FORMUŁA POŚWIADCZAJĄCA TŁUMACZA PRZYSIĘGŁEGO
PDF (Język Polski)

Mots-clés

komparatystyka legilingwistyczna
język specjalistyczny
tłumacz przysięgły
tłumaczenie poświadczone

Comment citer

KUBACKI, A. D. (2016). FORMUŁA POŚWIADCZAJĄCA TŁUMACZA PRZYSIĘGŁEGO. Comparative Legilinguistics, 21, 21–38. https://doi.org/10.14746/cl.2015.21.02

Résumé

Przedmiotem niniejszego artykułu jest przedstawienie problemów użycia formuły poświadczającej w tłumaczeniach poświadczonych na przykładzie pary językowej polski-niemiecki. Jest to obligatoryjny element formalny tłumaczenia poświadczonego, umieszczany w odpowiedniej wersji językowej na końcu tłumaczenia uwierzytelnionego. Na wstępie przedstawiono polskie zalecenia odnoszące się do formuły poświadczającej tłumacza przysięgłego opracowane przez stowarzyszenia branżowe lub spotykane w literaturze przedmiotu. Następnie w celu porównania zasad sporządzania
formuł uwierzytelniających w Polsce i krajach niemieckojęzycznych zreferowano wytyczne instytucji niemieckich oraz branżowych stowarzyszeń tłumaczy w Niemczech i Austrii obowiązujące tłumaczy przysięgłych w tym zakresie. Natomiast w drugiej części artykułu zaprezentowano kilka przykładów brzmienia formuły poświadczającej pochodzących z praktyki tłumaczeniowej tłumaczy przysięgłych języka niemieckiego w Polsce, a następnie odniesiono się krytycznie zarówno od strony merytorycznej, jak i lingwistycznej do ich treści. Omówiono także to zagadnienie z perspektywy egzaminu na tłumacza przysięgłego. Zwieńczeniem rozważań jest propozycja poprawnie zredagowanej i kompletnej formuły poświadczającej tłumaczenie, która mogłaby obowiązywać wszystkich tłumaczy przysięgłych w Polsce i stanowić cenną pomoc dla adeptów tej profesji.

https://doi.org/10.14746/cl.2015.21.02
PDF (Język Polski)

Références

Allgemeine Leitlinie für die Anfertigung von Urkundenübersetzungen in Bayern. Stand: 6/2012, Bundesverband für Dolmetscher und Übersetzer e.V., Landesverband Bayern e.V. http://www.bduebayern.de/fileadmin/bdue/Flyer_Leitlinie_zum_Urkundenuebersetzen_01.pdf (3.11.2014 r.).

Cieślik, Bolesław, Liwiusz Laska, i Michał Rojewski. 2010. Egzamin na tłumacza przysięgłego. Komentarz, teksty egzaminacyjne, dokumenty. Warszawa: C. H. Beck.

Dahlmanns, Karsten, i Artur Dariusz Kubacki. 2014. Jak sporządzać tłumaczenia poświadczone dokumentów? Przekłady tekstów z ‘Wyboru polskich i niemieckich dokumentów do ćwiczeń translacyjnych’ z komentarzem. Wie fertigt man beglaubigte Übersetzungen von Urkunden an? Kommentierte Übersetzungen zu den Texten aus der ‘Auswahl polnischer und deutscher Dokumente für Translationsübungen‘. Chrzanów: Wydawnictwo Biuro Tłumacze_ KUBART.

Dalügge-Momme, Natascha. 2011. Übersetzung von Urkunden und Dokumenten in der Praxis – Was darf, kann oder muss übersetzt werden? W Faire Verfahren brauchen qualifizierte Sprachmittler, red. Wolfram Baur i André Lindemann, ss. 142-151. Berlin: BDÜ Fachverlag.

Dostatni, Grzegorz. 2005. Komentarz do ustawy o zawodzie tłumacza przysięgłego. Warszawa: Wydawnictwo TEPIS.

