„WHEN WILL I BECOME A SCHNITZEL? – I HOPE NEVER.” REAL AND FALSE FRIENDS OF A TRANSLATOR IN TRANSLATION TEACHING
PDF (Deutsch)

Keywords

faux amis du traducteur
false friends of a translator
language transfer errors
translation teaching
interpretation teaching
teaching foreign languages

How to Cite

KUBACKI, A. D., & KIERMEIER, U. (2017). „WHEN WILL I BECOME A SCHNITZEL? – I HOPE NEVER.” REAL AND FALSE FRIENDS OF A TRANSLATOR IN TRANSLATION TEACHING. Comparative Legilinguistics, 29, 85–103. https://doi.org/10.14746/cl.2017.29.05

Abstract

The phenomenon of false friends of a translator relates to a pair of languages. It occurs when words or phrases that sound or look similar in two languages differ to a significant degree in meaning. Consequently, learners using a false friend make a fool of themselves as it has been illustrated in the title of the article with an English-German joke. Politicians in particular are notorious for using false friends (Helmut Kohl and the German EU commissioner Günther Oettinger might be good examples). This phenomenon appeared in literature as well: for instance attempts at communicating in English by the police officer Kluftingers in crime novels co-written by Klüpfel/Kobr. The use of a false friend shames not only politicians but also translators and interpreters. In traditional foreign language teaching, students are taught to avoid false friends at all costs. There are dictionaries devoted only to false friends and learners are supposed to learn them by heart. Especially interpreters are recommended to do that because, unlike translators, they do not have time while interpreting to check whether a similar word or phrase coming automatically to mind is a false friend or a real one, that is – in other words – whether the word or phrase has the equivalent meaning in the target language. The authors of this article, who have considerable professional experience of translation, would like to point out the dangers of one-sided teaching practice with regard to false friends, taking German and Polish and German and English as examples. Such teaching may discourage learners - for fear of humiliating themselves - from using actual linguistic analogies. This negative impact of the way
https://doi.org/10.14746/cl.2017.29.05
PDF (Deutsch)

References

Barnickel, Klaus-Dieter. 1992. Falsche Freunde. Ein vergleichendes Wörterbuch deutsch-englisch. Heidelberg: Julius Groos.

Chodacka, Mariola, und Heinz-Uwe Schöffler. 2000. Es gibt auch „echte Freunde” in der Fremdsprache. In: Studia Germanica Posnaniensia 26. S. 169–182.

Czyżewska, Marta. 2007. Fałszywi przyjaciele tłumacza, czyli o pułapkach w czasie tłumaczenia. Lingua Legis 15. S. 83–89.

Mauvillon, Eleazar de. 1747. Remarques sur les germanismes: Ouvrage utile aux Allemands, ausx François, et aux Hollandois. Amsterdam: Mortier.

Fałszywi przyjaciele – jak sobie z nimi radzić?, Językowa Oaza, http://jezykowaoaza.pl/2014/11/faszywi-przyjaciele-jak-sobiez-nimi/ (Zugriff: 20.10.2016).

Greule, Albrecht. 1994. Internationalismen – falsche oder echte Freunde? In: Germanistentreffen Deutschland–Polen 1993, Bonn: Tagungsbeiträge. Regensburg. S. 305–312.

Grosbart, Zygmunt. 1982. Problem mylących podobieństw międzyjęzykowych: Próba definicji i poszukiwania terminologiczne. In: Acta Universitatis Lodziensis: Folia Litteraria 9. S. 197–208.

Haschka, Christine. 1989. Zur Entwicklungsgeschichte der „faux amis“-Forschung. In: Lebende Sprachen 4. S. 148–152.

Hejwowski, Krzysztof. 2009. Klasyfikacja błędów tłumaczeniowych – teoria i praktyka. In: Jakość i ocena tłumaczenia, hrsg. Andrzej Kopczyński, Magdalena Kizeweter, S. 141–161. Warszawa: Wydawnictwo SWPS Academica.

Iluk, Jan, und Artur Dariusz Kubacki. 2006. Wybór polskich i niemieckich dokumentów do ćwiczeń translacyjnych. Warszawa: Promocja XXI.

Janikowski, Przemysław, und Joanna Krzywda. 2011. Fałszywi przyjaciele od lat (Próba systematyzacji badań). In: Historyczne oblicza przekładu, hrsg. Piotr Fast, Anna Car, Wacław M. Osadnik, S. 115–135. Katowice: Śląsk.

Karczewska, Dorota. 2002. O błędach w tłumaczeniu. In: Język rodzimy a język obcy. Komunikacja, przekład, dydaktyka, hrsg. Andrzej Kopczyński, Urszula Zaliwska-Okrutna, S. 129–135. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego.

Kątny, Andrzej. 1993. Falsche Freunde in den deutsch-polnischen Beziehungen. In: Beiträge zur Sprachwissenschaft, Sozio- und Psycholinguistik. Probleme des Deutschen als Mutter-, Fremd- und Zweitsprache, hrsg. Andrzej Kątny, S. 55–66. Rzeszów.

Koessler, Maxime, und Jules Derocquigny. 1928. Les faux amis ou Les trahisons du vocabulaire anglais: Conseils aux traducteurs. Paris: Vuibert.

Kozłowska, Zofia. 2002. O błędach językowych w tekstach polskich przekładów. In: Język rodzimy a język obcy. Komunikacja, przekład, dydaktyka, hrsg. Andrzej Kopczyński, Urszula Zaliwska-Okrutna, S. 137–147. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego.

Kroschewski, Annette. 2000. False friends und true friends. Ein Beitrag zur Klassifikation des Phänomens der intersprachlichheterogenen Referenz und zu deren fremdsprachendidaktischen Implikationen. Frankfurt am Main: Peter Lang.

