Słowa kluczowe
immanencja
Kant
dobro wspólne
wielość
ontologia
polityka
Negri/Hardt
materializm
konstytucja
Jak cytować
Abstrakt
Poniższy tekst ma na celu prezentację wspólnej pracy Negriego i Hardta w szerszej perspektywie, jako próbę ustanowienia nowego modelu polityki, przekraczającego projekt nowoczesności, a jednocześnie zachowującego jego krytyczny potencjał. Hardt i Negri proponują ontologizację polityki jako alternatywę dla transcendentalnej struktury zapośredniczenia. Za sprawą tego gestu wprowadzają oni ponownie do politycznego dyskursu pojęcie komunizmu, rozumianego nie jako normatywnie ujmowane zadanie, lecz jako proces rozgrywający się w ramach materialnie ujmowanych stosunków społecznych.Bibliografia
Balibar E. 2011. Citoyen sujet et autres essais d'anthropologie philosophique. Paris.
Bowring F. 2004. “From the Mass Worker to the Multitude: a Theoretical Contextualization of Hardt and Negri’s Empire”. Capital & Class 28 (2) : 101-132.
Callinicos A. 2007. Antonio Negri and the Temptation of Ontology. W The Philosophy of Antonio Negri, t. 2. London: Palgrave Macmillan.
Engels F. 1969. Ludwik Feuerbach i zmierzch klasycznej filozofii niemieckiej. W Dzieła t. 21. Warszawa: Książka i Wiedza.
Hardt M., A. Negri. 1994. Labor of Dionysus. Minneapolis: University of Minnesota Press.
Hardt M., A. Negri. 2005. Imperium. Warszawa: W.A.B.
Hardt M., A. Negri. 2009. Commonwealth. Cambridge: Belknap Press.
Marks K., F. Engels. 1962. Manifest komunistyczny. W Dzieła t. 4. Warszawa: Książka i Wiedza.
Negri A. 2004. Spinoza’s Anti-Modernity. W Subversive Spinoza. Manchester-New York: Manchester University Press.
Negri A. 2006. Political Descartes. London-New York: Verso.
Negri A. 2011. Power and Ontology between Heidegger and Spinoza. W Spinoza Now. Minneapolis-London: University of Minnesota Press.
Negri A. 1979. Marx au-delà de Marx: cahiers du travail sur les “Grundrisse”. Paris.
Negri A. 2005. Domination and Sabotage: on the Marxist Method of Social Transformation [1977]. W Books for Burning. New York-London: Verso.
Ratajczak M. 2010. „Wielość: produkcja podmiotowości”. Praktyka Teoretyczna 1 (1): 159-188.
Silver B. 2009. Globalny proletariat: ruchy pracownicze i globalizacja po 1870 r. Warszawa: Bractwo Trojka.
Virno P. 2004. A Grammar of the Multitude. Los Angeles: Semiotext(e).
Žižek S. 2008. W obronie przegranych spraw. Warszawa: Wydawnictwo Krytyki Politycznej.
Licencja
Autorzy:
„Praktyka Teoretyczna” jest pismem, które chce realizować idee wolnego dostępu do wiedzy i poszerzania domeny dobra wspólnego. Ma służyć rozwojowi nauki i krytycznej refleksji w Polsce i na świecie w imię idei wolnego dostępu do wiedzy (Open Access). Całe pismo jest udostępniane za darmo w Internecie na warunkach licencji CC-BY-NC-SA (Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe) w wersji 4.0 (szczegółowe warunki: http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/). Artykuły w nim zamieszczone mogą być dowolnie przechowywane, kopiowane, drukowane, rozpowszechniane i wykorzystywane do celów naukowo-dydaktycznych przy zachowaniu warunków licencji. Apelujemy tylko o uznanie autorstwa i podanie źródła w myśl przyjętych w środowisku naukowym standardów.
Nie ma natomiast możliwości komercyjnego wykorzystania zgromadzonych zasobów bez pisemnej zgody wydawcy. Dostęp do czasopisma nie może być dystrybuowany za opłatą czy w jakikolwiek inny sposób limitowany przez inne podmioty.
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie „Praktyka Teoretyczna” są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC [PL.pdf, PL.doc, EN.pdf, EN.doc].
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie „Praktyka Teoretyczna” udzielają wydawcy czasopisma niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalają na użycie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe (CC-BY-NC-SA 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Autorzy nadsyłanych artykułów powinni upewnić się, czy wykorzystywane przez nich materiały nie są chronione prawami autorskimi na rzecz innych osób i ponoszą odpowiedzialność za ewentualne uchybienia w tym względzie.