O NIEKTÓRYCH WŁASNOŚCIACH AKRONIMÓW UŻYWANYCH W JĘZYKU KOREAŃSKIM
PDF (English)

Słowa kluczowe

język koreański
abrewiacja leksykalna
akronim
akronimizacja
akronimologia
kryteria klasyfikacji

Jak cytować

Borowiak, A. (2016). O NIEKTÓRYCH WŁASNOŚCIACH AKRONIMÓW UŻYWANYCH W JĘZYKU KOREAŃSKIM. International Journal of Korean Humanities and Social Sciences, 2, 123–156. https://doi.org/10.14746/kr.2016.02.07

Abstrakt

Proces abrewiacji w języku koreańskim dotyczy zarówno jednostek leksykalnych, jak i gramatycznych (por. Borowiak, 2015). Niniejszy artykuł skupia się jednak tylko na jednym rodzaju tych pierwszych, a mianowicie na akronimach. Wspomniane formacje powstają w procesie językowym, który można nazwać akronimizacją i są wygodnym środkiem ekspresji szeroko stosowanym w różnych dziedzinach współczesnej cywilizacji, takich jak nauka i technika, ekonomia, życie publiczne, media, marketing itp. Pomimo swej niezaprzeczalnej popularności, zagadnieniu akronimologii poświęca się w literaturze przedmiotu stosunkowo niewiele uwagi. Wynika to zapewne z faktu, iż koncentruje się ona głównie na słowotwórstwie, opartym na analizie morfemów jako jednostek składowych i w związku z tym bagatelizuje akronimy, traktując je jako nieprzewidywalne „innowacje, nieoparte na regułach” (por. Bauer, 2001). Jednakże, jak wskazuje Szadyko (1997: 127), wiek XX należy do akronimów, dlatego też temat ten zasługuje na zdecydowanie większą uwagę. Celem niniejszej pracy jest wskazanie, przeanalizowanie oraz sklasyfikowanie akronimów używanych w języku koreańskim. Abrewiacje tego właśnie typu, choć rzadko i raczej pobieżnie omawiane w publikacjach poświęconych koreańskiemu słowotwórstwu, w języku koreańskim bardzo często występują. Biorąc pod uwagę ich liczbę oraz różnorodność, podjęto próbę sklasyfikowania ich na podstawie takich kryteriów, jak: pochodzenie, obszar zastosowania, rozpoznawalność, sposób tworzenia, forma grafemiczna oraz rodzaj elementów składowych.

https://doi.org/10.14746/kr.2016.02.07
PDF (English)

Bibliografia

Algeo, John. 1973. Acronyms (review). American Speech: 48: 3/4: 269-274.

Algeo, John. 1978. The Taxonomy of Word Making. Word: 29: 2: 122-131.

Algeo, John. 1980. Where All the New Words Come from? American Speech: 55: 4: 264-277.

Asher, R. E. & Simpson, R. E. 1994. The Encyclopedia of Language and Linguistics. Pergamons Press. 80-82.

Bauer, Laurie. 1983. English Word-formation. Cambridge: Cambridge University Press.

Bauer, Laurie. 2001. Morphological Productivity. Cambridge: Cambridge University Press.

Baum, S. V. 1962. The Acronym, Pure and Impure. American Speech 37: 1: 48-50.

Borowiak, Anna. 2015. On Some Selected Problems of Korean Abbreviology, International Journal of Korean Humanities and Social Sciences, Institute of Linguistics, Faculty of Modern Languages and Literature, Poznań: 1: 137-154.

Cambrigde Online Dictionary. http://dictionary.cambridge.org/grammar/british-grammar/word-formation (accessed 15-08-2014).

Collins Online Dictionary http://www.collinsdictionary.com/dictionary/english/acronymania(accessed 23-10-2015)

Cannon, Garland. 2011. Abbreviations and Acronyms in English Word-Formation. American Speech 64: 2: 99-127.

Cassidy, Frederic G. 1993. Fifty Years among the new words (review). Linguistic Society of America: 69: 2: 397-400.

Choo, Miho and Kwak, Hye-Young. 2008. Using Korean, A Guide to Contemporary Usage. Cambridge: Cambrigde University Press.

Czarnecka, Anna & Podracki Jerzy. 1995. Skróty i skrótowce -pisownia, wymowa, odmiana i składnia. Oświata.

Dictionary.com http://dictionary.reference.com/browse/acronym?s=t(accessed 22-10-2015)

Fandrych, Ingrid. 2008. Submorphematic elements in the formation of acronyms, blends and clippings. Lexical Submophemics: Lexis 2: 105-123. (online, accessed 10-10-2015).

Glowka, Wayne & Lester Brenda K., Edge Constance. 1998. Among the New Words. American Speech: 73: 4: 421-441.

