NOMINALIZACJA W JĘZYKU PRAWA
PDF (Français (France))

Słowa kluczowe

język prawny
nominalizacja
dyskurs prawniczy

Jak cytować

DOLATA-ZARÓD, A. (2011). NOMINALIZACJA W JĘZYKU PRAWA. Comparative Legilinguistics, 8, 19–26. https://doi.org/10.14746/cl.2011.08.02

Abstrakt

Dyskurs prawniczy jest połączeniem historii, tradycji, reguł i form. Transkrypcja w praktyce prawnej uwarunkowana jest regułami pisania i odpowiednim wykorzystaniem wiedzy. Prowadzi to do nieprzejrzystości w stosowaniu reguł prawa nie tylko dla laika, lecz także dla środowiska prawniczego. Język prawa zawiera bowiem szczególne struktury syntaktyczne, jak również cechy wypowiadania, które są cechami morfo-syntaktycznymi ze skutkami semantycznymi. W niniejszym artykule spróbuję przedstawić analizę nominalizacji w języku prawa. Uczynię to w dwóch celach: po pierwsze, aby wyłonić właściwości nominalizacji tekstów normatywnych, a po drugie, aby zobaczyć jak konstrukcja taka wyraża się na planie znaczeniowym i czemu służy tym, którzy używają ją częściej niż inne inne środki.

https://doi.org/10.14746/cl.2011.08.02
PDF (Français (France))

Bibliografia

Apothéloz, Denis. 1995. « Nominalisations, référents clandestins et anaphores atypiques », TRANEL 23, 143-173.

Baron, Irène. 2009. « Les syntagmes nominaux complexes dans les textes juridiques français » http://download1.hermes.asb.dk, le 25.06.2010.

Benetti, L. & Corminboeuf G. 2004. « Les nominalisations des prédicats d’action », Cahiers de linguistique française 26, p. 413-435.

Condamines, Anne. 2003. Sémantique et corpus spécialisés: constitution de bases de connaissances terminologiques, mémoire d’habilitation, Université de Toulouse 2, http://w3.erss.univ-tlse2.fr/ressources, le 15.06.2010.

Cornu, Gérard. 1990. Linguistique juridique. Paris: Montchrestien.

Cornu, Gérard. 1996. Vocabulaire juridique. Sous la direction de G. Cornu. Paris : PUF. 5e éd.

Guide pratique commun du Parlement européen, du Conseil et de la Commission à l’intention des personnes qui travaillent à la rédaction des textes législatifs au sein des institutions communautaires, http://eur-lex.europa.eu/fr/techleg, le 25.06.2010.

Harris, Zellig Sabbettai. 1988. Language and Information, New York: Columbia University Press; trad. fr. La langue et l’information (A. H. Ibrahim et C. Martinot), Paris: Cellule de recherche en linguistique; http://crl.exen.fr, le 15.06.2010.

Lerat, Pierre. 1995. Les langues spécialisées, Paris: PUF.

Lerat, Pierre. 2007a. Vocabulaire du juriste débutant, Paris:Ellipses.

Lerat, Pierre. 2007b. « Langue et production de sens dans un texte communautaire ». In Un paysage choisi. Mélanges offerts à Leo Schena, 249-258, Paris: L’Harmattan.

Lerat, Pierre. 2007c. « Les nominalisations en –tion dans un texte techno-administratif ». In Terminologie et Ontologie : Théories et applications, 79-92, Annecy: Institut Porphyre.

Lerat, Pierre. 2008. «Terminologie et ontologie juridiques. A propos du contrat de crédit lié en droit communautaire », In Studi di linguistica teorica e applicata XXXVII-2, 327-343.

Lerat, Pierre. 2009. « Langue spécialisée et texte spécialisé » à paraître

Lerat, Pierre. 2010. « Analyse comparative des formes nominalisées employées dans la Directive 97/7/CE de l’Union Européenne». In Wybrane problemy terminologii francusko-polskiej oraz metod badań językoznawczych w tłumaczeniach, éd.: Dorota Śliwa, 61-74, Lublin: Wydawnictwo KUL.

Sacco, Rodolfo. 1999. « Langue et droit ». In Les multiples langues du droit européen uniforme, éd. Rodolfo Sacco, 163-185, Torino: L’Harmattan.

Tesnière, Lucien. 1959. Eléments de syntaxe structurale. Paris: Klincksieck (Deuxième édition: 1976).

Śliwa, Dorota. 2010. « Dynamique des noms composés syntagmatiques en langue juridique française et polonaise ». In Wybrane problemy terminologii francuskopolskiej oraz metod badań językoznawczych w tłumaczeniach, éd.: Dorota Śliwa, 75-90, Lublin: Wydawnictwo KUL.

Ulland, Harald. 1991. Les nominalisations agentive et instrumentale en français moderne. Bergen: Diss.

Vanderlinden, Jacques. 1996. Anthropologie juridique. Paris: Dalloz.

Vanderlinden, Jacques. 1999. « Langue et droit », Contemporary Law, Cowansville (Québec): Les Éditions Yvon Blais, 25-68.

Vanderlinden, Jacques. 1999. « Langue et droit ». In Langue et droit, éd. Erik Jayme, Bruxelles: Bruylant, 65-121.