Dybiec-Gajer, Joanna. 2014. Artur Dariusz Kubacki, Tłumaczenie poświadczone. Status, kształcenie, warsztat i odpowiedzialność tłumacza przysięgłego. Wolters Kluwer, Warszawa, 369 stron (recenzja książki). Rocznik Przekładoznawczy. Studia nad teorią, praktyką i dydaktyką przekładu nr 9, ss. 323-329.

Ehlers, Edmund, Beglaubigung und Legalisation von deutschen Urkunden, die zum Gebrauch im Ausland bestimmt sind. http://www.rechtstexte.info/files/Dateien/17383_Beglaubigung-und-Legalisation-von-Urkunden.pdf (3.11.2014 r.).

Janik-Płocińska, Barbara, Małgorzata Sas i Ryszard Turczyn. 2001. Wielki słownik ortograficzno-fleksyjny. Warszawa: Grupa Wydawnicza Bertelsmann Media.

Kierzkowska, Danuta, red. 1985. Vademecum tłumacza przysięgłego. Warszawa: Stowarzyszenie Tłumaczy Polskich.

Kierzkowska, Danuta, red. 1991. Kodeks tłumacza sądowego. Warszawa: Polskie Towarzystwo Tłumaczy Ekonomicznych, Prawniczych i Sądowych TEPIS.

Kierzkowska, Danuta, red. 2005. Kodeks tłumacza przysięgłego z komentarzem. Warszawa: Wydawnictwo TEPIS.

Kierzkowska, Danuta, red. 2011. Kodeks tłumacza przysięgłego z komentarzem 2011. Warszawa: Wydawnictwo Translegis.

Kołodziej, Krystyna. 2007. Empfehlungen des österreichischen Gerichtsdolmetscherverbandes für die Anfertigung beglaubigter Übersetzungen für österreichische Behörden. Lingua Legis nr 15, 18-22.

Kubacki, Artur Dariusz. 2012. Tłumaczenie poświadczone. Status, kształcenie, warsztat i odpowiedzialność tłumacza przysięgłego. Warszawa: Wolters Kluwer Polska.

Merkblatt für die Anfertigung von beglaubigten Übersetzungen. Freie und Hansestadt Hamburg, Behörde für Inneres. Stand: 1.8.2002, http://www.bduebn.de/PDF/HH_Merkblatt_Uebersetzungen.pdf (3.11.2014 r.).

Merkblatt für die Anfertigung von beglaubigten Übersetzungen. Freie und Hansestadt Hamburg, Behörde für Inneres. Stand: 1.6.2006, http://epub.sub.uni-hamburg.de/epub/volltexte/2014/30914 (3.11.2014 r.).

Richtlinien und Hinweise für die Anfertigung von Urkundenübersetzungen. Stand: Juli 2004, Edmund Ehlers. Landesverband Baden-Württemberg e.V., http://www.vvubw.de/cms/docs/doc28648.pdf (3.11.2014 r.).

Rybińska, Zofia. red. 2011. Teksty egzaminacyjne dla kandydatów na tłumacza przysięgłego. Warszawa: Wydawnictwo Translegis.

Schlüter-Ellner, Corinna. 2012. Übersetzen für Gerichte und Ermittlungsbehörden. W Berufsrecht der Übersetzer und Dolmetscher, red. Manuel Cebulla, 290-294. Berlin: BDÜ Fachverlag.

Wer, Bernd. 2001. Status prawny i zasady pracy tłumaczy sądowych w RFN na przykładzie kraju związkowego Nadrenia Północna-Westfalia. Lingua Legis nr 9, ss. 37-43.

Zänker, Norbert, red. 2011. Dolmetscher und Übersetzer im Landesrecht, Beeidigung und Ermächtigung – zum Recht der Dolmetscher und Übersetzer in den Ländern der Bundesrepublik Deutschland, 2., überarbeitete Auflage, Schriften des BDÜ 12. Berlin: BDÜ Fachverlag.