Słowa kluczowe
Francja
komunizm ikaryjski
rok 1848
socjalizm utopijny
wspólnota
Jak cytować
Abstrakt
W 1842 roku czytelnicy Le Populaire, pisma utworzonego rok wcześniej przez Etienne’a Cabeta, nadali sobie miano ikaryjskich komunistów. Ale do czego się w ten sposób odnosili? Partia komunistyczna, szkoła nauk społecznych, sieć, ruch, sekta – wszystkie te słowa mogą wyrażać naturę więzi, które rozwinęły się pomiędzy nimi w latach 1841-1848. Proponuję jednak nazwać ich mianem wspólnoty czytelników. Wynaleźli oni bowiem nową formę bycia razem. Ikaryjscy komuniści nie byli jedynie czytelnikami, lecz również twórcami, adresującymi swe dzieła do innych członków wspólnoty. W ramach owej wspólnoty osoby te dzieliły się pieniędzmi, ale również podzielały wspólne, egalitarne poglądy, wiarę w braterstwo oraz wdzięczność, a wręcz oddanie Cabetowi. Członkostwo w ramach takiej społeczności, angażujące wszystkie sfery życia, było rozwijane i manifestowane w różnych formach. Pociągało ono za sobą również częstokroć bolesną lekcję o ograniczeniach wspólnoty, zarazem wewnętrznych i odnoszących się do całości francuskiego społeczeństwa, które z trudem akceptowało jej funkcjonowanie.Bibliografia
Beecher, Jonathan. 2012. Victor Considerant. Grandeur et décadence du socialisme romantique. Dijon: les Presses du reel.
Bouchet, Thomas, Vincent Bourdeau, Edward Castleton, Ludovic Frobert and François Jarrige (eds.). 2015. Quand les socialistes inventaient l’avenir. 1825-1851. Paris: La Découverte.
Cabet, Étienne. 1841. Ma ligne droite pou le vrai chemin du salut pour le Peuple.
Clastres, Pierre. 1974. La société contre l’Etat. Paris: Editions de Minuit.
Fourn. Francois. 1998. Étienne Cabet (1788-1856). Une propagande républicaine. Vol. II. Villeneuve d'Asq: Presses du Septentrion.
Fourn, François. 1999. “Icariens et Phalanstériens. Regards croisés entre 1845 et 1849”, Cahiers Charles Fourier, n° 10, online: http://www.charlesfourier.fr/spip.php?article174 (access 25 July 2018).
Fourn, François. “Les brochures socialistes et communistes en France entre 1840 et 1844”. Cahiers d'Histoire, revue d'histoire critique, n° 90-91, 2003: 69-83.
Fourn. Francois. 2014. Étienne Cabet ou le temps de l'utopie. Paris: Vendémiaire.
Fourn, François. 2015 “L’utopie ou la barbarie. Contre la violence révolutionnaire. Cabet et Le Populaire”. In: Thomas Bouchet, Vincent Bourdeau, Edward Castleton, Ludovic Frobert et François Jarrige (eds.), Quand les socialistes inventaient l’avenir. 1825-1851. Paris: La Découverte.
Fourn, François. 2017, “La mode ne varie jamais en Icarie (1840-1898) ou comment s’habiller en communiste au XIXè siècle”, Modes pratiques, revue d’histoire du vêtement et de la mode, n°2.
Garnier-Pagès, Louis-Antoine. 1868-1870. Histoire de la Révolution de 1848, vol. I. Paris: Bibliothèque libérale.
Johnson, Christopher H.. 1974. Utopian Communism in France: Cabet and the Icarians, 1839-1851. London; New York: Cornell University Press.
Lacroix, Bernard. 1974. “Le discours communautaire”, Revue française de sciences politiques, n°3: 526-558.
Lacroix, Bernard. 1981. L’utopie communautaire. Histoire sociale d’une révolte. Paris: PUF.
Maillard, Alain. 1999. La Communauté des Egaux. Le Communisme néo-babouvisme dans la France des années 1840. Paris: Kimé.
Maillard, Alain. 2015. Egalité et communauté, la presse communiste. L’Intelligence, le Moniteur républicain, l’Homme libre, l’Egalitaire, la Fraternité de 1841, “Travail, Humanitaire and Fraternité”. In: Thomas Bouchet, Vincent Bourdeau, Edward Castleton, Ludovic Frobert, Francois Jarrige (eds.), Quand les socialistes inventaient l’avenir. 1825-1851. Paris: La Découverte, p. 168-180.
Paris, Jean-Michel. 2014. L'Humanitaire (1841). Naissance d'une presse anarchiste?. Paris: L'Harmattan.
Proudhon, Pierre-Joseph. 1994. What is property? Ed. by Donald R. Kelley and Bonnie G. Smith. Cambridge: Cambridge University Press.
Robert, Vincent. 1999. “Géographie de l’utopie. Icariens et phalanstériens à la veille de 1848”, Cahiers Charles Fourier, 1999, n° 10, online: http://www.charlesfourier.fr/spip.php?article175 (access 25 July 2018).
Rude, Fernand. 1980. “Allons en Icarie!” Deux ouvriers isérois aux Etats-Unis en 1855. Grenoble: Presses universitaires de Grenoble.
Tönnies, Ferdinand. 2017. Community and society. London: Routledge.
Tristan, Flora. 1980. Le tour de France. État actuel de la classe ouvrière sous l’aspect moral, intellectuel et materiel. Paris: François Maspéro.
Valette, Jacques. 1981. “Utopies sociales et utopistes sociaux en France en 1848”. In: John Bartier, Jacques Valette, Société d’histoire de la Révolution de1848 et des Révolutions au XIXè siècle, 1848. Les utopismes sociaux. Paris: Sedes.
Licencja
Autorzy:
„Praktyka Teoretyczna” jest pismem, które chce realizować idee wolnego dostępu do wiedzy i poszerzania domeny dobra wspólnego. Ma służyć rozwojowi nauki i krytycznej refleksji w Polsce i na świecie w imię idei wolnego dostępu do wiedzy (Open Access). Całe pismo jest udostępniane za darmo w Internecie na warunkach licencji CC-BY-NC-SA (Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe) w wersji 4.0 (szczegółowe warunki: http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/). Artykuły w nim zamieszczone mogą być dowolnie przechowywane, kopiowane, drukowane, rozpowszechniane i wykorzystywane do celów naukowo-dydaktycznych przy zachowaniu warunków licencji. Apelujemy tylko o uznanie autorstwa i podanie źródła w myśl przyjętych w środowisku naukowym standardów.
Nie ma natomiast możliwości komercyjnego wykorzystania zgromadzonych zasobów bez pisemnej zgody wydawcy. Dostęp do czasopisma nie może być dystrybuowany za opłatą czy w jakikolwiek inny sposób limitowany przez inne podmioty.
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie „Praktyka Teoretyczna” są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC [PL.pdf, PL.doc, EN.pdf, EN.doc].
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie „Praktyka Teoretyczna” udzielają wydawcy czasopisma niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalają na użycie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe (CC-BY-NC-SA 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Autorzy nadsyłanych artykułów powinni upewnić się, czy wykorzystywane przez nich materiały nie są chronione prawami autorskimi na rzecz innych osób i ponoszą odpowiedzialność za ewentualne uchybienia w tym względzie.