Słowa kluczowe
XIX wiek
francuska kultura robotnicza
emancypacja
Jak cytować
Abstrakt
Tekst jest rozdziałem wydanej w roku 1981 książki La nuit des proletaires, będącej rozszerzoną wersją rozprawy doktorskiej Jacquesa Rancière’a. Kwestia emancypacji robotników w okresie następującym po porażce rewolucyjnego zrywu w lipcu 1830 roku stanowi centralny problem tekstu. Autor nie komentuje jednak toczonych ówcześnie walk o władzę. Emancypacja ujęta zostaje tu od strony wysiłków podejmowanych na polu estetyki. Estetyczna identyfikacja, ludowe widowiska, oddolna prasa, dobór lektur czy nawet wystrój mieszkania przedstawiane tu są jako pełnoprawne narzędzia emancypacyjnych starań. Rancière pokazuje, że robotnicza kultura, jakkolwiek synkretyczna i pełna zapożyczeń, okazywała się wystarczająco subwersywna, by skutecznie przekraczać klasowe podziały.Bibliografia
Béranger, Charles. 1832. „LʼÉmeute”. Le Travail 9 juin.
Bertaut. A. 1841. „Au Peuple”. La Ruche populaire févr.
Canneva, Augustin. 1838. Livre du tailleur, guide complet du tracé, de la coupe et de la façon des vetêments. Suivi de lʼHygiene du tailleur par M. Monneret. Paris: Pagnerre.
Commissaire, Sébastien. 1888. Mémoires et Souvenirs. Lyon: Meton.
Couannon. 1852. Le Parfait Tailleur. Paris.
Couannon. 1837, 1838. Journal des Merchands Tailleurs juill. 1837, janv. 1838.
David, Claude. 1848. Organisation du travail, Moyen d’obtenir pour chaque travailleur, à l’âge de 55 ans, une pension de mille francs par an. Paris.
Décembre, Joseph i Edmond Alonnier. 1862. Typographes et gens de lettres. Paris: Plein Chant.
Decoux, Alexandre. 1835. Jean-Jacques compris par les tailleurs ou Bonheur de tout ce qui peut coudre, aidé par la philanthropie. Paris.
Deluc. Projet dʼassociation des tailleurs de Bordeaux. A.N., F 12/4631.
Fanfernot, Julie. 1833. LʼÉtincelle. Paris: Prospectus.
Fonds Enfantin, Ms.: 7815, 7816, 7728, 7757.
Gilland, Jérôme-Pierre. 1850. „Biographie des hommes obscurs. André Troncin”. La Feuille du village 28 nov.
Gilland, Jérôme-Pierre. 1851. „Biographie des hommes illustres. Agricol Perdiguier”. La Feuille du village 3 avr.
Gilland, Jérôme-Pierre. 1850. „Biographie des hommes obscurs. André Troncin”. La Feuille du village 12 déc. 1850.
Gilland, Jérôme-Pierre. 1851. „Biographie des hommes obscurs. Adolphe Boyer”. La Feuille du village 13 févr. 1851.
Grignon. 1833. Réflexions dʼun ouvrier tailleur sur la misère des ouvriers en général la durée des journées de travail, le taux des salaires, les parrorts actuellement établis entre les ouvriers et les maitres dʼateliers, sur la nécessité des associations dʼouvriers, comme moyen dʼaméliorer leur condition. Paris.
Jay, Emile. 1851. „Visite aux associations”. Le Bien-Être universel 3 août.
LʼArtisan oct. 1842.
La Fashion 20 avr. 1842.
La Fashion 20 août 1842.
La Fashion déc. 1841.
Lachambeaudie, Pierre. 1864. „Le déjeuner à lʼécole”. W Cent fables. Paris: Pagnerre.
Ladimir, Jules. 1840. „Le compositeur typographe”. W Les Français peints par eux-męmes. Paris: Curmer.
Leneveux, Henri-Charles. Le Travail manuel en France. Paris: G. Baillière.
Leroux, Jules. 1833. Aux ouvriers typographes. De la nécessité de fonder une association ayant pour but de rendre les ouvriers propriétaires des instruments de travail. Paris: L.E. Herhan.
Perdiguier, Agricol. 1914. Mémoires dʼun compagnon. Paris.
Petycja ebenistów. A.N., F 12/4636.
Proudhon, Pierre-Joseph. 1858. De la Justice dans la Révolution et dans et dans l’Église. Paris: Garnier.
Proudhon, Pierre-Joseph. 1875. Correspondance. T. I–II. Paris: Lacroix.
„Spectacles populaires”. 1831. Le Globe 28 oct.
Voilquin, Suzanne. 1978. Souvenirs dʼune fille du peuple. Paris: F. Maspéro.
Vinçard, Jules. 1879. Mémoires épisodiques dʼun vieux chansonnier saint-simonien. Paris: E. Dentu.
Vinçard, Pierre. 1849. „Les ouvriers tailleurs”. Le travail affranchi 7 janv.
Vinçard, Pierre. 1851. Les Ouvriers de Paris. Paris: Gosselin.
Licencja
Autorzy:
„Praktyka Teoretyczna” jest pismem, które chce realizować idee wolnego dostępu do wiedzy i poszerzania domeny dobra wspólnego. Ma służyć rozwojowi nauki i krytycznej refleksji w Polsce i na świecie w imię idei wolnego dostępu do wiedzy (Open Access). Całe pismo jest udostępniane za darmo w Internecie na warunkach licencji CC-BY-NC-SA (Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe) w wersji 4.0 (szczegółowe warunki: http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/). Artykuły w nim zamieszczone mogą być dowolnie przechowywane, kopiowane, drukowane, rozpowszechniane i wykorzystywane do celów naukowo-dydaktycznych przy zachowaniu warunków licencji. Apelujemy tylko o uznanie autorstwa i podanie źródła w myśl przyjętych w środowisku naukowym standardów.
Nie ma natomiast możliwości komercyjnego wykorzystania zgromadzonych zasobów bez pisemnej zgody wydawcy. Dostęp do czasopisma nie może być dystrybuowany za opłatą czy w jakikolwiek inny sposób limitowany przez inne podmioty.
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie „Praktyka Teoretyczna” są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC [PL.pdf, PL.doc, EN.pdf, EN.doc].
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie „Praktyka Teoretyczna” udzielają wydawcy czasopisma niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalają na użycie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe (CC-BY-NC-SA 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Autorzy nadsyłanych artykułów powinni upewnić się, czy wykorzystywane przez nich materiały nie są chronione prawami autorskimi na rzecz innych osób i ponoszą odpowiedzialność za ewentualne uchybienia w tym względzie.