Abstrakt
Poddaną w 2018 r. badaniom archeologicznym kamienicę zlokalizowano w bloku zabudowy staromiejskiej, zawierającym się pomiędzy ul. Kramarską, Wroniecką, Mokrą i Żydowską, przy zachodniej pierzei ostatniej z nich. W ich trakcie natrafiono na bliżej nieokreślone ślady średniowiecznych konstrukcji szkieletowych w części frontowej założenia. Początki zabudowy murowanej na działce sięgają może 1. połowy XVI wieku, aczkolwiek nie ma pewności, czy nie nastąpiło to później, nawet po 1590 r. Wzniesiony wówczas niewielki, dwutraktowy budynek w następnych stuleciach sukcesywnie rozbudowywano, m.in. dostawiając trzeci trakt i wznosząc kolejne kondygnacje. Zagładę kamienicy przyniosły wypadki wojenne w 1945 r. Obecna, nadzwyczaj skromna forma obiektu jest jednym ze świadectw powojennej odbudowy poznańskiej Starówki.
Bibliografia
Błaszczyk, I. (red.). (2017). Stare Miasto w Poznaniu. Zniszczenia – odbudowa – program dalszych prac (cz. 2). Poznań.
Borwiński, J. (2014). Kamieniczka przy ul. Żydowskiej 7 w Poznaniu. Rozpoznanie architektoniczne. Badania stratygraficzne. Program prac konserwatorskich [Maszynopis w archiwum Miejskiego Konserwatora Zabytków w Poznaniu]. Poznań.
Wiesiołowski, J. (1982). Socjotopografia późnośredniowiecznego Poznania. Poznań.
Licencja
Prawa autorskie (c) 2024 Paweł Banaszak

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Prawa autorskie posiada autor/autorzy utworu, który/którzy udzielają licencji do jego opublikowania Czasopismu. Prace publikowane w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons: CC BY-ND.