Heller, Louis G. & Macris, James.1968. A Typology of Shortening Devices. American Speech: 43: 3: 201-208.

Kreidler, Charles W. 1978, Creating New Words by Shortening. (Paper presented at the Interdisciplinary Conference on Linguistics, Louisville, Kentucky, April 8th1978.) (online accessed 20-10-2015).

Lee, Ikseop & Ramsey, Samuel Robert. 2000. The Korean Language. New York: State University of New York Press.

Lee, Jin-sung. 2012. A Study of English Neologisms with Some Comparing Notes on Korean Neologisms. 한국사회언어학회. 사회언어학: 20: 2: 367-400.

Lee, Ki-Moon & Ramsey, Samuel Robert. 2011. A History of Korean Language. Cambridge: Cambridge University Press.

Merriam-Webster Online Dictionary http://www.merriam-webster.com/dictionary/acronym(accessed 22-10-2015)

Młodyński,Józef. 1974. Stan badań nad skrótowcami. Poradnik Językowy 8: 407-16.

Młodyński, Józef. 1975. Klasyfikacja skrótów polskich. Poradnik Językowy 10: 546-53.

Müldner-Nieckowski, Piotr. 2007. Wielki słownik skrótów i skrótowców. Wrocław: Wyd. EUROPA.

Online Etymology Dictionary

http://www.etymonline.com/index.php?term=acronym&allowed_in_frame=0(accessed 22-10-2015)

http://www.nytimes.com/2002/02/24/magazine/24ONLANGUAGE.html(access 23-10-2015)

Oxford Dictionaries Online

http://www.oxforddictionaries.com/definition/english/acronymania(accessed 23-10-2015)

Podracki, Jerzy. 1999. Słownik skrótów i skrótowców. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN.

Polański, Kazimierz (ed). 1999. Encyklopednia Językoznawstwa Ogólnego. Wrocław: Ossolineum.

Safire Wiliam. 2002. Acronymania. The New York Times (February 24th).(online,accessed 10-09-2015).

Song, Jea Jung. 2005. TheKorean Language, Structure, use and context. London and New York: Routledge Taylor & Francis Group.

Stockwell, Robert & Minkova, Donka. 2001. English Words, History and Structure. Cambridge: Cambridge University Press.

Szadyko, Stanisław. 1997. Akronimy. Zeszyty Naukowe SGH 3: 116

고영근. 1991. 國語形態論硏究. 서울: 서울大學校出版部.

김정은. 2000. 국어단어형성법연구. 서울: 박이정.

김창섭. 1996. 국어의단어형성과단어구조연구. 국어학총서21. 서울: 태학사.

나찬연. 2007. 국어문법의이해. 서울: 제이앤씨.

남기심, 고영근. 2006. 표준국어문법론. 서울: 탑출판사.

박경자, 임병빈, 김재원. 2001. 응용언어학사전. 서울: 경진문화사.

송철의. 2008. 한국어형태음운론적연구. 서울: 태학사.

시정곤. 1994. 국어의단어형성원리. 국학자료원. 언어학연구12.

양주동. 1988. 현대국어대사전. 서울: 일중당.

이승희. 1955. 國語學槪說.民衆書館.

이승희. 1982. 국어대사전. 서울: 민중서림.

이우주. 2005. 영한한영의학사전. 서울: 아카데미서적.

이재현. 2005. 현대국어의축소어형에관한연구 - 축소어형과준말의정의, 축수어형의조어법을중심으로 – 한민족문화연구. 17: 376-399.

이지양. 1993. 國語의融合現象과融合形式, 서울大學校大學院, 박사학위논문.

정희창. 2006. 준말의단어형성문제. 반교어문학회21: 108-18.

최경은. 2005. 핸드폰문자메시지(SMS) 언어의특성과전망. 독일언어문학27: 1-16.

최규일. 2009. 한국어어휘형성론. 제주: 제주대학교출판부.

최현배. 1961. 우리말본. 서울: 정음문화사.

한국어언론진흥재단. 1977. 外來語表記統一案. 신문과방송: 77 (online,accessed 12-10-2015)

홍순성. 1993. 준말의형태적유형. 韓國學論集第二十輯, 12: 149-159.

황명권, 정도헌. 2011. 두문자어지식베이스자동구축과활용방안. 한국정보기술학회논문지. 9: 6: 167-176.

허웅. 1983. 국어학-우리말의오늘· 어제-. 서울: 샘문화사.

http://www.inven.co.kr/board/powerbbs.php?come_idx=2740&l=499490(accessed 8-10-2015)

http://news.chosun.com/site/data/html_dir/2013/10/09/2013100903297.html?Dep0=twitter&d=2013100903297(accessed 8-10-2015).