REFERENCYJNA TRANSPARENTNOŚĆ MOTYWOWANYCH NAZW ORGANÓW PAŃSTWOWYCH W PRZEKŁADACH
PDF (Język Polski)

Schlagworte

tłumaczenie tekstów prawnych
przekład nazw własnych
przekład nazw organów publicznych
transparencja referencyjna

Zitationsvorschlag

ILUK, Łukasz. (2019). REFERENCYJNA TRANSPARENTNOŚĆ MOTYWOWANYCH NAZW ORGANÓW PAŃSTWOWYCH W PRZEKŁADACH. Comparative Legilinguistics, 38, 49–64. https://doi.org/10.14746/cl.2019.38.2

Abstract

Przedmiotem analizy są adekwatność i jasność motywowanych nazw organów państwowych w przekładach aktów ustrojowych. W celu ustalenia stopnia adekwatności rozpoznania przedmiotu odniesień nazw w wyjściowym systemie prawnymprzeprowadzono badanie sondażowe. Jego wynik pozwala na sformułowanie wniosku, że w systemach nieprzystających dosłowny przekład nazw organów może być referencyjnie pusty nawet dla osób z wiedzą dziedzinową. Generalnie można przyjąć, że właściwa identyfikacja zawartości referencyjnej (denotatu) z daną nazwądeterminowana jest poziomem wiedzy o nazwanym przedmiocie w wyjściowym systemie prawnym. Znacznym ułatwieniem w dekodowaniu znaczenia nazw własnych organów państwowych okazuje się przekład funkcjonalny.

https://doi.org/10.14746/cl.2019.38.2
PDF (Język Polski)

Literaturhinweise

Dudek, Jerzy i Michał Bochowicz. 2011. Tłumacze utrudniają interpretację prawa unijnego. Gazeta prawna, 20 grudnia 2011.

Dunaj, Katarzyna. 2010. Demokracja bezpośrednia w Republice Weimarskiej (Regulacje konstytucyjne i praktyka ustrojowa). W Konstytucja - ustrój polityczny - system organów państwowych: prace ofiarowane profesorowi Marianowi Grzybowskiemu, red. Sławomir Bożyk i Adam Jamróz, 139-152. Białystok: Temida 2.

Edelmann, Gerhard. 2012. Gesetzessprache, Normativität und Übersetzung am Beispiel von Strafgesetzbüchern der Romania. W Trans-kom 5 [2]: 190-210.

Gizbert-Studnicki, Tomasz. 2001. Problem przekładu tekstów prawnych. Dziedzictwo prawne XX wieku. W Księga pamiątkowa z okazji 150-lecia TBSP UJ, 41-54. Kraków: Kantor Wydawniczy Zakamycze.

Grabowska, Sabina. 2006. Konstytucja Irlandii. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe.

Groot de, Gérard-Réne. 1990. Die relative Äquivalenz juristischer Begriffe und deren Folge für mehrsprachige juristische Wörterbücher. W Translation and Meaning, part 1, red. Marcel Thelen i Barbara Lewandowska-Tomaszczyk, 122-128. Maastricht: Euroterm.

Groot de, Gérard-Réne. 2002. „Rechtsvergleichung als Kerntätigkeit bei der Übersetzung juristischer Terminologie”. W: Sprache und Recht, red. Urlike Haß-Zumkher, 222-239. Berlin-New York.

Hanappel, Peter i Ejan Mackaay. 1990. New Netherlands civil code. Deventer: Kluwer.

Hebenstreit, Gernot. 1997. „Terminus – Weltbild – Intertextualität: Translatorische Überlegungen zu juristischen Fachtexten”. W Text – Kultur – Kommunikation. Translation als Forschungsaufgabe, 97-116. Tübingen: Stauffenburg.

Hejwowski, Krzysztof. 2006. Kognitywno-komunikacyjna teoria przekładu. Warszawa: PWN.

Iluk, Jan. 2000. Problemy tłumaczenia nazw instytucji publicznych z języka polskiego na niemiecki i odwrotnie. W Problemy komunikacji międzykulturowej, red. Barbara Kielar, Tomasz Krzeszowski, Jurij Lukszyn i Tadeusz Namowicz, 193-213. Warszawa: Graf-Punkt.

Iluk, Łukasz. 2017. Wiedza o języku prawnym w kształceniu tłumaczy tekstów prawnych i prawniczych. W Studia Niemcoznawcze tom LIX: 527-544.

Kielar, Barbara. 2003. TS w układzie międzynarodowej komunikacji zawodowej (na przykładzie tłumaczenia tekstów prawnych). W Języki specjalistyczne 3. Lingwistyczna identyfikacja tekstów specjalistycznych, red. Barbara Kielar i Sambor Grucza, 121-133. Warszawa: Katedra Języków Specjalistycznych UW.

