Abstrakt
W trakcie prac archeologicznych prowadzonych przy budynku Akademii Lubrańskiego na Ostrowie Tumskim w Poznaniu odnaleziono pozłacany przedmiot brązowy. Został on zidentyfikowany jako zakończenie piorunochronu. Jest to jedyny tego typu zabytek z badań prowadzonych na wyspie katedralnej. Najstarszy piorunochron w Poznaniu został założony w 1793 r. na kamienicy Bielfeldów, a na Ostrowie Tumskim najprawdopodobniej w 1816 r. na katedrze. Porównanie zabytku z pojawiającymi się od XIX w. reklamami instalacji odgromowych pozwala ustalić jego chronologię na początek XX w. Bliższą informację dotyczącą czasu i miejsca produkcji może wskazać identyfikacja częściowo nieczytelnego znaku wytwórcy.
Bibliografia
Długosz, J. (1868). Jana Długosza kanonika krakowskiego dziejów polskich ksiąg dwanaście (t. 2). Kraków.
Dobak, C. (2011). Przestępczość w Poznaniu w świetle „Nowego Kurjera” (pierwsze półrocze 1930 roku). Nasze historie, (11), 119–133.
Gąsiorowski, A., & Topolski, J. (red.). (1981). Słownik biograficzny wielkopolski. Poznań.
Kellermann, O. (1934). Otto Kellermann G.m.b.H., Baubeschläge – Blitzableiter, Eisenwaren-Großhandlung (Nr 48/1934). Chemnitz.
Laun, R. (1986). Historische Blitzableiter. Eine unbeachtete Gattung technischer Kulturdenkmale. Denkmalpflege in Baden-Württemberg – Nachrichtenblatt der Landesdenkmalpflege, 15(3), 85–91.
Malletski, J. (1818). Nauka o piorunociągach, wskazująca jak powinny bydź stawiane na magazynach prochowych. Warszawa.
Mazurkiewicz, K. (1926). Akademia Lubrańskiego w Poznaniu. Wiadomości dla Duchowieństwa, (7–9), 9–11.
Mika, M. J. (1945). Orzeł nad Poznaniem. Kronika Miasta Poznania, 18(1), 7–13.
Motty, M. (1999). Przechadzki po mieście (t. 2). Poznań.
Nowacki, J. (1959). Dzieje archidiecezji poznańskiej (t. 1). Poznań.
Osiński, J. (1784). Sposob ubespieczaiący życie y maiątek od piorunow przez x. Jozefa Osińskiego Scholarum Piarum wyłożony z figurami. Warszawa.
Taff, J. H., Ochenduszko, T., & Masłowski, G. (2022). Ks. Józef Herman Osiński. Pierwszy polski elektryk – pionier techniki odgromowej. Rzeszów.
Wędzki, A. (1988a). Rezultaty działalności Komisji Dobrego Porządku. W J. Topolski (red.), Dzieje Poznania (t. 1, cz. 2, s. 806–809). Poznań.
Wędzki, A. (1988b). Komisja Dobrego Porządku i jej działania. Stan zabudowy miasta. W J. Topolski (red.), Dzieje Poznania (t. 1, cz. 2, s. 799–806). Poznań.
Licencja
Prawa autorskie (c) 2024 Mateusz Sikora, Artur Dębski , Marcin Ignaczak

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Prawa autorskie posiada autor/autorzy utworu, który/którzy udzielają licencji do jego opublikowania Czasopismu. Prace publikowane w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons: CC BY-ND.
