ZARYS KLASYFIKACJI PRZYDAWEK W JĘZYKU KOREAŃSKIM I POLSKIM
PDF (English)

Słowa kluczowe

język koreański
język polski
przydawka
własność
parametr
klasyfikacja

Jak cytować

BOROWIAK, A. (2017). ZARYS KLASYFIKACJI PRZYDAWEK W JĘZYKU KOREAŃSKIM I POLSKIM. International Journal of Korean Humanities and Social Sciences, 3, 11–50. https://doi.org/10.14746/kr.2017.03.01

Abstrakt

Porównując różne klasyfikacje części zdania, istniejące w języku koreańskim i polskim, potwierdzimy występowanie przydawek. Pomimo, iż angielski termin określający przydawkę - ‘attribute’ nie jest stosowany przez koreańskich lingwistów, ze względu na podobieństwa gwanhyeongeo (kor. 관형어) w języku koreańskim i przydawkami w języku polskim oraz dla zachowania przejrzystości, termin ten będzie stosowany.

Celem niniejszego artykułu jest zaproponowanie klasyfikacji przydawek w języku koreańskim i polskim, opartej na parametrach formalnych, syntaktycznych oraz leksykalnych. Aby precyzyjnie scharakteryzować przydawki, najpierw zostaną przeanalizowane różne definicje tej części zdania oraz metody ich klasyfikacji, zaproponowane przez różnych koreańskich i polskich językoznawców. Autor żywi nadzieję, iż niniejsze badanie ujawni, do jakiego stopnia różnice typologiczne istniejące pomiędzy językiem koreańskim i polskim są odzwierciedlone we własnościach, według których przydawki w obu językach mogą zostać sklasyfikowane.

https://doi.org/10.14746/kr.2017.03.01
PDF (English)

Bibliografia

Ajdukiewicz, Kazimierz. 1965. Logika Pragmatyczna. Warszawa: PWN.

Arct, Michał. 1899. M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych. Warszawa: M. Arcta. https://pl.wikisource.org/wiki/M._Arcta_Słowniczek_wyrazow_obcych/Atrybut (accessed September 18, 2016).

Bańczerowski, Jerzy; Pogonowski, Jerzy; Zgółka, Tadeusz. 1982. Wstęp do Językoznawstwa. Skrypt dla studentów studiów uniwersyteckich. Poznań: UAM.

Bąk, Piotr. 2004. Gramatyka Języka Polskiego. Warszawa: Wiedza Powszechna.

Cetnarowska, Bożena. 2013. The Representational Approach to Adjective Placement in Polish. Linguistica Silesiana. Vol. 34: 7-22.

Fisiak, Jacek, Lipińska-Grzegorek, Maria, Zabrocki, Tadeusz. 1978. An Introductory English-Polish Contrastive Grammar. Warszawa: PWN.

Frankowska, Maria. 1982. Grupy imienne z determinatorem koniecznym w języku polskim. Prace Wydziału Filologiczno-Filozoficznego. Vol. XXVIII No. 3. Warszawa: PWN.

Gębka-Wolak, Małgorzata. 2000. Związki linearne między składnikami grupy linearnej we współczesnym języku polskim. Toruń: Wyd. Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.

Gołąb, Zbigniew; Heinz, Adam; Polański, Kazimierz. 1968. Słownik Terminologii Językoznawczej. Warszawa: PWN.

Grzegorczykowa, Renata. 1998. Wykłady z polskiej składni. Warszawa: PWN.

Dictionary.com. http://www.dictionary.com/browse/attribute (accessed August 13, 2016).

Merriam-Webster Dictionary. http://www.merriam-webster.com/dictionary/attribute (accessed September 16, 2016).

Jadacka, Hanna. 2005. Kultura Języka Polskiego. Fleksja, słowotwórstwo, składnia. Warszawa: PWN.

Klemensiewicz, Zenon. 1963. Zarys składni polskiej. Warszawa: PWN.

Klemensiewicz, Zenon. 1986. Podstawowe wiadomości z gramatyki języka polskiego. Warszawa: PWN.

Kokowski, Władysław. 1917. Krótka Składnia Języka Polskiego – z ćwiczeniami i przykładami, łącznie z zasadami użycia znaków pisarskich. Wyd. VII. Warszawa: E. Wende i S-ka.

Lee, Iksop; Ramsey, S. Robert (2000) The Korean Language, NY: State University of New York Press.

Linde-Usieknieiwcz, Jadwiga. 2013. A position of classificatory adjectives in Polish. Studies in Polish Linguistics. Vol. 3, No. 3: 103-126.

Martin, Samuel L. 1992. A Reference Grammar of Korean. A Complete Guide to the Grammar and History of the Korean Language. Tokyo, Rutland, Vermont, Singapore: Tuttle Publishing.