Kielar, Barbara. 2007. Wiedza specjalistyczna tłumacza – na przykładzie tekstów prawnych. W Języki Specjalistyczne 7. Teksty specjalistyczne jako nośniki wiedzy fachowej red. Małgorzata Kornacka, 19-33. Warszawa: Katedra Języków Specjalistycznych UW.

Kielar, Barbara. 2010. Drogi i bezdroża tłumaczenia tekstów prawnych. W Publikacja jubileuszowa III. Lingwistyka stosowana – języki specjalistyczne – dyskurs zawodowy, red. Aleksandra Waszczuk-Zin, 131-147. Warszawa: Katedra Języków Specjalistycznych UW.

Kielar, Barbara. 2013. Zarys translatoryki. Warszawa: IKL@.

Lamarca Marquès, Albert. 2008. Código Civil Alemán y Ley de Introducción al Código Civil. Madrid/Barcelona/Buenos Aires: Marcial Pons.

Linder, Wolf. 1996. Demokracja Szwajcarska. Rzeszów: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej.

Matulewska, Aleksandra. 2014. Horrory tłumaczeniowe czy tłumacze z piekła rodem? Czyli kilka słów o efektywności komunikacji interlingwalnej. W Scripta Neophilologica Posnaniensia. T. XIV: 101-118.

Nord, Christiane. 1993. Einführung in das funktionale Übersetzen: am Beispiel von Titeln und Überschriften. Tübingen; Basel: UTB.

Pieńkos, Jerzy. 2003. Podstawy przekładoznawstwa. Od teorii do praktyki. Kraków: Zakamycze.

Porzycki, Marek. 2014. Lawina bełkotliwych przekładów, Rzeczpospolita 26 marca 2004.

Rejs, Patryk. 2016. Instrumenty demokracji bezpośredniej w Republice Austrii ze szczególnym uwzględnieniem referendum konsultacyjnego. W Instytucje demokracji bezpośredniej w praktyce, red. Olga Hałub, Mariusz Jabłoński, Mateusz Radajewski, 169-170. Wrocław: E-Wydawnictwo. Prawnicza i Ekonomiczna Biblioteka Cyfrowa. Wydział Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego.

Solová, Regina. 2013. Norma i praktyka w przekładzie tekstów skonwencjonalizowanych. Wrocław: Oficyna Wydawnicza ATUT.

Šarčević, Susan. 1990. Strategiebedingtes Übersetzen aus den kleineren Sprachen im Fachbereich Jura. Babel 36 (3): 155-166.

Sarnecki, Paweł. 1978. Rząd a parlament Konfederacji Szwajcarskiej. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Sarnecki, Paweł. 1995. Zgromadzenie Federalne – Parlament Konfederacji Szwajcarskiej. Warszawa: Wydawnictwo Sejomwe.

Sekuła, Justyna. 2017. Źródła wiedzy tłumacza w przekładzie niemieckiego wyroku sądowego a poprawność translatu. Comparative Legilinguistics. Vol. 31/2017: 147-165.

Stolze, Radegundis. 1999. Expertenwissen des juristischen Fachübersetzers. W Übersetzen von Rechtstexten, red. Peter Sandrini, 45-62. Tübingen: G. Narr.

Szwed, Katarzyna. 2012. Akty ustrojowe Wysp Owczych. Rzeszów: Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego.

Ustrój państwowy Republiki Estonii. 2018, red. S. Sagan. Rzeszów: Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego.

Wendt, Susanne. 1997. Terminus - Thesaurus - Text: Theorie und Praxis von Fachbegriffsystemen und ihrer Repräsentation in Fachtexten. Tübingen: G. Narr.

Wielka kolekcja wiedzy. Encyklopedia multimedialna PWN. 2018, et.al Bartosz Działoszyński. Warszawa: PWN.

Wojtowicz, Jerzy. 1976. Historia Szwajcarii. Wrocław: Ossolineum.

Wolnicz-Pawłowska, Ewa. 2014. Nazwy własne w przekładzie. Zarys problematyki. W Poznańskie Spotkania Językoznawcze. Tom: XXVII: 201-214.

Worbs, Erika. 2004. Eigennamen als Übersetzungsproblem. Beobachtungen an übersetzten polnischen und deutschen Texten. W Normen, Namen und Tendenzen in der Slavia, red. Volkmar Lehmann i Ludger Udolph, 409 – 417. München: Sagner.

Zieliński, Maciej. 1999. Języki prawne i prawnicze. W Polszczyzna 2000: orędzie o stanie języka na przełomie tysiąclecia, red. Walery Pisarek, 50-74. Kraków: Ośrodek Badań Prasoznawczych, Uniwersytet Jagielloński.