Przesyłanie tekstów
Przejdź do logowania lub Zarejestruj aby zgłosić tekst.

Sprawdzenie tekstu przed wysłaniem

Autorzy proszeni są o sprawdzenie, czy tekst spełnia poniższe kryteria. Teksty, które nie spełniają wymagań redakcyjnych, mogą zostać odrzucone.
  • Tekst nie został wcześniej opublikowany w całości lub we fragmentach (dotyczy to również innych wersji językowych) oraz nie został złożony do druku w innym wydawnictwie.

  • Autor/autorka zapoznali się z procedurą publikacji, zasadami recenzji i wytycznymi w zakresie etyki. Autor /autorka rozumieją, akceptują i stosują się do tych zapisów.

  • Autor/autorka zapoznali się z wytycznymi redakcyjnymi i przygotowali plik w zgodzie z nimi. Wszelkie odstępstwa zostały uzgodnione z redakcją.

  • Autor/autorka uwzględnili w odpowiedni sposób informacje o wszystkich zaangażowanych w napisanie artykułu osobach oraz o źródłach finansowania.

  • Autor/autorka deklarują, że złożona do druku praca jest ich autorstwa i że wszelkie zapożyczenia z prac cudzych i własnych zostały odpowiednio oznaczone. Dotyczy to także prac nieopublikowanych i nieoficjalnej komunikacji naukowej.

  • Autor/autorka uzyskali pozwolenia na wykorzystanie wszelkich użytych materiałów chronionych prawem autorskim

Wytyczne dla autorów

Praktyka Teoretyczna – standardy redagowania tekstów

  • Format tekstu: Microsoft Word lub Open Office (pliki .doc, .docx i .odt).
  • Rozmiar tekstu: czcionka Times New Roman 12 pkt, interlinia 1.5 pkt, marginesy 2.5 cm.
  • Maksymalna objętość tekstu: jeden arkusz wydawniczy (40 tys. znaków ze spacjami).

Sposób zapisywania tytułów:

  • Imię i nazwisko autora tekstu, tytuł (i podtytuł) tekstu: styl „Nagłówek 1”. Śródtytuły: styl „Nagłówek 2”.
  • Przywoływane w tekście tytuły książek, dzieł sztuki, filmów, audycji telewizyjnych i radiowych, konferencji: zapis kursywą (np. Kapitał, Altergodzina).
  • Przywoływane w tekście tytuły artykułów (w czasopismach, w Internecie) oraz rozdziałów książek: zapis krojem prostym, w cudzysłowie.
  • Przywoływane w tekście tytuły gazet, czasopism i innych druków ciągłych: zapis kursywą bez cudzysłowu (np. Le Monde Diplomatique, Przegląd Filozoficzny).

Sposób zapisywania cytatów:

  • Krótsze cytaty (max. 3 wersy): zapis w cudzysłowie, krój prosty.
  • Dłuższe cytaty (powyżej 3 wersów): od nowego wersu, z obustronnym wcięciem, czcionka 10 pkt, interlinia 1.5 pkt, krój prosty, bez cudzysłowów. Pierwszy wers po wyróżnionym cytacie z wcięciem akapitu.
  • Cytaty drugiego stopnia: cudzysłów ostrokątny, krój prosty (np. „Kowalski powiedział »Nie«.”).
  • Wyrazy obcojęzyczne: zapis kursywą (np. implicite, know-how).

Sposób zapisywania dat:

  • Dzień i rok: zapis liczbowy, miesiąc: zapis słowny (np. 12 maja 2001 roku, w 1998 roku, 28 kwietnia).
  • Wieki i dziesiątki lat: zapis słowny (np. w dwudziestym wieku, w latach dwudziestych dziewiętnastego wieku).
  • Przedziały dat: pełne liczby (np. w latach 1971–1977).

Sposób zapisywania liczebników (poza datami):

  • W miarę możliwości zapis słowny. Jeśli taki zapis wymaga zbyt dużej liczby słów lub tekst zawiera dużo danych liczbowych: zapis cyfrowy (np. dwadzieścia trzy osoby, w wieku trzydziestu ośmiu lat, trzy tysiące osób).
  • Liczebniki w jednostkach miar, walut, procentach: zapis liczbowy (np. 5 metrów, 56 złotych, 12 procent).

