PENALTIES AND PENAL MEANS IN THE POLISH PENAL CODE AND EQUIVALENTS OF THEIR NAMES IN GERMAN
PDF (Język Polski)

How to Cite

SIEWERT-KOWALKOWSKA, K. (2016). PENALTIES AND PENAL MEANS IN THE POLISH PENAL CODE AND EQUIVALENTS OF THEIR NAMES IN GERMAN. Comparative Legilinguistics, 21, 69–84. https://doi.org/10.14746/cl.2015.21.05

Abstract

The penal law, in contrast to other branches of law, such as the labour law or the family law, doesn’t regulate any sphere of social life, but protects goods and values regarded as most important by a given society. The perpetrator who violates regulations of the penal law is liable to the most severe sanctions, namely, loss or limitation of the most important human values like freedom, property or good name. The present article addresses selected terms of the Polish penal law with reference to their equivalents in the German system. The article begins with the presentation of the system of penalties and penal means in the Polish penal code and its comparison with the system being legally binding in Germany. This is followed by an analysis of the equivalents from a selected Polish-German dictionary and of translation solutions in the German translation of the Polish penal code.

https://doi.org/10.14746/cl.2015.21.05
PDF (Język Polski)

References

Alpmann-Pieper, Annegerd, Josef A. Alpmann, Rolf Krüger, i Horst Wüstenbecker, red. 2010 Alpmann Brockhaus Studienlexikon Recht. München: C. H. Beck.

Bojarski, Tadeusz. 2008. Polskie prawo karne. Zarys części ogólnej. Warszawa: LexisNexis.

Chudzik, Joanna, Michał Jakowczyk, Kaja Kowalski, Andreas Krajewski, i Kamila Mtthies, tłum. 2012. Strafgesetzbuch und Übertretungsgesetzbuch. Kodeks karny i kodeks wykroczeń. Warszawa: C.H. Beck.

Cieślak, Wojciech. 2010. Prawo karne. Zarys instytucji i naczelne zasady. Warszawa: Wolters Kluwer.

Ciszewski, Jan. 2008. Obrót prawny z zagranicą w sprawach cywilnych i karnych. Warszawa: LexisNexis.

Creifelds, Carl. 2014. Rechtswörterbuch. München: C. H. Beck.

Daniluk, Paweł, red. 2011. Leksykon prawa karnego – część ogólna. 100 podstawowych pojęć. Warszawa: C. H. Beck.

Dybiec-Gajer, Joanna. 2013. Specyfikacja jako instrument kontekstualizacji aktu tłumaczeniowego – między teorią a praktyką dydaktyki przekładu. Rocznik Przekładoznawczy nr 8, ss. 107-121.

Gabriel-Węglowski, Michał. 2011. Koncepcja usprawnienia instytucjonalnego prokuratury w zwalczaniu przestępczości zorganizowanej. Prokuratura i Prawo nr 4, ss. 73-102.

Groot, Gerard-René de. 1999. Das Übersetzen juristischer Terminologie. W Recht und Übersetzen, red. Gerard-René de Groot, Reiner Schulze, ss. 11-46. Baden-Baden: Nomos Verlagsgesellschaft.

Hołyst, Brunon, red. 2005. Wielka encyklopedia prawa. Warszawa: Wydawnictwo Prawo i Praktyka Gospodarcza.

Jopek-Bosiacka, Anna. 2006. Przekład prawny i sądowy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Kapuściński, Ryszard. 2008. Rwący nurt historii – zapiski o XX i XXI wieku. Kraków: Wydawnictwo Znak.

Kierzkowska, Danuta. 2002. Tłumaczenie prawnicze. Warszawa: Wydawnictwo TEPIS.

Kierzkowska, Danuta. 2010. Odbiorcy tłumaczenia tekstu pragmatycznego, czyli teoria w praktyce. W Translatoryka – Koncepcje – Modele – Analizy, red. Sambor Grucza, Adam Marchwicki, Monika Płużyczka, ss. 262-268. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego.

Kilian, Alina, i Agnieszka Kilian. 2014a. Słownik języka prawniczego i ekonomicznego polsko-niemiecki. Warszawa: Wolters Kluwer.

Kilian, Alina, i Agnieszka Kilian. 2014b. Słownik języka prawniczego i ekonomicznego niemiecko-polski. Warszawa: Wolters Kluwer.

Köbler, Gerhard. 2007. Juristisches Wörterbuch. Für Studium und Ausbildung. München: Franz Vahlen.

Kubacki,_ Artur. 2014. Pluricentryzm w niemieckim języku standardowym i specjalistycznym. Legilingwistyka Porównawcza t. 17, ss. 163-181.

Marek, Andrzej. 1999. Komentarz do kodeksu karnego. Część ogólna. Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze Sp. z o.o.

Marek, Andrzej. 2005. Prawo karne. Warszawa: C. H. Beck.

Matulewska, Aleksandra. 2005. Własność i zobowiązania w aspekcie translatorycznym polsko-angielskim i angielsko-polskim. Investigationes Linguisticae t. 12, ss. 62-76.

Pawela, Stanisław. 2007. Prawo karne wykonawcze. Zarys wykładu. Warszawa: Wolters Kluwer.

Steinborn, Sławomir. 2011. Prawomocność części orzeczenia w procesie karnym. Warszawa: Wolters Kluwer.

Weisflog, Walter E. 1996. Rechtsvergleichung und juristische Übersetzung. Eine interdisziplinäre Studie. Zürich: Schulthess Polygraphischer Verlag.

Europejska konwencja o pomocy prawnej w sprawach karnych z dnia 20 kwietnia 1959 r. http://isap.sejm.gov.pl/Download?id=WDU19990760854&type=2&nr=1 (data dostępu: 02.06.2014)

Gesetz über die Rechtsstellung der Soldaten. http://www.gesetze-im-internet.de/bundesrecht/sg/gesamt.pdf (data dostępu: 09.06.2014)

Gewerbeordnung. http://www.gesetze-im-internet.de/bundesrecht/gewo/gesamt.pdf (data dostępu: 09.06.2014)

Strafgesetzbuch in der Fassung der Bekanntmachung vom 13. November 1998. http://www.gesetze-im-internet.de/bundesrecht/stgb/gesamt.pdf (data dostępu: 30.05.2014)

Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny. http://isap.sejm.gov.pl/Download;jsessionid=D9C3BC66C700683605A8A52AB38BB93D?id=WDU19970880553&type=3 (data dostępu: 30.05.2014)

Walka z przestępczością zorganizowaną. http://europa.eu/legislation_summaries/justice_freedom_security/fight_against_organised_crime/index_pl.htm (data dostępu: 02.06.2014)