Słowa kluczowe
polityka miejska
polityka
to
co polityczne
wspólnota polityczna
planowanie miejskie
władza
przestrzeń miejska
Jak cytować
Abstrakt
Tekst podejmuje problem rzekomej bezalternatywności globalnych przemian dla realiów miejskiego życia. Miasto jako naturalnie wspólnotową, „komunistyczną” forma ludzkiego życia i może okazać się obszarem, w którym niezależnie od ogólnych trendów można realizować lewicową, „dospołeczną” politykę. Już istniejące formy szeroko rozumianej władzy mogą skutecznie oddziaływać na miejskie relacje społeczne. Wartości i normy są powszechnie delegowane na miejską materialność, a świadome kształtowanie nawet najdrobniejszych elementów miejskiej przestrzeni ma niepoślednie konsekwencję dla stosunków społecznych. Jeśli po części kryzys polityki jako formy organizacji życia wspólnoty wynika z przemian przestrzennych to można pomyśleć takie kroki, które z powrotem, wychodząc od miejskiej materialności, doprowadzą do odrodzenia politycznych podmiotów. Miasto jest ich realnym miejscem życia i działania i może stać się zarówno zbiorem biologicznych konsumentów jak i na nowo wspólnota polityczną. Okazuje się wtedy nie tylko obszarem zależnym od światowego kapitalizmu, ale precyzyjnie tym miejscem, gdzie skala zachodzących procesów jest przynajmniej częściowo łatwiejsza do konceptualnego ogarnięcia. Dlatego może stać się punktem wyjścia dla radykalnej polityki demokratycznej.Bibliografia
Abriszewski K. 2008. Poznanie. zbiorowość. polityka: analiza teorii aktora-sieci Bruno Latoura. Kraków: Universitas.
Agamben G. 2008. Homo sacer: suwerenna władza i nagie życie. Warszawa: Prószyński i S-ka.
Arendt H. 2000. Kondycja ludzka. Warszawa: Fundacja Aletheia.
Beck U. 2005. Władza i przeciwwładza w epoce globalnej: nowa ekonomia polityki światowej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
Bielik-Robson A. 2010. Rozbita konstelacja: teologia Agambena między tragedią a mesjanizmem. W Agamben: Przewodnik „Krytyki Politycznej”. Warszawa: Wydawnictwo Krytyki Politycznej.
Certeau M. 2008. Wynaleźć codzienność: sztuki działania. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Foucault M. 1980. Power/Knowledge: Selected Interviews and Other Writings 1972-1977. New York: Vintage.
Foucault M. 1995. Wola wiedzy. W Historia seksualności. Warszawa: Czytelnik.
Foucault M. 1998. Nadzorować i karać: narodziny więzienia. Warszawa: Aletheia.
Foucault M. 1998. Trzeba bronić społeczeństwa: wykłady w College de France 1976. Warszawa: Aletheia.
Freud Z. 1994. Poza zasadą przyjemności. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Hardt M., Negri A. 2005. Imperium. Warszawa: W.A.B..
Laclau E. 2010. Nagie życie czy społeczne nie wiadomo co?. W Agamben: Przewodnik „Krytyki Politycznej”. Warszawa: Wydawnictwo Krytyki Politycznej.
Latour. B. 1992. Where Are the Missing Masses?: Sociology of a Few Mundane Artefacts. W Shaping Technology. Building Society: Studies in Sociotechnical Change. Cambridge: The MIT Press.
Mannheim K. 2008. Ideologia i utopia. Warszawa: Aletheia.
Marks K., Engels F. 1981. Manifest Partii Komunistycznej. W Dzieła wybrane. t. 1. Warszawa: Książka i Wiedza.
Nawratek K. 2008 Miasto jako idea polityczna. Kraków: Korporacja Ha!art.
Park R. 1967. On Social Control and Collective Behavior. Chicago: University of Chicago Press.
Sennett. R. 1996. Ciało i kamień: człowiek i miasto w cywilizacji zachodu. Gdańsk: MARABUT.
Swyngedouw E. 2007. The Post-Political City. In Urban Politics Now: Re-Imagining Democracy in the Neoliberal City. Rotterdam.
Thurow L. C. 1999. Przyszłość kapitalizmu: jak dzisiejsze siły ekonomiczne kształtują świat jutra. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie.
Autorzy:
„Praktyka Teoretyczna” jest pismem, które chce realizować idee wolnego dostępu do wiedzy i poszerzania domeny dobra wspólnego. Ma służyć rozwojowi nauki i krytycznej refleksji w Polsce i na świecie w imię idei wolnego dostępu do wiedzy (Open Access). Całe pismo jest udostępniane za darmo w Internecie na warunkach licencji CC-BY-NC-SA (Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe) w wersji 4.0 (szczegółowe warunki: http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/). Artykuły w nim zamieszczone mogą być dowolnie przechowywane, kopiowane, drukowane, rozpowszechniane i wykorzystywane do celów naukowo-dydaktycznych przy zachowaniu warunków licencji. Apelujemy tylko o uznanie autorstwa i podanie źródła w myśl przyjętych w środowisku naukowym standardów.
Nie ma natomiast możliwości komercyjnego wykorzystania zgromadzonych zasobów bez pisemnej zgody wydawcy. Dostęp do czasopisma nie może być dystrybuowany za opłatą czy w jakikolwiek inny sposób limitowany przez inne podmioty.
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie „Praktyka Teoretyczna” są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC [PL.pdf, PL.doc, EN.pdf, EN.doc].
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie „Praktyka Teoretyczna” udzielają wydawcy czasopisma niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalają na użycie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe (CC-BY-NC-SA 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Autorzy nadsyłanych artykułów powinni upewnić się, czy wykorzystywane przez nich materiały nie są chronione prawami autorskimi na rzecz innych osób i ponoszą odpowiedzialność za ewentualne uchybienia w tym względzie.