Słowa kluczowe
pragnienie
ciało bez organów
fetyszyzm
kod
dług
Edyp.
Jak cytować
Abstrakt
Niniejszy tekst stanowi próbę ukazania związków pomiędzy myślą Marksa a przedstawioną w Anty-Edypie ontologią pragnienia. Zabiegiem kluczowym dla wydobycia relacji pomiędzy tymi dwoma projektami filozoficznymi będzie pominięcie wszelkich odniesień do psychoanalizy. Toteż podstawowe, organizujące siatkę teoretyczną Anty-Edypa pojęcia, takie jak pragnienie, ciało, nieświadomość, kod, brak, a nawet Edyp, zostaną objaśnione bez odniesienia do pism Freuda, Lacana czy Melanie Klein. Tym ostatnim poświęcano dotąd zbyt wiele uwag, w efekcie zawężając krąg odbiorców dzieła Deleuze’a i Guattariego. Wydaje się, że komunikacyjna blokada powstała przede wszystkim pomiędzy Anty-Edypem a środowiskiem marksistowskim (nie licząc kilku drobnych wyjątków). Jest to kanał, który należałoby wreszcie udrożnić.Bibliografia
Deleuze, Gilles, i Félix Guattari. 2017. Anty-Edyp. Kapitalizm i schizofrenia, tom 1. Tłum. T. Kaszubski. Warszawa: Wydawnictwo Krytyki Politycznej.
Harvey, David. 2017. Przewodnik po »Kapitale« Karola Marksa. Część 1. Tłum. Krystian Szadkowski. Poznań: Wydawnictwo Ekonomiczne Heterodox.
Marks, Karol. 1950. Kapitał. Krytyka ekonomii politycznej. Tom 1. Księga 1. Tłum. zbiorowe. Warszawa: Książka i Wiedza.
Rudnicki, Cezary. 2015. „Deleuze i Guattari o dwóch zagrożeniach”. Kronos. Metafizyka, kultura, religia 4: 50–66. (https://www.academia.edu/24429858/Deleuze_i_Guattari_o_ dw%C3%B3ch_zagro%C5%BCeniach, data dostępu: 04.07.2017).
Swianiewicz, Jan. 2014. Możliwość makrohistorii. Braudel, Wallerstein, Deleuze. Toruń/Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
Tronti, Mario. 2013. „Fabryka i społeczeństwo”. Tłum. Sławomir Królak. http://www.praktykateoretyczna.pl/mario-tronti-fabryka-i-spoleczenstwo/ (data dostępu: 04.07.2017).
Licencja
Autorzy:
„Praktyka Teoretyczna” jest pismem, które chce realizować idee wolnego dostępu do wiedzy i poszerzania domeny dobra wspólnego. Ma służyć rozwojowi nauki i krytycznej refleksji w Polsce i na świecie w imię idei wolnego dostępu do wiedzy (Open Access). Całe pismo jest udostępniane za darmo w Internecie na warunkach licencji CC-BY-NC-SA (Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe) w wersji 4.0 (szczegółowe warunki: http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/). Artykuły w nim zamieszczone mogą być dowolnie przechowywane, kopiowane, drukowane, rozpowszechniane i wykorzystywane do celów naukowo-dydaktycznych przy zachowaniu warunków licencji. Apelujemy tylko o uznanie autorstwa i podanie źródła w myśl przyjętych w środowisku naukowym standardów.
Nie ma natomiast możliwości komercyjnego wykorzystania zgromadzonych zasobów bez pisemnej zgody wydawcy. Dostęp do czasopisma nie może być dystrybuowany za opłatą czy w jakikolwiek inny sposób limitowany przez inne podmioty.
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie „Praktyka Teoretyczna” są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC [PL.pdf, PL.doc, EN.pdf, EN.doc].
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie „Praktyka Teoretyczna” udzielają wydawcy czasopisma niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalają na użycie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe (CC-BY-NC-SA 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Autorzy nadsyłanych artykułów powinni upewnić się, czy wykorzystywane przez nich materiały nie są chronione prawami autorskimi na rzecz innych osób i ponoszą odpowiedzialność za ewentualne uchybienia w tym względzie.