RÓŻNICE JĘZYKOWE, KULTUROWE I SYSTEMOWE W PRZEKŁADZIE INDONEZYJSKO-POLSKIM NA PRZYKŁADZIE WYBRANYCH FRAGMENTÓW PEŁNOMOCNICTWA SZCZEGÓLNEGO
PDF (Język Polski)

Mots-clés

indonezyjski język prawny
pełnomocnictwo
analiza porównawcza
tłumaczenie

Comment citer

ZOZULA, D. (2016). RÓŻNICE JĘZYKOWE, KULTUROWE I SYSTEMOWE W PRZEKŁADZIE INDONEZYJSKO-POLSKIM NA PRZYKŁADZIE WYBRANYCH FRAGMENTÓW PEŁNOMOCNICTWA SZCZEGÓLNEGO. Comparative Legilinguistics, 22, 93–104. https://doi.org/10.14746/cl.2015.22.06

Résumé

Celem tego artykułu jest analiza tekstów indonezyjskiego pełnomocnictwa szczególnego oraz tekstu jego tłumaczenia na język polski. Autorka prezentuje najciekawsze zagadnienia tłumaczenia polsko-indonezyjskiego na podstawie wybranych klauzul z w/w dokumentu takie jak: nagłówek, komparycja, oznaczenie pełnomocnika oraz inne, które następnie poddaje analizie gramatyczno-terminologicznej, odwołując się w razie potrzeby do rzeczywistości prawnej Republiki Indonezji i Rzeczpospolitej Polskiej. Analiza poprzedzona jest wprowadzeniem zawierającym definicje prawne dotyczące tematu pełnomocnictw. Podsumowując każdą część analizy, autorka wyciąga wnioski o charakterze translacyjnym i proponuje inne możliwe tłumaczenia. Artykuł zawiera podsumowanie mówiące, że źródłami występujących problemów translacyjnych w przekładzie tekstów prawniczych z języka polskiego na język indonezyjski są w równym stopniu różnice typologiczne pomiędzy językami fleksyjnym (język polski) i aglutynacyjnym (język indonezyjski), różnice pomiędzy systemami prawnymi obu krajów oraz różnice kulturowe. Przekład z zakresu prawa w parze językowej indonezyjsko-polskiej jest dziedziną rozległą i wymaga dalszych badań.
https://doi.org/10.14746/cl.2015.22.06
PDF (Język Polski)

Références

Baranowska, Małgorzata. 2008. Zarys prawa cywilnego. Lublin: Verba.

Czachórski, Witold. 2009. Zobowiązania. Zarys wykładu. Warszawa: Lexis-Nexis.

Naja, Daeng. 2006. Contract Drafting. Bandung: PT Citra AdityaBakti.

Kubacki, Artur. D. 2013. Teksty paralelne jako narzędzie pomocnicze przy sporządzaniu tłumaczeń. W Comparative Legilinguistics, t. XIII, Instytut Językoznawstwa, Uniwersytet Im. Adama Mickiewicza, Poznań.

Lewandowska-Tomaszczyk, Barbara. 2005. Podstawy języka korpusowego. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

Matulewska, Aleksandra. 2008. Umowa najmu w aspekcie translatologicznym polsko-angielskim. W Język, Komunikacja, Informacja, nr 3, 2008, Poznań.

Mojak, Jan. 2008. „Przedstawicielstwo” W Zarys prawa cywilnego. red. Baranowska M. 165-170 Verba, Lublin.

Mulyati, Lily. 2007. Pengantar Hukum Indonesia. Jakarta: Badan Penerbit Fakultas Hukum Universitas Indonesia.

Subekti, i Tjitrosoedibio. 1989. Kamus Hukum. Jakarta: Pradana Paramita.

Sudarsono. 1999. Kamus Hukum. Jakarta: PT Rineka Cipta.

Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

Latumeten, Pieter. „Teknik Pembuatan Akta PPAT” http://medianotaris.com/teknik_pembuatan_akta_ppat_versi_perkaban_berita338.html (Data dostępu: 4.12..2014)

Indonezyjski kodeks cywilny, Kitab Undang-Undang Perdata http://hukum.unsrat.ac.id/uu/kolonial_kuh_perdata.pdf (data dostępu: 4.12.2014)

http://www.ehipoteka.com.pl/akt-notarialny.html (data dostępu: 6.02.2015)