KONSTRUOWANIE OBRAZÓW RZECZYWISTOŚCI W AKCIE USTAWODAWCZYM
PDF (Język Polski)

Ключевые слова

język prawny
tekst prawny
przepis prawny
termin prawny
określenie prawne
funkcje znaków językowych
obrazy rzeczywistości prawnej
abstrakcyjny obraz normy prawnej

Как цитировать

LIZISOWA, M. T. (2014). KONSTRUOWANIE OBRAZÓW RZECZYWISTOŚCI W AKCIE USTAWODAWCZYM. Comparative Legilinguistics, 17, 11–28. https://doi.org/10.14746/cl.2014.17.1

Аннотация

Artykuł prezentuje przedmiotowość wytworów semantycznych języka prawnego jako obrazów rzeczywistości w akcie ustawodawczym. W aspekcie semantyczno-pragmatycznym autorka analizuje treść znaczeniową i funkcję komunikacyjną znaków językowych ze względu na technikę wyrażania ich treści w przepisach prawnych. Analiza struktur gramatycznych i stylu tekstu prawnego wykazała, na czym polega sztuczność odniesień terminów, określeń i konstrukcji składniowych służących obrazowaniu przyczyny i skutku w wyrażeniach charakterystycznych dla języka prawnego, rozumianych nie wprost, czyli przekazujących implikowane treści niedosłownie.

https://doi.org/10.14746/cl.2014.17.1
PDF (Język Polski)

Библиографические ссылки

Barthes, Roland. 2000. Mitologie. Przekł. Adam Dziadek. Warszawa: Wydawnictwo KR.

Buczyńska-Garewicz, Hanna. 1980, Świat przez pryzmat znaku. Max Bense, Przekł. Jan Garewicz. PIW: Warszawa.

Bűhler, Karl. 2004. Teoria języka. Przekł. Jan Koźbiał. Kraków: Universitas.

Guiraud, Pierre. 1974. Semiologia. Przekł. Stanisław Cichowicz. Warszawa: Wiedza Powszechna.

Krapiec, Mieczysław A. 1985. Język i świat realny. Redakcja Wydawnictw Katolickich: Lublin.

Lizisowa, Maria Teresa. 2006. Tekst – kontekst – interpretacja. W poszukiwaniu semiotyczno-dyskursywnych wzorców konkretyzacji języka. Część pierwsza. Wybrane zagadnienia dyskursu prawnego. Kraków: Collegium Columbinum.

Malinowski, Andrzej. 2006 Polski język prawny. Wybrane zagadnienia. Warszawa: Lexis Nexis.

Mrozowski, Maciej. 2001. Media masowe. Władza, rozrywka i biznes. Wyd. 2 poprawione i uzupełnione. Warszawa: Oficyna Wydawnicza ASPRA-JR.

Ogden, Charles, Kay, Richards, Ivor, Armstrong. 1923. The meaning of meaning. London: Kegan Paul, Trench, Trubner.

Peirce, Charles Sanders. 1931. Wybór pism semiotycznych. Przekł. Ryszard Mirek, Andrzej J. Nowak. Znak – Język – Rzeczywistość. Warszawa: Polskie Towarzystwo Semiotyczne.

de Saussure, Ferdinand. 1961. Kurs językoznawstwa ogólnego. Przekł. Krystyna Kasprzyk. Warszawa: PWN.

Wąsik, Zdzisław. 1997. Systemowe i ekologiczne właściwości języka

w interdyscyplinarnych podejściach badawczych. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.

Wronkowska, Sławomira. 2007. O cechach języka tekstów prawnych, [w:] Język polskiej legislacji, czyli zrozumiałość przekazu a stosowanie prawa. Warszawa: Kancelaria Senatu.

Wróblewski, Bronisław. 1948. Język prawny i prawniczy. Kraków: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Zieliński, Maciej. 1992. Wypowiedzi dyrektywalne w praktyce językowej, [w:] red. Ziembiński Z., Zieliński M. Dyrektywy i sposób ich wypowiadania, 69-129. Warszawa: Zakład Semiotyki Logucznej Uniwersytetu Warszawskiego.

Zieliński, Maciej. 2002. Wykładnia prawa. Zasady. Reguły. Wskazówki. Warszawa: Lexis Nexis.

Ziembiński, Zygmunt. 1960. Przepis prawny a norma prawna, RPEiS 1/1960, 105-122.

Zirk-Sadowski, Marek. 1984. Rozumienie ocen w języku prawnym. [Acta Universitatis Lodziensis]. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego