Słowa kluczowe
walka klas
historia przednowoczesnej Europy
rewolucja
Jak cytować
Abstrakt
Tłumaczenie rozdziału klasycznej pracy Erica Hobsbawma Primitive Rebels. Jest to próba stworzenia modelowego obrazu rozbójnika społecznego za pomocą analizy przykładów europejskich brygantów od trzynastego do dwudziestego wieku. W drugiej części rozdziału autor zastanawia się nad potencjałem politycznym bandyty społecznego, to jest na tym, czy ów rodzaj działalności może skutecznie podważyć zastane hierarchie.
Tłumaczył: Michał Pospiszyl
Bibliografia
Alongi, Giuseppe. 1887. La Maffia nei suoi fattori e nelle sue manifestazioni; studio sulle classi pericolose della Sicilia. Turin: Fratelli Bocca. https://archive.org/details/lamaffianeisuoi00alongoog.
Arshinov, Peter. 1974. History of the Makhnovist Movement (1918–1921). Detroit: Black & Red. http://www.ditext.com/arshinov/makhno.html.
Avrich, Paul. 1967. The Russian Anarchists. Princeton: Princeton University Press. https://libcom.org/history/russian-anarchists-paul-avrich.
Becker, Johann Nikolaus. 1804. Actenmässige Geschichte der Räuberbanden an den beyden Ufern des Rheins. Cologne: Keil.
Blunt, John Henry. 1874. Dictionary of sects, heresies, ecclesiastical parties, and schools of religious thought. London: Rivingtons.
Bourde. Paul. 1887. En Corse, l’esprit de clan. Les moeurs politiques. Les vendettas. Le banditisme. Paris: C. Lévy.
Chamberlin, William Henry. 1965. The Russian Revolution. New York: Grosset & Dunlap.
Croce, Benedetto. 1892. Angiolillo (Angelo Duca) capo di banditi. Napoli: Lugi Pierro. https://archive.org/details/angiolilloangelo00croc/page/n13.
Ferracuti, Franco, Renato Lazzari i Marvin E. Wolfgang E. (red.). 1970.
Violence in Sardinia. Rome: Mario Bulzoni.
Footman, David. 1961. „Nestor Makhno”. W David Footman, Civil War in Russia. New York: Praeger.
Ganci, Massimo. 1954. „II movimento dei Fasci nella provincia di Palermo”. Movimento Operaio 6.
Doria, Gino. 1931. „Per la storia del brigantaggio nelle province meridionali”. Archivio Storico per le Province Napoletane 17.
Hammond, John Lawrence i Barbara Bradby Hammond. 1920. The village labourer, 1760–1832: A study in the government of England before the reform bill. London: Longmans, Green. https://archive.org/details/villagelabournew00hammuoft.
Hobsbawm, Eric J. 1971. Primitive Rebels: Studies in archaic forms of social movement in the 19th and 20th centuries. Manchester: Manchester University Press.
Keep, John L.H. 1956. „Bandits and the Law in Muscovy”. Slavonic Review 35.
Labry, Raoul. 1923. Autour du Moujik. Paris: Payot.
Lucarelli, Antonio. 1942. Il brigantaggio politico del Mezzogiorno d’Italia dopo la seconda restaurazione borbonica (1815–1818): Gaetano Vardarellie Ciro Annicchiarico. Bari: Laterza.
Lucarelli, Antonio. 1946. Il brigantaggio politico nelle Puglie dopo il 1860. Il sergente Romano. Bari: Laterza
Maffei, Count (red.). 1865. Brigand life in Italy: A history of Bourbonist reaction. London: Hurst and Blackett. https://archive.org/details/brigandlifeinit04monngoog.
Maxwell, Gavin. 1956. God preserve me from my friends. London: Longmans Green and Co.
Molfese, Franco. 1964. Storia del brigantaggio dopo l’Unità. Milan: Feltrinelli.
Morselli, Enrico Agostino i Santé de Sanctis. 1903. Biografia di un bandito, Giuseppe Musolino di fronte alla psichiatria ed alla sociologia, studio medicolegale e considerazioni. Milano: Treves. https://archive.org/details/biografiadiunban00mors.
Olbracht, Ivan. 1953. Mikoła Szuhaj zbójnik. Tłum. Helena Gruszczyńska-Dubowa. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
Pani Rossi, Enrico. 1868. La Basilicata, libri tre: studi politici, amministrativie di economia publica. Verona: Coi Tipi di G. Civelli. https://archive.org/details/labasilicatalib00rossgoog.
Peruta, Franco della. 1954. „La banda del Matese e il fallimento della teoria anarchica della modema Jacquerie in Italia”. Movimento Operaio 3.
Pitt-Rivers, Julian. 1954. People of the Sierra. New York: Criterion Books. https://archive.org/details/peopleofthesierr001911mbp.
Puzo, Mario. 2017. Sycylijczyk. Tłum. Jan Jackowicz. Warszawa: Wydawnictwo Albatros.
Racioppi, Giacomo. 1867. Storia dei moti di Basilicata e delle provincie contermine nel 1860. Napoli: Tipografia di Achille Morelli. https://archive.org/details/bub_gb__o4brKmxy4EC.
Rontini, Eugenio. 1893. I briganti celebri. Firenze: A. Salani. Spano, Velio. 1954. Il banditismo sardo e i problemi della rinascita. Roma: Editori Riuniti.
Woolsey, Gamel. 1939. Death’s Other Kingdom. London: Eland.
Zugasti Sáenz, Julián de. 1876. El Bandolerismo: Estudio social y memorias históricas (1876–1879). Madrid: Imp. de T. Fortanet. http://www.bibliotecavirtualdeandalucia.es/catalogo/es/consulta/registro.cmd?id=100110.
Licencja
Autorzy:
„Praktyka Teoretyczna” jest pismem, które chce realizować idee wolnego dostępu do wiedzy i poszerzania domeny dobra wspólnego. Ma służyć rozwojowi nauki i krytycznej refleksji w Polsce i na świecie w imię idei wolnego dostępu do wiedzy (Open Access). Całe pismo jest udostępniane za darmo w Internecie na warunkach licencji CC-BY-NC-SA (Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe) w wersji 4.0 (szczegółowe warunki: http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/). Artykuły w nim zamieszczone mogą być dowolnie przechowywane, kopiowane, drukowane, rozpowszechniane i wykorzystywane do celów naukowo-dydaktycznych przy zachowaniu warunków licencji. Apelujemy tylko o uznanie autorstwa i podanie źródła w myśl przyjętych w środowisku naukowym standardów.
Nie ma natomiast możliwości komercyjnego wykorzystania zgromadzonych zasobów bez pisemnej zgody wydawcy. Dostęp do czasopisma nie może być dystrybuowany za opłatą czy w jakikolwiek inny sposób limitowany przez inne podmioty.
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie „Praktyka Teoretyczna” są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC [PL.pdf, PL.doc, EN.pdf, EN.doc].
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie „Praktyka Teoretyczna” udzielają wydawcy czasopisma niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalają na użycie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe (CC-BY-NC-SA 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Autorzy nadsyłanych artykułów powinni upewnić się, czy wykorzystywane przez nich materiały nie są chronione prawami autorskimi na rzecz innych osób i ponoszą odpowiedzialność za ewentualne uchybienia w tym względzie.