FORMUŁA POŚWIADCZAJĄCA TŁUMACZA PRZYSIĘGŁEGO
PDF (Język Polski)

Ключевые слова

komparatystyka legilingwistyczna
język specjalistyczny
tłumacz przysięgły
tłumaczenie poświadczone

Как цитировать

KUBACKI, A. D. (2016). FORMUŁA POŚWIADCZAJĄCA TŁUMACZA PRZYSIĘGŁEGO. Comparative Legilinguistics, 21, 21–38. https://doi.org/10.14746/cl.2015.21.02

Аннотация

Przedmiotem niniejszego artykułu jest przedstawienie problemów użycia formuły poświadczającej w tłumaczeniach poświadczonych na przykładzie pary językowej polski-niemiecki. Jest to obligatoryjny element formalny tłumaczenia poświadczonego, umieszczany w odpowiedniej wersji językowej na końcu tłumaczenia uwierzytelnionego. Na wstępie przedstawiono polskie zalecenia odnoszące się do formuły poświadczającej tłumacza przysięgłego opracowane przez stowarzyszenia branżowe lub spotykane w literaturze przedmiotu. Następnie w celu porównania zasad sporządzania
formuł uwierzytelniających w Polsce i krajach niemieckojęzycznych zreferowano wytyczne instytucji niemieckich oraz branżowych stowarzyszeń tłumaczy w Niemczech i Austrii obowiązujące tłumaczy przysięgłych w tym zakresie. Natomiast w drugiej części artykułu zaprezentowano kilka przykładów brzmienia formuły poświadczającej pochodzących z praktyki tłumaczeniowej tłumaczy przysięgłych języka niemieckiego w Polsce, a następnie odniesiono się krytycznie zarówno od strony merytorycznej, jak i lingwistycznej do ich treści. Omówiono także to zagadnienie z perspektywy egzaminu na tłumacza przysięgłego. Zwieńczeniem rozważań jest propozycja poprawnie zredagowanej i kompletnej formuły poświadczającej tłumaczenie, która mogłaby obowiązywać wszystkich tłumaczy przysięgłych w Polsce i stanowić cenną pomoc dla adeptów tej profesji.

https://doi.org/10.14746/cl.2015.21.02
PDF (Język Polski)

Библиографические ссылки

Allgemeine Leitlinie für die Anfertigung von Urkundenübersetzungen in Bayern. Stand: 6/2012, Bundesverband für Dolmetscher und Übersetzer e.V., Landesverband Bayern e.V. http://www.bduebayern.de/fileadmin/bdue/Flyer_Leitlinie_zum_Urkundenuebersetzen_01.pdf (3.11.2014 r.).

Cieślik, Bolesław, Liwiusz Laska, i Michał Rojewski. 2010. Egzamin na tłumacza przysięgłego. Komentarz, teksty egzaminacyjne, dokumenty. Warszawa: C. H. Beck.

Dahlmanns, Karsten, i Artur Dariusz Kubacki. 2014. Jak sporządzać tłumaczenia poświadczone dokumentów? Przekłady tekstów z ‘Wyboru polskich i niemieckich dokumentów do ćwiczeń translacyjnych’ z komentarzem. Wie fertigt man beglaubigte Übersetzungen von Urkunden an? Kommentierte Übersetzungen zu den Texten aus der ‘Auswahl polnischer und deutscher Dokumente für Translationsübungen‘. Chrzanów: Wydawnictwo Biuro Tłumacze_ KUBART.

Dalügge-Momme, Natascha. 2011. Übersetzung von Urkunden und Dokumenten in der Praxis – Was darf, kann oder muss übersetzt werden? W Faire Verfahren brauchen qualifizierte Sprachmittler, red. Wolfram Baur i André Lindemann, ss. 142-151. Berlin: BDÜ Fachverlag.

Dostatni, Grzegorz. 2005. Komentarz do ustawy o zawodzie tłumacza przysięgłego. Warszawa: Wydawnictwo TEPIS.

