Abstrakt
Celem tekstu jest wskazanie przykładowych sposobów zredefiniowania pojęcia wspólnoty z perspektywy filozofii 'posthumanistycznej'. Osią rozważań będzie próba wyjścia poza dychotomię środków i celów, działań instrumentalnych i komunikacyjnych jako warunek możliwości poszerzenia wspólnoty o aktorów pozaludzkich: zarówno nie-ludzkich zwierząt (Haraway), jak i technologię oraz rzeczy (Latour).
Bibliografia
Abriszewski K. 2008. Drogi wartości: toruńska przestrzeń i jej podmioty moralne. W Do Torunia kupić kunia: w 60. rocznicę założenia oddziału toruńskiego Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego. Toruń.
Abriszewski K. 2008. Poznanie. zbiorowość. polityka: analiza teorii aktora-sieci Bruno Latoura. Kraków: Universitas.
Adorno T. W., Horkheimer M. 1994. Dialektyka Oświecenia: fragmenty filozoficzne. Warszawa: Wydawnictwo Krytyki Politycznej.
Callon M., Law J. 1997. “After the Individual in Society: Lessons on Collectivity from Science. Technology and Society”. The Canadian Journal of Sociology. 22 (2) : 165-182.
Descartes R. 2002. Rozprawa o metodzie właściwego kierowania rozumem i poszukiwania prawdy w naukach Kęty: Zielona Sowa.
Habermas J. 1999. Teoria działania komunikacyjnego. T.1. Racjonalność działania a racjonalność społeczna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Habermas J. 2003. Przyszłość natury ludzkiej: czy zmierzamy do eugeniki liberalnej?. Warszawa: Scholar.
Haraway D. 2008. “Zwierzęta laboratoryjne i ich ludzie”. Krytyka Polityczna (15): 102-116.
Holloway L. 2001. “Pets and Protein: Placing Domestic Livestock on Hobby-Farms in England and Wales“. Journal of Rural Studies. 17 (3) : 293–307.
Kant I. 2001. Uzasadnienie metafizyki moralności. Kęty: Wydawnictwo Marek Derewiecki.
Latour B. 1992. Where Are the Missing Masses?: Sociology of a Few Mundane Artefacts. W Shaping Technology. Building Society: Studies in Sociotechnical Change. Cambridge: The MIT Press.
Latour B. 1993. We Have Never Been Modern. New York-London: Harvard University Press.
Latour B. 1994. “On Technical Mediation: Philosophy. Sociology. Genealogy”. Common Knowledge. 3 (2) : 29-64.
Latour B. 2009. Polityka natury: nauki wkraczają do demokracji. Warszawa: Wydawnictwo Krytyki Politycznej.
Latour B. 2009. Rozwój. głupcze! Czyli jak modernizować modernizację. W Ekologia: Przewodnik „Krytyki Politycznej”. Warszawa: Wydawnictwo Krytyki Politycznej.
Pemberton S. 2004. “Canine Technologies. Model Patients: the Historical Production of Hemophiliac Dogs in American Biomedicine”. W Industrializing Organisms: Introducing Evolutionary History. New York-London: Routladge.
Radomską M. 2010. “Towards a Posthuman Collective: Ontology. Epistemology and Ethics”. Praktyka Teoretyczna 1 (1) : 94-115.
Licencja
Autorzy:
„Praktyka Teoretyczna” jest pismem, które chce realizować idee wolnego dostępu do wiedzy i poszerzania domeny dobra wspólnego. Ma służyć rozwojowi nauki i krytycznej refleksji w Polsce i na świecie w imię idei wolnego dostępu do wiedzy (Open Access). Całe pismo jest udostępniane za darmo w Internecie na warunkach licencji CC-BY-NC-SA (Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe) w wersji 4.0 (szczegółowe warunki: http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/). Artykuły w nim zamieszczone mogą być dowolnie przechowywane, kopiowane, drukowane, rozpowszechniane i wykorzystywane do celów naukowo-dydaktycznych przy zachowaniu warunków licencji. Apelujemy tylko o uznanie autorstwa i podanie źródła w myśl przyjętych w środowisku naukowym standardów.
Nie ma natomiast możliwości komercyjnego wykorzystania zgromadzonych zasobów bez pisemnej zgody wydawcy. Dostęp do czasopisma nie może być dystrybuowany za opłatą czy w jakikolwiek inny sposób limitowany przez inne podmioty.
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie „Praktyka Teoretyczna” są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC [PL.pdf, PL.doc, EN.pdf, EN.doc].
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie „Praktyka Teoretyczna” udzielają wydawcy czasopisma niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalają na użycie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe (CC-BY-NC-SA 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Autorzy nadsyłanych artykułów powinni upewnić się, czy wykorzystywane przez nich materiały nie są chronione prawami autorskimi na rzecz innych osób i ponoszą odpowiedzialność za ewentualne uchybienia w tym względzie.