Słowa kluczowe
transhumanizm
wspólnota
Barad
Deleuze
Guattari
Haraway
Jak cytować
Abstrakt
Celem tekstu jest rekonstrukcja podstaw ontologicznych, epistemologicznych oraz etycznych projektu posthumanistycznego (zwanego też teorią lub narzędziem posthumanistycznym) na podstawie analizy propozycji teoretycznych Karen Barad, Gillesa Deleuze'a i Felixa Guattari'ego oraz Donny Haraway. Tylko dzięki tak precyzyjnemu zdefiniowaniu narzędzia teoretycznego, możliwe będzie zadanie pytania o wspólnotę postludzką oraz posthumanistyczną politykę.Bibliografia
Barad K. 2003. “Posthumanist Performativity: Toward an Understanding of How Matter Comes to Matter.”. Signs: Journal of Women in Culture and Society. 28 (3) : 801-831 .
Barad K. 2007. Meeting the Universe Halfway: Quantum Physics and the Entanglement of Matter and Meaning. Durham-London: Duke Press.
Birke L., M. Bryld, N. Lykke. 2004. Animal Performances: An Exploration of Intersections between Feminist Science Studies and Studies of Human/Animal Relationships. “Feminist Theory”. 5 (2) : 167-183.
Bostrom N. 2010. What is Transhumanism? http://www.nickbostrom.com/
Bostrom N. A. 2005. “History of Transhumanist Thought”. Journal of Evolution and Technology. 14 (1) : 1-25.
Butler J. 1993. Bodies that Matter: On Discursive Limits of „Sex”. New York: Routledge.
Colebrook C. 2000. Is Sexual Difference a Problem? In Deleuze and Feminist Theory. Edinburgh: Edinburgh University Press.
Deleuze G. 2004. Desert Islands and Other Texts (1953-1974). Los Angeles: Semiotext(e).
Deleuze G.. Guattari F. 1987. A Thousand Plateaus. Minneapolis-London: University of Minnesota Press.
Deleuze G.. Guattari F. 1994. What is Philosophy? New York: Verso.
Derrida J. 2002. “The Animal that Therefore I Am (More to Follow)”. Critical Inquiry. 28 (2) : 369-418.
Foucault M. 1994 The Order of Things: An Archeology of Human Sciences. New York: Pantheon Books.
Graham E.L. 2002. Representations of the Post/Human: Monsters. Aliens and Others in Popular Culture. Manchester: Rutgers University Press.
Haraway D. 1991. Simians. Cyborgs and Women: The Reinvention of Nature. New York: Routladge.
Haraway D. 1997. .Modest−Witness@Second−Millennium. FemaleMan−Meets−OncoMouse: Feminism and Technoscience. New York-London: Routledge.
Haraway D. 2007. When the Species Meet. Minneapolis-London: University of Minneapolis Press.
Hassan I. 1977. “Prometheus as Performer: Toward a Posthumanist Culture?” The Georgia Review. 31 (4) : 830-850.
Latour B. 2004. Politics of Nature. Harvard: Harvard University Press.
Rossini M. 2006. “To the Dogs: Companion Speciesism and the New Feminist Materialism”. Kritikos. 3 (Sept) : 1-25.
Tuin I. Dolphijn 2009. R. Pushing Dualism to an Extreme: On Philosophical Impetus of a New Materialism.
Licencja
Autorzy:
„Praktyka Teoretyczna” jest pismem, które chce realizować idee wolnego dostępu do wiedzy i poszerzania domeny dobra wspólnego. Ma służyć rozwojowi nauki i krytycznej refleksji w Polsce i na świecie w imię idei wolnego dostępu do wiedzy (Open Access). Całe pismo jest udostępniane za darmo w Internecie na warunkach licencji CC-BY-NC-SA (Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe) w wersji 4.0 (szczegółowe warunki: http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/). Artykuły w nim zamieszczone mogą być dowolnie przechowywane, kopiowane, drukowane, rozpowszechniane i wykorzystywane do celów naukowo-dydaktycznych przy zachowaniu warunków licencji. Apelujemy tylko o uznanie autorstwa i podanie źródła w myśl przyjętych w środowisku naukowym standardów.
Nie ma natomiast możliwości komercyjnego wykorzystania zgromadzonych zasobów bez pisemnej zgody wydawcy. Dostęp do czasopisma nie może być dystrybuowany za opłatą czy w jakikolwiek inny sposób limitowany przez inne podmioty.
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie „Praktyka Teoretyczna” są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC [PL.pdf, PL.doc, EN.pdf, EN.doc].
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie „Praktyka Teoretyczna” udzielają wydawcy czasopisma niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalają na użycie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe (CC-BY-NC-SA 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Autorzy nadsyłanych artykułów powinni upewnić się, czy wykorzystywane przez nich materiały nie są chronione prawami autorskimi na rzecz innych osób i ponoszą odpowiedzialność za ewentualne uchybienia w tym względzie.