SIGNIFIKATORY OBLIGATYWNOŚCI W POLSKIM I HISZPAŃSKIM KODEKSIE CYWILNYM
PDF (Język Polski)

关键词

modalność deontyczna
język prawny
signifikator obligatywności

How to Cite

NOWAK-MICHALSKA, J. (2013). SIGNIFIKATORY OBLIGATYWNOŚCI W POLSKIM I HISZPAŃSKIM KODEKSIE CYWILNYM. Comparative Legilinguistics, 13, 9–28. https://doi.org/10.14746/cl.2013.13.01

摘要

Artykuł ma na celu przedstawienie i porównanie językowych wykładników jednego ze znaczeń modalności deontycznej, tj. obligatywności (nakazu) w polskim i hiszpańskim kodeksie cywilnym. Na podstawie analizy z tekstów korpusu zostały wyróżnione signifikatory (wykładniki językowe przenoszące znaczenie obligatywności), którymi mogą być wyrazy (podzielone według kategorii partyoratywnej, do której należą) oraz syntagmy. Signifikatorem obligatywności może być również kontekst tekstu normatywnego (tu ustawy). W proponowanym opisie wszystkie signifikatory zostały pogrupowane według kategorii semantycznej wyrazu będącego podmiotem w zdaniu, w którym wystąpił dany signifikator. Zaznaczono również, czy dany signifikator występuje w korpusie w czasie teraźniejszym czy przyszłym.

https://doi.org/10.14746/cl.2013.13.01
PDF (Język Polski)

参考

Bańczerowski, Jerzy. 2008. Wyraz w ujęciu morfologiczno-typologicznym. [W:] Językoznawstwo historyczne i typologiczne. W 100-lecie urodzin Profesora Tadeusza Milewskiego, red. Leszek Bednarczuk, Wojciech Smoczyński i Maria Wojtyła-Świerzowska, 233-260. Kraków: Polska Akademia Umiejętności.

Lyons, John. 1989. Semantyka. T. I-II. Przeł. A. Weinsberg. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe [Semantics. Cambridge: Cambridge University Press, 1977].

Maldonado González, Concepción, red. 2000. Clave. Diccionario de uso del español actual. Madrid: Ediciones SM.

Malinowski, Andrzej. 2006. Redagowanie tekstu prawnego. Wybrane wskazania logiczno-językowe. Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis.

Nowak, Joanna. 2011. Modalność deontyczna w języku prawa na przykładzie polskiego i hiszpańskiego kodeksu cywilnego. Praca doktorska. Uniwersytet im. Adama Mickiewicza, http://hdl.handle.net/10593/1002. (data dostępu 15 grudnia 2012).

Palmer, Frank. R. 1998. Mood and modality. Cambridge: University Press.

Portner, Paul. 2009. Modality. Oxford: University Press.

Puzynina, Jadwiga. 1976. „Z problematyki opisu słowotwórczego przymiotników dewerbalnych”. [W:] Semantyka tekstu i języka, red. Maria R. Mayenowa, 257-267. Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich. Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk.

RAE (Real Academia Española) 2010. Nueva gramática de la lengua española. Manual. Madrid: Espasa Libros.

Rytel, Danuta. 1982. Leksykalne środki wyrażania modalności w języku czeskim i polskim. Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk-Łódź: Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk.

Saloni, Zygmunt i Marek Świdziński. 1998. Składnia współczesnego języka polskiego. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Wawrzkowicz, S., K. Hiszpański. 1982. Podręczny słownik hiszpańsko-polski. Warszawa: Wiedza Powszechna.

Wróblewski, Bronisław. 1948. Język prawny i prawniczy. Kraków: Nakł. Polskiej Akademii Umiejętności.

Korpus badanych tekstów:

Kodeks cywilny, ustawa z 23 kwietnia 1964 roku (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zmianami). Tekst według: Kodeks cywilny.

Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Stan prawny na 1 września 2008 r. Warszawa: Wolters Kluwer Polska, 2008.

Código civil (hiszp. ‘Kodeks cywilny’) – Real Decreto (dekret królewski) z 24. 07. 1889 r. (ze zmianami). Tekst według: Código civil. Edición actualizada septiembre de 2008, red. José Carlos Erdozain López, Rodrigo Bercovitz Rodríguez-Cano. Madrid: Tecnos, 2008.