Słowa kluczowe
francuska fenomenologia
neofenomenologia
Jak cytować
Abstrakt
Artykuł przedstawia rozwój ruchu filozoficznego znanego pod nazwą „zwrot teologiczny w fenomenologii francuskiej”. W pierwszej części zostały opisane początki tej grupy myślicieli związane z „założycielskimi” oskarżeniami Dominique’a Janicauda względem prac fenomenologicznych m.in. Michela Henry’ego, Jeana-Luca Mariona i Jeana-Louisa Chrétiena. W drugiej części zajmuję się zarówno systematyzującymi świadomość odpowiedziami ze strony autorów tzw. zwrotu, jak i bieżącymi komentarzami Janicauda oraz francuskiego środowiska teologicznego. Trzecia część artykułu zawiera reakcje historyków filozofii spoza Francji, którzy poszerzyli spektrum poglądów „nowej fenomenologii” o jej formy zradykalizowane. W zakończeniu zostały ukazane możliwe ścieżki zastosowania niniejszej systematyzacji na polu tworzonej równolegle działalności fenomenologicznej innych autorów, którzy nie byli jak dotąd rozpoznani jako tworzący opisywany ruch myślowy.
Bibliografia
Benoist J., Merlini F., Une histoire de l’avenir. Messianité et révolution, Paris 2004.
Chrétien J.-L., L’arche de la parole, Paris 1998.
Chrétien J.-L., Saint Augustin et les actes de parole, Paris 2002. DOI: https://doi.org/10.3917/puf.chret.2002.01
Comte A., Plan des travaux scientifi ques nécessaires pour réorganiser la société, Paris 2020. DOI: https://doi.org/10.3917/herm.comte.2020.01.0035
Descamps C., Benoist J., Alliez É., Philosophie contemporaine en France, Paris 1994.
Falque E., Combat amoureux. Disputes phénoménologiques et théologiques, Paris 2014. DOI: https://doi.org/10.3917/herm.falqu.2014.01.0007
Falque E., Métamorphose de la fi nitude. Essai philosophique sur la naissance et la résurrection, Paris 2004.
Ferraris M., Fare la verità: proposta di una ermeneutica neorealista, „Rivista Italiana di Filosofi a del Linguaggio” 11/1 (2017), s. 187–199.
Franck D., Heidegger et le christianisme, Paris 2004.
Gabellieri E., Présentations d’ouvrages. M. Henry, C’est moi la vérité, Paris, Seuil, 1996, „Revue des sciences religieuse” 73/1 (1999), s. 121–124.
Gondek H.-D., Tengelyi L., Neue Phänomenologie in Frankreich, Berlin 2011.
Greisch J., Le buisson ardent et les lumières de la raison, vol. II: Les approches phénoménologiques et analitiques, Paris 2002.
Greisch J., Le rapport entre la philosophie et la théologie, „Философский журнал” 8/3 (2015), s. 169–175.
Henry M., C’est moi la vérité. Pour une philosophie du christianisme, Paris 1996.
Henry M., Incarnation. Une philosophie de la chair, Paris 2000.
Henry M., Quatre principes de la phénoménologie, „Revue de Métaphysique et de Morale” 96/1 (1991), s. 3–26.
Janicaud D., Courtine J.-F., Chrétien J.-L., Henry M., Marion J.-L., Ricœur P., Phenomenology and the „Theological Turn”. The French Debate, tłum. B.G. Prusak, New York 2000.
Janicaud D., La phénoménologie dans tous ses états. Le Tournant théologique de la phénoménologie française, suivi de La Phénoménologie éclatée, Paris 2009.
Janicaud D., La phénoménologie éclatée, Paris 1998.
Janicaud D., Le tournant théologique de la phénoménologie française, Combas 1991.
Janicaud D., Phenomenology «Wide Open». After the French Debate, tłum. Ch. Carbal, New York 2005.
Jędraszewski M., W poszukiwaniu nowego humanizmu: J.-P. Sartre – E. Lévinas, Kraków 1994.
Marion J.-L., Będąc danym. Esej z fenomenologii donacji, tłum. W. Starzyński, Warszawa 2007.
Marion J.-L., Dieu sans l’être, Paris 2010.
Marion J.-L., Du surcroît. Études sur les phénomènes saturés, Paris 2010. DOI: https://doi.org/10.3917/puf.mario.2010.02
Marion J.-L., Étant donné. Essai d’une phénoménologie de la donation, Paris 1997.
Marion J.-L., La raison du don, „Philosophie” 78 (2003), s. 3–32. DOI: https://doi.org/10.3917/philo.078.0003
Marion J.-L., La rigueur des choses, Paris 2012.
Marion J.-L., Le phénomène érotique. Six méditations, Paris 2003.
Marion J.-L., Le visible et le révélé, Paris 2010.
Marion J.-L., Réduction et donation. Recherches sur Husserl, Heidegger et la phénoménologie, Paris 1989.
Phénoménologie et théologie, red. J.-F. Courtine, Paris 1992.
Philosophie et théologie en dialogue 1996-2006. LIPT. Une trace, red. E. Falque, A. Zielinski, Paris 2005.
Réalismes anciens et nouveaux, red. J. Benoist, Paris 2018.
Sommer C., Transformations de la phénoménologie. À propos de Neue Phänomenologie in Frankreich, par Hans-Dieter Gondek et László Tengelyi, „Revue Sciences/Lettres” 1 (2013), s. 2–9. DOI: https://doi.org/10.4000/rsl.235
The Oxford Handbook of Contemporary Phenomenology, red. D. Zahavi, New York 2012.
The Oxford Handbook of the History of Phenomenology, red. D. Zahavi, New York 2018.
Tourpe E., Comptes rendus. Ouvrages divers. J.-L. Chrétien, L’arche de la parole, Paris, PUF, 1998, „Revue Philosophique de Louvain” 96/3 (1998), s. 552–558 DOI: https://doi.org/10.2143/RPL.96.3.541905
Licencja
Prawa autorskie (c) 2024 Rafał Wilkołek
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie Filozofia Chrześcijańska są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie Filozofia Chrześcijańska udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalą na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych od 2015 roku w Filozofia Chrześcijańska pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa - obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych - utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2015 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).