Noologia radykalnej bezbożności (o Logice sensu Deleuze’a)
PDF

Słowa kluczowe

noologia
bezbożność
ateizm
ateologia
kryptoteologia
logika sensu

Jak cytować

Dobrowolski, J. (2012). Noologia radykalnej bezbożności (o Logice sensu Deleuze’a). Praktyka Teoretyczna, 5, 97–105. https://doi.org/10.14746/prt.2012.5.8

Abstrakt

Nietzscheańska krytyka myślenia teistycznego wydaje się jedną z najistotniejszych inspiracji filozofii Gillesa Deleuze, a perspektywa stawania się bezbożnym może rozjaśniać intencje, jakie stoją za jego noologiczną krytyką „tradycyjnego obrazu myśli”, czyli takiego paradygmatu refleksji,
który nieuchronnie każdą myśl czyni „zbożną”, „kryptoteologiczną”, a każdą prawdę – „absolutną”. Przeciw takiej kapłańskiej filozofii „poszukującej prawdy”, Deleuze proponuje swą własną nieortodoksyjną wizję „wymyślania prawd”, twórczo wykraczającego poza różnicę fikcja/prawda. Prowadzi to również do zakwestionowania dotychczasowego sensu sensu jako struktury teomorficznej: sens miałby być niejako „duszą” rzeczy, a postulat „odwrócenia platonizmu” można zrealizować dopiero wtedy, gdy sens miast duszą stanie się „ciałem”. Choć zabiegi Deleuze’a i jego reinterpretacja sensu sensu mogą zdawać się aż nazbyt eksperymentalne, to jednak gdy przestaniemy traktować je jako „przekonania”, a zrozumiemy, że są raczej figurami czy ruchami w grze, odkryjemy ich subwersywny potencjał inspiracji.

https://doi.org/10.14746/prt.2012.5.8
PDF

Bibliografia

Deleuze G. 1997. Różnica i powtórzenie. Warszawa: Wydawnictwo KR.

Deleuze G. 2011. Logika sensu. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Deleuze G., Guattari F. 1996. A Thousand Plateaus. London: University of Minnesota Press.

Descartes R. 2001. Medytacje o pierwszej filozofii. Kęty: Wydawnictwo Marek Derewiecki.

Nietzsche F. 1997. Z genealogii moralności. Kraków: Znak.

Nietzsche F. 2008. Radosna wiedza. Gdańsk: Słowo/obraz terytoria.