Dybiec-Gajer, Joanna. 2014. Artur Dariusz Kubacki, Tłumaczenie poświadczone. Status, kształcenie, warsztat i odpowiedzialność tłumacza przysięgłego. Wolters Kluwer, Warszawa, 369 stron (recenzja książki). Rocznik Przekładoznawczy. Studia nad teorią, praktyką i dydaktyką przekładu nr 9, ss. 323-329.

Ehlers, Edmund, Beglaubigung und Legalisation von deutschen Urkunden, die zum Gebrauch im Ausland bestimmt sind. http://www.rechtstexte.info/files/Dateien/17383_Beglaubigung-und-Legalisation-von-Urkunden.pdf (3.11.2014 r.).

Janik-Płocińska, Barbara, Małgorzata Sas i Ryszard Turczyn. 2001. Wielki słownik ortograficzno-fleksyjny. Warszawa: Grupa Wydawnicza Bertelsmann Media.

Kierzkowska, Danuta, red. 1985. Vademecum tłumacza przysięgłego. Warszawa: Stowarzyszenie Tłumaczy Polskich.

Kierzkowska, Danuta, red. 1991. Kodeks tłumacza sądowego. Warszawa: Polskie Towarzystwo Tłumaczy Ekonomicznych, Prawniczych i Sądowych TEPIS.

Kierzkowska, Danuta, red. 2005. Kodeks tłumacza przysięgłego z komentarzem. Warszawa: Wydawnictwo TEPIS.

Kierzkowska, Danuta, red. 2011. Kodeks tłumacza przysięgłego z komentarzem 2011. Warszawa: Wydawnictwo Translegis.

Kołodziej, Krystyna. 2007. Empfehlungen des österreichischen Gerichtsdolmetscherverbandes für die Anfertigung beglaubigter Übersetzungen für österreichische Behörden. Lingua Legis nr 15, 18-22.

Kubacki, Artur Dariusz. 2012. Tłumaczenie poświadczone. Status, kształcenie, warsztat i odpowiedzialność tłumacza przysięgłego. Warszawa: Wolters Kluwer Polska.

Merkblatt für die Anfertigung von beglaubigten Übersetzungen. Freie und Hansestadt Hamburg, Behörde für Inneres. Stand: 1.8.2002, http://www.bduebn.de/PDF/HH_Merkblatt_Uebersetzungen.pdf (3.11.2014 r.).

Merkblatt für die Anfertigung von beglaubigten Übersetzungen. Freie und Hansestadt Hamburg, Behörde für Inneres. Stand: 1.6.2006, http://epub.sub.uni-hamburg.de/epub/volltexte/2014/30914 (3.11.2014 r.).

Richtlinien und Hinweise für die Anfertigung von Urkundenübersetzungen. Stand: Juli 2004, Edmund Ehlers. Landesverband Baden-Württemberg e.V., http://www.vvubw.de/cms/docs/doc28648.pdf (3.11.2014 r.).

Rybińska, Zofia. red. 2011. Teksty egzaminacyjne dla kandydatów na tłumacza przysięgłego. Warszawa: Wydawnictwo Translegis.

Schlüter-Ellner, Corinna. 2012. Übersetzen für Gerichte und Ermittlungsbehörden. W Berufsrecht der Übersetzer und Dolmetscher, red. Manuel Cebulla, 290-294. Berlin: BDÜ Fachverlag.

Wer, Bernd. 2001. Status prawny i zasady pracy tłumaczy sądowych w RFN na przykładzie kraju związkowego Nadrenia Północna-Westfalia. Lingua Legis nr 9, ss. 37-43.

Zänker, Norbert, red. 2011. Dolmetscher und Übersetzer im Landesrecht, Beeidigung und Ermächtigung – zum Recht der Dolmetscher und Übersetzer in den Ländern der Bundesrepublik Deutschland, 2., überarbeitete Auflage, Schriften des BDÜ 12. Berlin: BDÜ Fachverlag.