Abstrakt
brakBibliografia
Agamben, Giorgio. 2008. Homo sacer. Tłum. Mateusz Salwa. Warszawa:P rószyński i S-ka.
Agamben, Giorgio. 2008. Otwarte. Tłum. P. Mościcki. Krytyka Politycznac15.
Althusser, Louis i Balibar, Étienne. 1975. Czytanie „Kapitału”. Tłum. Witold Dłuski. Warszawa: PiW.
Bakke, Monika. 2012a. Genealogie, strategie, projekty. W Bakke, Monika: Bio-transfiguracje. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
Bakke, Monika. 2012b. Bio-transfiguracje. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
Braidotti, Rosi 2014. Po człowieku. Tłum. Joanna Bednarek i Agnieszka Kowalczyk. Warszawa: PWN.
Brennan, Teresa. 1997. „Economy of the Earth. The Labour Theory of Value without the Subject/Object Distinction”. Ecological Economics 2.
Derrida, Jacques. 1992. „Kres człowieka” . W Derrida, Jacques: Pismo filozofii. Tłum. Bogdan Banasiak. Kraków: inter esse.
Derrida, Jacques. 2002. „The Animal that Therefore I Am”. Tłum. D. Wills. Critical Inquiry 2.
Foucault, Michel. 2006. Słowa i rzeczy. Tłum. Tadeusz Komendant. Gdańsk: Słowo, Obraz, Terytoria.
Foucault, Michel. 2011. Narodziny biopolityki. Tłum. Michał Herer. Warszawa: PWN.
Haraway, Donna. 1997. Modest_Witness@Second_Millenium.FemaleMan©_Meets_Onco_ MouseTM. Londyn–Nowy Jork:Verso
Kowalczyk, Agnieszka. 2010. „Wspólnota poszerzona – spotkania ludzkich i pozaludzkich aktorów”. Praktyka Teoretyczna 1.
Latour, Bruno. 2013. Nadzieja Pandory. Tłum. Krzysztof Abriszewski i in. Toruń: Wydawnictwo naukowe UMK.
Latour, Bruno. 2014. „Agency at the time of the Anthropocene”. New Literary History 45.
Nowak, Andrzej. 2013. „Wyobraźnia ontologiczna – przekraczanie metodologicznego solipsyzmu a obietnica badań interdyscyplinarnych”.
Avant 2.
Papadopoulos, Dimitris. 2010. „Insurgent Posthumanism”. ephemera 2.
Pateman, Carol 2007. Braterska umowa społeczna. Tłum. Katarzyna Szumlewicz, http://www.ekologiasztuka.pl/pdf/pateman.pdf.
Shukin, Nicole. 2009. Animal Capital. Minneapolis: University of Minnesota Press.
Ranciere, Jacques 2008. Nienawiść do demokracji. Tłum. Maciej Kropiwnicki. Warszawa: KiP.
Regan, Tom 2004. The Case for Animal Rights. Berkeley: University of California Press.
Siemek, Marek. 2002. „»Nauka« i »naukowość« jako ideologiczne kategorie filozofii”. W Siemek, Marek: Wolność, rozum, intersubiektywność. Warszawa: Oficyna Naukowa.
Traverso, Enzo. 2012. Europejskie korzenie przemocy nazistowskiej. Tłum. Agata Czarnacka. Warszawa: KiP.
Wolfe, Cary 2010. What is Posthumanism? Minneapolis: University of Minnesota Press.
Licencja
Autorzy:
„Praktyka Teoretyczna” jest pismem, które chce realizować idee wolnego dostępu do wiedzy i poszerzania domeny dobra wspólnego. Ma służyć rozwojowi nauki i krytycznej refleksji w Polsce i na świecie w imię idei wolnego dostępu do wiedzy (Open Access). Całe pismo jest udostępniane za darmo w Internecie na warunkach licencji CC-BY-NC-SA (Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe) w wersji 4.0 (szczegółowe warunki: http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/). Artykuły w nim zamieszczone mogą być dowolnie przechowywane, kopiowane, drukowane, rozpowszechniane i wykorzystywane do celów naukowo-dydaktycznych przy zachowaniu warunków licencji. Apelujemy tylko o uznanie autorstwa i podanie źródła w myśl przyjętych w środowisku naukowym standardów.
Nie ma natomiast możliwości komercyjnego wykorzystania zgromadzonych zasobów bez pisemnej zgody wydawcy. Dostęp do czasopisma nie może być dystrybuowany za opłatą czy w jakikolwiek inny sposób limitowany przez inne podmioty.
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie „Praktyka Teoretyczna” są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC [PL.pdf, PL.doc, EN.pdf, EN.doc].
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie „Praktyka Teoretyczna” udzielają wydawcy czasopisma niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalają na użycie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe (CC-BY-NC-SA 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Autorzy nadsyłanych artykułów powinni upewnić się, czy wykorzystywane przez nich materiały nie są chronione prawami autorskimi na rzecz innych osób i ponoszą odpowiedzialność za ewentualne uchybienia w tym względzie.