Słowa kluczowe
co niecielesne
wydarzenie
sens
paradoks
etyka
wieczny powrót
stoicy
afirmacja
atletyzm
Jak cytować
Abstrakt
Tekst stanowi próbę podwójnej lektury Deleuzjańskiej Logiki sensu jako, z jednej strony, ontologii niecielesnych wydarzeń, z drugiej zaś – etyki wzywającej do „bycia godnym tego, co nam się przydarza”. Ten pierwszy aspekt wiąże się z koniecznością przezwyciężenia fenomenologii i zrewidowania założeń filozofii transcendentalnej. Z kolei swoją etykę wydarzenia Deleuze rozwija, nawiązując do stoików i Nietzschego, a także pisarzy takich jak Bousquet, Lowry czy Fitzgerald. Opiera się ona na imperatywie afirmacji świata jako stawania się – afirmacji zarówno na płaszczyźnie albo powierzchni czystej myśli, jak i we własnym ciele, dla którego jednak oznacza to zawsze ranę, zagrożenie rozpadem.
Bibliografia
Deleuze G. 1968. Spinoza et le problème de l’expression. Paris.
Deleuze G. 1993. Nietzsche i filozofia. Warszawa: Wydawnictwo KR.
Deleuze G. 2000. Empiryzm i subiektywność: esej o naturze ludzkiej według Hume’a. Warszawa: Wydawnictwo KR.
Deleuze G. 2002. Francis Bacon: logique de la sensation. Paris.
Deleuze G. 2005. Negocjacje: 1972-1990. Wrocław: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej Edukacji TWP we Wrocławiu.
Deleuze G. 2011. Logika sensu. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Deleuze G., Guattari F. 1988. „Kłącze”. Colloquia Communia (1-3) : 221-238.
Deleuze G., Guattari F. 2000. Co to jest filozofia?. Gdańsk: Słowo/obraz terytoria.
Husserl E. 1996. Analysen zur passiven Synthesis: aus Vorlesungs- und Forschungsmanuskripten (1918-1926). W Husserliana: Edmund Husserl Gesammelte Werke. t. 11. Haag.
Nietzsche F. 1993. Filozofia w tragicznej epoce Greków. W Pisma pozostałe 1862-1875. Kraków: Inter Esse.
Nietzsche F. 1999. To rzekł Zaratustra: książka dla wszystkich i dla nikogo. Warszawa: Od do.
Licencja
Autorzy:
„Praktyka Teoretyczna” jest pismem, które chce realizować idee wolnego dostępu do wiedzy i poszerzania domeny dobra wspólnego. Ma służyć rozwojowi nauki i krytycznej refleksji w Polsce i na świecie w imię idei wolnego dostępu do wiedzy (Open Access). Całe pismo jest udostępniane za darmo w Internecie na warunkach licencji CC-BY-NC-SA (Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe) w wersji 4.0 (szczegółowe warunki: http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/). Artykuły w nim zamieszczone mogą być dowolnie przechowywane, kopiowane, drukowane, rozpowszechniane i wykorzystywane do celów naukowo-dydaktycznych przy zachowaniu warunków licencji. Apelujemy tylko o uznanie autorstwa i podanie źródła w myśl przyjętych w środowisku naukowym standardów.
Nie ma natomiast możliwości komercyjnego wykorzystania zgromadzonych zasobów bez pisemnej zgody wydawcy. Dostęp do czasopisma nie może być dystrybuowany za opłatą czy w jakikolwiek inny sposób limitowany przez inne podmioty.
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie „Praktyka Teoretyczna” są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC [PL.pdf, PL.doc, EN.pdf, EN.doc].
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie „Praktyka Teoretyczna” udzielają wydawcy czasopisma niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalają na użycie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe (CC-BY-NC-SA 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Autorzy nadsyłanych artykułów powinni upewnić się, czy wykorzystywane przez nich materiały nie są chronione prawami autorskimi na rzecz innych osób i ponoszą odpowiedzialność za ewentualne uchybienia w tym względzie.