Słowa kluczowe
Darwin
Althusser
dobór społeczny
plastyczność
forma
Jak cytować
Abstrakt
Autorka wykorzystuje Althusserowską koncepcję materializmu spotkania do rewizji darwinizmu oraz przemyślenia relacji między doborem w przestrzeni naturalnej i społecznej. W potocznym rozumieniu dobór społeczny zwany też społecznym darwinizmem opiera się na wyobrażeniu o rzeczywistości międzyludzkiej jako przestrzeni ciągłej walki i rywalizacji. W istocie nie ma on nic wspólnego z naturą, argumentuje Malabou, to samoutwierdzający się mechanizm władzy, który dyscyplinuje i eliminuje możliwość zaistnienia różnicy w systemie. Ta klisza pomija przygodność i ateleologiczny charakter doboru oraz „stan plastyczny” organizmów w teorii Darwina. Właśnie owych plastyczności i przygodności brakuje nam dziś w rzeczywistości społecznej.Bibliografia
Althusser, Louis. 2016. „Podziemny nurt materializmu spotkania”. Tłum. J. Brzeziński. Praktyka Teoretyczna 1(19): 37–62.
Canguilhem, Georges. 1994. A Vital Rationalist: Selected Writings from Georges Canguilhem. New York: Zone Books.
Darwin, Karol. 2013. O powstawaniu gatunków drogą doboru naturalnego, czyli o utrzymywaniu się doskonalszych ras w walce o byt. Tłum. S. Dickstein, J. Nusbaum. Oprac. J. Popiołek, M. Yamazaki. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.
Derrida, Jacques. 2016. Widma Marksa. Stan długu, praca żałoby i nowa Międzynarodówka. Tłum. T. Załuski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Hegel, Georg Wilhelm Friedrich. 1969. Zasady filozofii prawa. Tłum. A. Landman. Warszawa: PWN.
Jacob, François. 1973. Historia i dziedziczność. Tłum. K. Pomian. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
Marks, Karol. 1976. „Przyczynek do krytyki heglowskiej filozofii prawa”. Tłum. [b.d.]. W Karol Marks i Fryderyk Engels. Dzieła. T.1. Warszawa: Książka i Wiedza
Mrówka, Kazimierz. 2004. Heraklit. Fragmenty: nowy przekład i komentarz. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
Nietzsche, Fryderyk. 2016. Ecce homo. Jak się staje, kim się jest. Tłum. J. Dudek, E. Kiresztura-Wojciechowska. Kraków: vis-à-vis.
Licencja
Autorzy:
„Praktyka Teoretyczna” jest pismem, które chce realizować idee wolnego dostępu do wiedzy i poszerzania domeny dobra wspólnego. Ma służyć rozwojowi nauki i krytycznej refleksji w Polsce i na świecie w imię idei wolnego dostępu do wiedzy (Open Access). Całe pismo jest udostępniane za darmo w Internecie na warunkach licencji CC-BY-NC-SA (Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe) w wersji 4.0 (szczegółowe warunki: http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/). Artykuły w nim zamieszczone mogą być dowolnie przechowywane, kopiowane, drukowane, rozpowszechniane i wykorzystywane do celów naukowo-dydaktycznych przy zachowaniu warunków licencji. Apelujemy tylko o uznanie autorstwa i podanie źródła w myśl przyjętych w środowisku naukowym standardów.
Nie ma natomiast możliwości komercyjnego wykorzystania zgromadzonych zasobów bez pisemnej zgody wydawcy. Dostęp do czasopisma nie może być dystrybuowany za opłatą czy w jakikolwiek inny sposób limitowany przez inne podmioty.
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie „Praktyka Teoretyczna” są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC [PL.pdf, PL.doc, EN.pdf, EN.doc].
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie „Praktyka Teoretyczna” udzielają wydawcy czasopisma niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalają na użycie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe (CC-BY-NC-SA 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Autorzy nadsyłanych artykułów powinni upewnić się, czy wykorzystywane przez nich materiały nie są chronione prawami autorskimi na rzecz innych osób i ponoszą odpowiedzialność za ewentualne uchybienia w tym względzie.