Sposób sporządzania przypisów bibliograficznych:

  • Dane bibliograficzne cytowanych publikacji wszelkiego typu podajemy:
    - w tekście głównym w zapisie skróconym (nawiasowym) i
    - w dołączonym obowiązkowo do tekstu wykazie literatury w zapisie rozwiniętym.
  • Nie stosujemy przypisów dolnych, o ile nie ma konieczności uzupełnienia zapisu skróconego komentarzem odautorskim.

Wzór sporządzania zapisu w wykazie literatury i przypisu nawiasowego:
Przy pracy z menedżerem bibliografii optymalnie jest wybrać styl Chicago Manual of Style, AUTHOR-DATE system. Potem należy uzyskany zapis dostosować do wymogów języka polskiego wedle poniższych przykładów. Jeśli cytowana publikacja posiada numer DOI zawsze należy go uwzględnić.

Publikacja zwarta jednego autora:

  • Kurkiewicz, Roman. 2011. Lewomyślnie. Warszawa: Wydawnictwo „Krytyki Politycznej”.
    (Kurkiewicz 2011, 30–31)
  • Rasiński, Lotar. 2012. Śladami Marksa i Wittgensteina: Krytyka społeczna bez teorii krytycznej. Warszawa: PWN.(Rasiński 2012, 16)
  • Sewell, William. 2005. Logics of History: Social Theory and Social Transformation. Chicago: University of Chicago Press.
    (Sewell 2005, 14)

Publikacja zwarta dwóch lub więcej autorów:

  • Burzyńska, Anna i Michał Paweł Markowski. 2006. Teorie literatury XX wieku: Podręcznik. Kraków: Znak.
    (Burzyńska i Markowski 2006, 178)
  • Hardt, Michael i Antonio Negri. 1994. Labor of Dionysus: A Critique of the State-Form. Minneapolis– London: University of Minnesota Press.
    (Hardt i Negri 1994, 16–18)

Publikacja zwarta, tłumaczona:

  • Bachelard, Gaston. 2002. Kształtowanie się umysłu naukowego: Przyczynek do psychoanalizy wiedzy obiektywnej. Tłum. Damian Leszczyński. Gdańsk: słowo/obraz terytoria.
    (Bachelard 2002, 90–91)
  • Hardt, Michael i Antonio Negri. 2012. Rzecz-pospolita: Poza własność prywatną i dobro publiczne. Tłum. Praktyka Teoretyczna. Kraków: Korporacja ha!art.
    (Hardt i Negri 2012, 164, 184, 192)
  • Negri, Antonio. 2005. Books for Burning: Between Civil War and Democracy in 1970s Italy. Tłum. Arianna    Bove, Ed Emery, Timothy S. Murphy i Francesca Novello. London–New York: Verso.
    (Negri 2005, 34)

Publikacja wchodząca w skład dzieł wybranych/zebranych:

  • Marks, Karol. 1960. Rękopisy ekonomiczno-filozoficzne z 1844 r. W Marks, Karol i Fryderyk Engels. Dzieła. T. 1. Warszawa: Książka i Wiedza.

Publikacja będąca częścią kilkutomowej całości jednego autora:

  • Mumford, Lewis. 2014. Mit maszyny. T. 2: Pentagon władzy. Tłum. Michał Szczubiałka. Warszawa: PWN.

Publikacja w tomie zbiorowym jednego lub wielu autorów:

  • Tronti, Mario. 2014. „Klasa.” W Marks: Nowe perspektywy, red. Libera Università Metropolitana. Tłum. Sławomir Królak. Warszawa: PWN.
    (Tronti 2014, 103)
  • Greenblatt, Stephen. 2006. „Marlowe, Marks i antysemityzm.” Tłum. Łukasz Romanowski. W Greenblatt, Stephen. Poetyka kulturowa: Pisma wybrane, red. i wstęp Krystyna Kujawińska-Courtney. Kraków: Universitas.
    (Greenblatt 2006, 130)

Publikacja w wydawnictwie ciągłym:

  • Ghosh, M.K., M.L. Harter. 2003. A viral mechanism for remodeling chromatin structure in G0 cells. Mol.Cell. 12:255–260, http://dx.doi.org/10.1016/S1097-2765(03)00225-9.
    (Ghosh, Harter 2003)
  • Latour, Bruno. 2009. „Dajcie mi laboratorium a poruszę świat.” Tłum. Krzysztof Abriszewski i Łukasz Afeltowicz. Teksty Drugie 1/2: 163–192.
    (Latour 2009, 168)
  • O’Malley, Pat, Lorna Weir i Clifford Shearing. 1997. „Governmentality, Criticism, Politics.” Economy and Society 26 (4): 501–517.
    (O’Malley, Weir i Shearing 1997, 512)
  • Piątkowska, Marta. 2013. „Doświadczenie to mit.” Gazeta Wyborcza, 24 października.
    (Piątkowska 2013)