Krzeszowski, Tomasz Paweł. 2000. Fałszywi przyjaciele, konie trojańskie i tymczasowi imigranci. In: Problemy komunikacji międzykulturowej. Lingwistyka. Translatoryka. Glottodydaktyka, red. Barbara Kielar et al., S. 254–264. Warszawa: Graf-Punkt.

Kubacki, Artur Dariusz. 2011. Neue Auswahl deutschsprachiger Dokumente. Warszawa: Translegis. Kubacki, Artur Dariusz. 2012. Tłumaczenie poświadczone. Status, kształcenie, warsztat tłumacza przysięgłego. Warszawa: Wolters Kluwer Polska.

Kuczyński, Ernest. 2003. Ein Diskurs zu geschichtlichen, terminologischen und definitorischen Fragen der „falschen Freunde des Übersetzers“. Orbis Linguarum 24. S. 255–280.

Kuczyński, Ernest. 2005. Interferenzträchtige Stolpersteine bei der Übersetzung. Das Wesen und die Problematik „der falschen Freunde des Übersetzers”. Włocławek: Wydawnictwo PWSZ.

Lipczuk, Ryszard. 1985. Semantische Relationen im Bereich der lexikalischen Tautonyme im Deutschen und Polnischen. In: Studien zum polnisch-deutschen Sprachvergleich 2. S. 61–72.

Lipczuk, Ryszard. 1989. Zum Problem der „falschen Freunde” des Übersetzers. In: Theorie und Praxis der deutsch-polnischen Konfrontation und Translation, red. Andrzej Kątny, S. 41–52. Rzeszów: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej.

Lipczuk, Ryszard. 1991. Falsche Freunde des Übersetzers. Forschungsprobleme und Streitfragen. In: Akten des VIII. Internationalen Germanisten-Kongresses Tokyo 4, hrsg. Yoshinori Shichiji, S. 404–411. München: Mosaik Verlag.

Lipczuk, Ryszard. 1992. Internacjonalizmy a „fałszywi przyjaciele tłumacza”. In: Język a kultura 7, hrsg. Jolanta Maćkiewicz, Janusz Siatkowski. S. 135–143. Wrocław: Wydawnictwo Centralnego Programu Badań Podstawowych.

Lipczuk, Ryszard et al. 1995. Niemiecko-polski słownik tautonimów. Warszawa: PWN.

Lipczuk, Ryszard et al. 1997. Von Artisten, Illusionisten, Kriminalisten und anderen falschen Freunden. Übungen und Texte für das Sprachenpaar Polnisch-Deutsch. Teil I: Buchstaben A–K. Szczecin: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego.

Lipczuk, Ryszard et al. 1997. Von Piloten, Pionieren, Potentaten und anderen falschen Freunden. Übungen und Texte für das Sprachenpaar Polnisch-Deutsch. Teil II: Buchstaben L–Z. Szczecin: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego.

Lipczuk, Ryszard. 2000. "Fałszywi przyjaciele tłumacza" w słownikach niemiecko-polskich. In: Problemy frazeologii i leksykografii, red. Andrzej Kątny, Krzysztof Hejowowski, S. 13–21. Olecko: Wszechnica Mazurska.

Lipczuk, Ryszard. 2000. Bibliografia na temat „faux amis”. In: Problemy frazeologii i leksykografii, hrsg. Andrzej Kątny, Krzysztof Hejowowski, S. 175–200. Olecko: Wszechnica Mazurska.

Lipczuk, Ryszard. 2001. Falsche Freunde des Übersetzers und Tautonyme. In: Lehr- und Übungsbuch zur deutschpolnischen und polnisch-deutschen Übersetzung, hrsg. Ryszard Lipczuk, Erwin Leibfried, Krzysztof Nerlicki, Sascha Feuchert, S. 9–12. Szczecin: Giga.

Lipczuk, Ryszard. 2003. Internacjonalizmy a „fałszywi przyjaciele tłumacza“. Orbis Linguarum 24. S. 135–143., http://docslide.pl/documents/19ryszard-lipczukinternacjonalizmy-a-falszywi-przyjaciele-tlumacza.html (Zugriff: 20.10.2016).

Lipczuk, Ryszard, Buncič, Daniel. An online hypertext bibliography on false friens. www.lipczuk.buncic.de (Zugriff: 20.10.2016).

Lisiecka-Czop, Magdalena. 2007/2008. „Prawdziwi przyjaciele tłumacza” a dydaktyka i praktyka przekładu. Rocznik Przekładoznawczy 3/4. Studia nad teorią, praktyką i dydaktyka przekładu. S. 271–282.

Pieńkos, Jerzy. 2003. Podstawy przekładoznawstwa. Od teorii do praktyki. Kraków: Kantor Wydawniczy Zakamycze.

Piprek, Jan, und Juliusz Ippoldt. 1983. Wielki słownik niemieckopolski. Das Großwörterbuch Deutsch-Polnisch. Warszawa: Wiedza Powszechna.

Schatte, Christoph. 1990. Internationalismen und falsche Freunde in den Lexika des Deutschen und Polnischen. In: Internationalismen. Studien zur interlingualen Lexikologie und Lexikographie, hrsg. Peter Braun, Burkhard Schaeder, Johannes Volmert, S. 87–94. Tübingen: Niemeyer.

Szpila, Grzegorz. 2003. An English-Polish Dictionary of False Friends. Angielsko-polski słownik fałszywych przyjaciół. Kraków: Egis.

Szpila, Grzegorz, 2005. Make Friends with False Friends. Practice Book. Kraków: Egis.

Tautonimy – „fałszywi przyjaciele tłumacza”, https://supertlumacz.pl/jak-ognia-strzezmy-sie-tautonimow/ (Zugriff: 20.10.2016)