Mostowski, Andrzej. 1948. Logika Matematyczna. Monografie Matematyczne. Vol. 18. Warszawa.

Nagórko, Alicja. 2005. Zarys Gramatyki Polskiej. Warszawa: PWN.

Podracki, Jerzy 1997. Przydawka jako część zdania. Składnia Polska - książka dla nauczycieli i uczniów. Wyd. Szkolne i Pedagogiczne. Warszawa: 96-107.

Polański, Kazimierz. 2003. Encyklopedia Językoznawstwa Ogólnego. Ed. Wrocław: Ossolineum.

Ramstedt, Gustad John. 1939. A Korean Grammar. Suomalais-Ugrilaisen Seuran Toimituksia. 82. Suomalais-Ugrilainen Seura. Helsinki.

Sohn, Ho-Min. 2001. The Korean Language. Cambridge: Cambridge University Press.

Swan, Oscar. 1983. First Year Polish. 2nd Edition. Columbus: Slavica Publishers.

Szober, Stanisław. 1924. Zarys Językoznawstwa Ogólnego. Warszawa: Towarzystwa Miłośników Języka Polskiego.

Szulc, Aleksander. 1984. Podręczny Słownik Językoznawstwa Stosowanego. Warszawa: PWN.

Urbańczyk, Stanisław; Kucała, Marian. 1999. Encyklopedia Języka Polskiego. Eds. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.

Weinsberg, Adam.1983. Językoznawstwo Ogólne. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Naukowe.

Willim, Ewa. 2000. Analiza zestawień z przymiotnikiem w minimalistycznym modelu gramatyki generatywnej. Polonica, Vol. 20: 37–70.

Wójcik, Tadeusz. 1965. Zarys teorii klasyfikacji. Warszawa: PWN.

Wróbel, Henryk. 2001. Gramatyka Języka Polskiego. Kraków: Od Nowa.

Yeon, Jaehoon; Brown, Lucien. 2011. Korean - A Comprehensive Grammar -. NY: Routledge.

Zagorska-Brooks, Maria. 1975. Polish Reference Grammar. Mouton: The Hague-Paris.

Ziembiński, Zygmunt. 1995. Logika Praktyczna. Wyd. XVIII przejrzane i poprawione. Warszawa: PWN.

고영근 1989/1991. 國語形態論硏究. 서울: 서울大學校出版部.

김광해, 권재일, 임지룡, 김무림, 임칠성. 1999. 국어지식탐구. 서울: 박이정.

김기복. 1999. 국어의 관형어 연구. 충남대학교 대학원, 박사학논문.

김기혁. 1996. 국어문법 연구 –형태· 통어론-. 서울: 박이정.

김기혁. 2001. 국어학. 서울: 박이정.

김봉모. 1978 a. 매김말의 기능. 한글 제162호, 한글학회: 19-38.

김봉모. 1978 b. 매김말의 겹침구조 연구. 문창어문집 15집: 50-76.

김선효. 2011. 한국어 관형어 연구. 서울: 역락.

남광우, 이응백, 이을환. 1991. 국어대사전. 서울: 민중서관.

남기심, 고영근. 1985/2006. 표준국어문법론. 서울: 탑출판사.

리동빈. 1999/2004. 조선어기본 (류학생용). 김일성종합대학 출판사. 주체 88.

리의도.1982. 매김말의 기능 – 매김 받는 임자말과의 관계를 중심으로-. 국제어문 3, 국제어문학회: 123-141.

박경자, 임병빈, 김재원, 유석훈, 이재근, 김성찬, 장영준, 한호. 2001. 응용언어학 사전. 서울: 경진문화사.

서울대학교 국어 교육 연구소. 2002/2005. 고등학교 문법. 서울: 교육 인적 자원부.

서정수. 1994. 국어문법. 서울: 뿌리깊은 나무.

오규환. 2016. “현태론적 복합 관형어 + 명사어” 구성의 어휘화에 대하여. 언어사실과 관점 38권. 연세대학교 언어정보연구원: 195-219.

오형식. 2002. 국어문장성분 분류의 역사적 연구. 부산: 세종출판사.

이승희. 1955. 國語學槪說. 서울: 민중서관.

임지룡, 이은규, 김종록, 송창선, 황미향, 이문규, 최웅환. 2005. 학교문법과 문법교육. 서울: 박이정.

정병권. 2002. 폴란드어-한국어 사전. Ed. 서울: 한국외국어대학교 출판부: 703.

최현배. 1937/1961. 우리말본. 서울: 정음사.

한국방송통신대학교 평생교육원. 2005. 외국어로서의 한국어학. 한국방송통신대학교출판부: 137-9.

한길. 1997. 매김말로 등장하는 사람에 관한 높임법. 인문과학 연구 5. 강원대학교 인문과학연구소: 5-27.

허웅. 1983. 국어학 –우리만의 오늘 어제-. 서울: 샘문화사.