Religia, z którą można zrobić, co się chce.
Okładka czasopisma Praktyka Teoretyczna, tom 17, nr 3, rok 2015, tytuł ECONOMIC THEOLOGIES
PDF

Słowa kluczowe

Franz Overbeck
Hans Blumenberg
Karl Barth
finis Christianismi
teologia polityczna
eschatologia
protestantyzm kulturowy

Jak cytować

Jędrzejek, M. (2015). Religia, z którą można zrobić, co się chce. Praktyka Teoretyczna, 17(3), 228–239. https://doi.org/10.14746/prt.2015.3.12

Abstrakt

Celem tej recenzji jest analiza problemu wiary i historii w wybranych pismach Franza Overbecka. Overbeck (1837–1905), niemiecki teolog-agnostyk, historyk chrześcijaństwa, przyjaciel Fryderyka Nietzschego, opisuje w swoich pracach eschatologiczny i kontrkulturowy wymiar pierwotnego chrześcijaństwa. Dzieje Kościoła opierają się według niego na powolnym wypieraniu eschatologii oraz zastąpieniu jej konserwatywnym projektem podtrzymywania i stabilizowania zachodniej kultury i cywilizacji. Z tego powodu Overbeck – broniąc integralności chrześcijaństwa jako kulturowego fenomenu oraz jego uniwersalistycznego dziedzictwa – krytykuje zarówno współczesny mu protestantyzm kulturowy (A. Harnack) jak i postchrześcijańskie i nacjonalistyczne alternatywy (D.F. Strauss, P. Lagarde). W artykule wskazuję na aktualność Overbeckowskich zastrzeżeń wobec wszelkiej – tradycjonalistycznej, liberalnej i lewicowej – teologii politycznej z punktu widzenia chrześcijaństwa zorientowanego na eschatologię. Analizuję również dwie ścieżki recepcji myśli Overbecka w dwudziestowiecznych Niemczech: próbę odnowienia protestantyzmu jako religii stanu wyjątkowego (K. Barth) oraz krytykę teologii i sceptyczno-ironiczne pożegnanie z chrześcijaństwem (H. Blumenberg).
https://doi.org/10.14746/prt.2015.3.12
PDF

Bibliografia

Albert, Hans. 1979. Das Elend der Theologie: Kritische Auseinandersetzung mit Hans Küng. Hamburg: Hoffman und Campe Verlag.

Barth, Karl. 1920. „Unerledigte Anfragen an die Theologie.” W Barth, Karl. Zur inneren Lage des Christentums. München: Christian Kaiser Verlag.

Blumenberg, Hans. 1988. Die Legitimität der Neuzeit. Frankfurt/M: Suhrkamp.

Gossman, Lionel. 2000. Basel in the Age of Burckhardt: A Study in Unseasonable Ideas. Chicago: The University of Chicago Press.

Henry, Martin. 2007. „Franz Overbeck: A Review of Recent Literature (Part 1).” Irish Theological Quarterly 72: 391–404.

Henry, Martin. 2013. „Czy teologia ma przyszłość w nowoczesnym świecie?” Kronos 4: 25–37.

Lilla, Mark. 2009. Bezsilny Bóg: Religia, polityka i nowoczesny Zachód. Tłum. Jarosław Mikos. Warszawa: W.A.B.

Nabrings, Arie. 2013. „Teologia między mitem a refleksją: Diagnoza Franza Overbecka.” Tłum. Tadeusz Zatorski. Kronos 4: 38–52.

Holz, Detlef. 1936. Deutsche Menschen: Eine Folge von Briefen, red. Detlef Holz. Luzern: Vita Nova Verlag.

Löwith, Karl. 2001. Od Hegla do Nietzschego: Rewolucyjny przełom w myśli XIX wieku. Tłum. Stanisław Gromadzki. Warszawa: Wydawnictwo KR.

Löwith, Karl. 2002. Historia powszechna i dzieje zbawienia. Tłum. Józef Marzęcki. Kęty: Antyk.

Overbeck, Franz. 2008. Nietzsche: Zapiski przyjaciela. Tłum. i oprac. Tadeusz Zatorski. Gdańsk: słowo/obraz terytoria.

Overbeck, Franz. 2014. Finis Christianismi: Wybór pism. Tłum. i oprac. Tadeusz Zatorski. Warszawa: Fundacja Augusta hrabiego Cieszkowskiego.

Sommer, Andreas Urs. 2013. „Thomas Mann i Franz Overbeck.” Tłum. Tadeusz Zatorski. Kronos 4: 53–78.

Taubes, Jacob. 2013. „Odczarowanie teologii. Przyczynek do portretu Overbecka.” W Taubes, Jacob. Apokalipsa i polityka: Eseje mesjańskie. Tłum. Piotr Graczyk i in. Warszawa: Fundacja Augusta hrabiego Cieszkowskiego.

Tichy, Rafał. 2011/2012. „Apokalipsa historii (część 1).” 44. Magazyn Apokaliptyczny 3: 4–71.

Węcławski, Tomasz. 2008. „Wiek XIX – narodziny nowego myślenia w teologii.” W Kościół a teologia dwudziestego wieku, red. Tadeusz Bartoś. Kraków: Homini.

Zatorski, Tadeusz. 2014a. „Sceptyczny przyjaciel proroka.” W Overbeck, Franz. Finis Christianismi: Wybór pism. Tłum. i oprac. Tadeusz Zatorski. Warszawa: Fundacja Augusta hrabiego Cieszkowskiego.

Zatorski, Tadeusz. 2014b. „»Wiemy zbyt wiele«. Czy teolog może nie być ateistą?” Znak 705: 34–43.