Publikacje internetowe:

  • Curcio, Anna. 2011. „Przekładanie różnic na to, co wspólne.” Tłum. Mikołaj Ratajczak. Praktyka Teoretyczna 4: 85–99. http://www.praktykateoretyczna.pl/a-curcio-przekladanie-roznicy-a-dobro-wspolne/
    (Curcio 2011)
  • Owen, Margaret. 2014. „Special Report. Gender and Justice in an Emerging Nation: My Impressions of Rojava, Syrian Kurdistan.” http://ceasefiremagazine.co.uk/gender-justice-emerging-nation-impressions-rojava-syrian-kurdistan/.
    (Owen 2014)

Recenzja:

  • Bednarek, Joanna. 2013. „Czy kiedykolwiek byliśmy ponowocześni?” Recenzja książki Historia egzystencjalna: Krytyczne studium narratywizmu i humanistyki zaangażowanej Ewy Domańskiej. http://www.praktykateoretyczna.pl/joanna-bednarek-czy-kiedykolwiek-bylismy-ponowoczesni/.
    (Bednarek 2013)
  • Kamp, David. 2006. „Deconstructing Dinner.” Recenzja książki The Omnivore’s Dilemma: A Natural   History of Four Meals Michaela Pollana. New York Times, 23 kwietnia. http://www.nytimes.com/2006/04/23/books/review/23kamp.html.

Wywiad:

  • Bellour, Raymond. 1979. „Alternation, Segmentation, Hypnosis: Interview with Raymond Bellour.” Rozmawia Janet Bergstrom. Camera Obscura 3–4: 71–103.
  • Standing, Guy. 2014. „Wyklęty lud ziemi, o jakim się Marksowi nie śniło.” Rozmawia Katarzyna Wężyk. Gazeta Wyborcza, 22 listopada.

Pozostałe zalecenia bibliograficzne:

  • jeśli publikacja ma więcej niż 3 autorów/redaktorów, w tekście głównym podajemy imię i nazwisko pierwszego z dopiskiem et al.: (Barnes et al. 2010). W wykazie literatury podajemy natomiast wszystkich autorów publikacji;
  • jeśli w tekście cytujemy kilka tekstów tego samego autora wydanych w tym samym roku, to stosujemy następujący zapis nawiasowy: (Negri 2012a), (Negri 2012b);
  • nie stosujemy żadnych skrótów łacińskich typu ibidem, idem, cf. etc., ani odsyłaczy polskich typu tamże. Zawsze podajemy pełen zapis nawiasowy, niezależnie od tego, czy pozycja była już w danym artykule cytowana;
  • jeśli kontekst jednoznacznie wskazuje, o jaką pracę chodzi i nazwisko autora jest wymienione w tym samym zdaniu, można opuścić nazwisko autora w zapisie nawiasowym;
  • jeśli autor czy postać jest wymieniony w tekście po raz pierwszy, należy podać imię (imiona) przed nazwiskiem.: „Jak twierdzi Robert Blobaum, rewolucja była także zrywem narodowym (1995, 245)”;
  • znak przypisu dolnego: zawsze przed znakiem przestankowym;
  • oznaczenie czasu i miejsca wydania: w języku oryginału, pozostałe dane – w języku polskim, na przykład „New York” (nie: Nowy Jork), red. (nie ed. by).

Inne zalecenia edytorskie:

  • zaznaczenia odautorskie: czcionka pogrubiona (nie stosujemy podkreślenia ani rozstrzelenia);
  • odautorskie wtrącenia do cytatów w nawiasie okrągłym: (przyp. inicjały), np. (przyp. DL);
  • odesłanie do źródeł: „zob.” (nie „por.”);
  • skróty w cytatach: wielokropek w nawiasie okrągłym: (...);
  • w wyrazach złożonych, nazwiskach dwuczłonowych itp. stosujemy łącznik (nie półpauzę), np. Rydz-Śmigły (nie: Rydz – Śmigły), czarno-biały (nie: czarno – biały);
  • nie wstawiamy numerów stron oraz nie włączamy opcji dzielenia wyrazów.

 

Polityka prywatności

Nazwy i adresy e-mail wprowadzone w tym czasopiśmie będą wykorzystywane wyłącznie do określonych celów tego czasopisma i nie zostaną udostępnione do innych celów.