i kobiet. Bogowie szamanizmu koreańskiego nie są istotami dostarczającymi ludziom szlachetnych ideałów lub marzeń a jedynie pomagają im w życiu codziennym chroniąc przed nieszczęściami i gwarantując szczęście. Koreański rytuał szamański składa się głównie z tańców i śpiewu. Szamani komunikują się z bogami-patronami w transie osiągniętym poprzez energiczne i energetyczne tańce. Należy jednak pamiętać, że w zdominowanym przez ideologię konfucjańską okresie panowania dynastii Joseon takie zachowanie było postrzegane jako bardzo nieodpowiednie dla mężczyzn

https://doi.org/10.14746/kr.2016.02.05
PDF (English)

Bibliografia

Choi Gil-seong (최길성). 1978. 『한국무속의연구』[A study on Korean shamanism]. Seoul: Asea Munhwasa.

Choi Gil-seong (최길성). 1996. 『한국인의한』[Han of Koreans]. Seoul: Yejeonsa.

Choi Gil-seong (최길성). 1999. 「샤머니즘의 비교」[A comparison of shamanisms]. 『비교민속학과비교문화』 [Comparative Folklore and Cross-culture] Choi In-hak et al. Seoul: Minsokwon.

Choi Jun-sik (최준식). 2007. Buddism – Religion in Korea. Seoul: Ewha Woman’s University Press.

Choi Jun-sik (최준식). 2009. 『무교–권력에밀린한국인의근본신앙』[Shamanism –the fundamental beliefs of Koreans rejected by political power]. Seoul: Mosineun-saramdeul.

Choi Sang-chin (최상진), Kim Ui-chol (김의철). 1992. Conceptual and Empirical Analyses of Han: An Indigenous Form of Lamentation. Hawaii: University of Hawaii.

Eliade Mircea. 1994. Szamanizm i archaiczne techniki ekstazy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Geum Jang-tae (금장태). 2009. 『귀신과제사–유교의종교적세계』[Spirits and ancestral rites –the religious world of Confucianism]. Seoul: J&C.

Hogarth Hyun-key Kim. 2002. Syncretism of Buddhism and Shamanism in Korea. Seoul: Jimoondang.

Hwang Rushi. 2000. 『우리무당이야기』[A story of our shamans]. Seoul: Daewansa.

Jang Nam-hyeok (장남혁). 2002. 『교회속의샤머니즘–한국샤머니즘에대한기독교적조명』[Shamanism in churches –a Christian view of Korean shamanism]. Seoul: Jimmoondang.

John H. Koo and Andrew C. Nahm (eds.). 2004. An introduction to Korean culture. Seoul: Hollym.

Kim Harvey Youngsook. 1979. Six Korean women: The socialization of Shamans. St. Paul: West Publishing Co.

Kim Mi-yeong (김미영). 2010. 『유교의례의전통과상징』[Tradition and meanings of Confucian rites]. Seoul: Minsokwon.

Kim Tae-gon (김태곤). 1998. Korean Shamanism –Musism. Seoul: Jimoondang.

Kim Tae-gon (김태곤). 1991. 『한국의무속』[Korean shamanism]. Seoul: Daewansa.

Kim Yeol-gyu (김열규) et al.2001. 『한국인의죽음과삶』[Death and life of Koreans]. Seoul: Cheolhak-kwa hyeonsilsa.

Lee Chan-su (이찬수). 2009. 『한국그리스도교비평: 그리스도교, 한국적이기위하여』[A criticism of Korean Christianity: Christianity, to be Korean]. Seoul: Ihwa Women’s University.

Lee Eun-bong (이은봉). 2000. 『한국인의죽음관』[The Korean view of death]. Seoul: Seoul Natioanal University.

Lee Gyu-tae (이규태). 2000. 『한국인의샤머니즘』[Shamanism of Koreans]. Seoul: Sinwon-munhwasa.

Lee Kyeong-won (이경원). 2011. 『한국인의종교사상–궁극적실재의제문제』[Religious thoughts of Koreans –problems of ultimate existence]. Seoul: Munsacheol.

Lee Kyeong-yeop (이경엽). 2004. 『씻김굿–삶의끝자락에서펼치는축제』[Ssit-kim gut –the festival performing at the end of life]. Gwangju: Haneol Media.

Lee Sang-mok (이상목) et al.2005. 『한국인의죽음관과생명윤리』[View of death and life ethics of Koreans]. Wydawnictwo Sejong.

Lee Young-shik (이영식). 2004. Shaman Ritual Music in Korea. Seoul: Jimoondang Publishing Company.

Ryu Dae-yeong (류대영). 2009. 『한국근현대사와기독교』[Korean modern and contemporary history and Christianity]. Seoul: Pureun-yeoksa.

Ryu Seung-kuk (류승국). 2008. 『한국유학사』[A history of Korean Confucianism]. Seoul: Institute of Eastern Asia, Seonggyunkwan University.

Yun I-heum (윤이흠) et al. 2001. 『한국인의종교관–한국정신의맥락과내용』[Religious views of Koreans –context and content of the Korean spirit]. Seoul: Seolu National University.