SPRAWIEDLIWOŚĆ JAKO SPOSÓB INTERPRETACJI? ANALIZA PRAKTYK DYSKURSYWNYCH W NIEDAWNYM SPORZE O PRAWO GŁOSU W HONG KONGU I ICH ZAKORZENIENIE W PRAKTYKACH ARGUMENTACYJNYCH WSCHODNIEJ AZJI
PDF (English)

Słowa kluczowe

sprawiedliwość
interpretacja
dyskurs prawny

Jak cytować

GALDIA, M., & LIACI, A. (2016). SPRAWIEDLIWOŚĆ JAKO SPOSÓB INTERPRETACJI? ANALIZA PRAKTYK DYSKURSYWNYCH W NIEDAWNYM SPORZE O PRAWO GŁOSU W HONG KONGU I ICH ZAKORZENIENIE W PRAKTYKACH ARGUMENTACYJNYCH WSCHODNIEJ AZJI. Comparative Legilinguistics, 26, 125–151. https://doi.org/10.14746/cl.2016.26.06

Abstrakt

Problemy związane z konfliktem dotyczącym treści praw analizowane są poniżej z perspektywy prawno-językowej w kontekście niedawnego sporu o prawa głosu w Hong Kongu. Głównym problemem prawno-językowym, który jest także punktem wyjścia do analizy próbek argumentacyjnych jest pytanie, czy prawne i prawnie istotne, ale nie wyłącznie prawne argumenty w sporach są rzeczywiście międzykulturowe. Ponadto kwestia, jaką rolę, jeśli w ogóle jakąkolwiek, odgrywają argumenty specyficzne kulturowo i narzędzia prawno-lingwistyczne w takich konfliktach jest również brana pod uwagę. Mając to na uwadze, przepisy prawne dotyczące konfliktu i argumentacji używanej przez strony są badane, aby ustalić istotne mechanizmy prawno-językowe, które mogłyby ułatwić rozwiązanie konfliktów dotyczących treści prawa. Sprawiedliwość jako narzędzie interpretacyjne jawi się jako najbardziej atrakcyjny mechanizm międzykulturowy. Tymczasem jego zastosowanie w mechanizmach rozwiązywania konfliktów pokazuje zakorzenienia mechanizmów prawnych w szerszych strukturach społecznych, które również ograniczają stosowanie takich czysto prawnych narzędzi dyskursywnych. W rezultacie, analizowany konflikt pojawia się jako amalgamat argumentów prawnych i pozaprawnych i niewerbalnych znaków, które są międzykulturowe. Sprawiedliwość jako narzędzie interpretacyjne w prawie ma charakter międzykulturowy i ograniczony zakres zastosowania do praktyk dyskursywnych, w których się ujawnia.
https://doi.org/10.14746/cl.2016.26.06
PDF (English)

Bibliografia

Cao, Deborah. 2004. Chinese Law. A Language Perspective. Aldershot: Ashgate.

Chan, Ho-yan. 2012. Bridging the gap between language and law. Translational issues in creating legal Chinese in Hong Kong, in: Babel, vol. 58/2, pp. 127-144.

Ching, Kwan Lee. 2014. State & Social Protest, in: Daedalus, nr. 143 (2), pp. 124-134.

Dworkin, Ronald. 1977. Taking Rights Seriously. London: Duckworth.

Galdia, Marcus. 2014. Legal Discourses. Frankfurt/New York: Peter Lang.

Husa, Jaakko. 2015. A New Introduction to Comparative Law. Oxford/Portland: Hart Publishing.

Kalinowski, Marc. 2011. Introduction to Wang Chong, Lun Heng/Balance de Discours. Paris: Les Belles Lettres.

Khalat, Roula. 2015. Hong Kong’s lucky revolutionaries, in: Financial Times, 5 March 2015.

Liebman, Benjamin L. 2014. Legal Reform: China’s Law-Stability Paradox, in: Daedalus, 143 (2), pp. 96-109.

Loewe, Michael. 2004. The Men who Governed Han China. A Companion to a Biographical Dictionary of the Qin, Former Han and Xin Periods. Leyden: Brill.

Maspero, Henri. 1950. Le Taoïsme et les religions chinoises. Paris: Gallimard.

Paakkanen, Mikko. 2014. Report in Helsingin Sanomat: Hongkongin demokratian puolesta, June 24, 2014.

Peerenboom, Randall P. 2002. China’s Long March Toward Rule of Law. Cambridge: Cambridge University Press.

Perry, Elizabeth, J. 2002. Challenging the Mandate of Heaven: Social Protest and State Power in China. Armonk: Sharpe.

Perry, Elizabeth, J. 2008. Chinese Conceptions of Rights: From Mencius to Mao - and Now, in: Perspectives of Politics, nr. 6, pp. 37-50.

Yahuda, Michael. 1997. Hong Kong. China’s Challenge. London/New York: Routledge.