Instytucjonalizacja rynku medialnego w greckim systemie politycznym

Abstrakt

W artykule wskazuje się na proces instytucjonalizacji greckiego rynku medialnego. Proces ten zaczął kształtować się po wstąpieniu tego kraju do struktur europejskich, czyli po 1981 r. Sukcesywnie od końca lat 80. XX w. kształtował się on w oparciu o nowe inicjatywy, formy i działania. Jednakże proces ten jeszcze się nie zakończył ze względu na zmiany, do jakich doszło w ostatnim dziesięcioleciu. W tym czasie członkowie Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, ze względów proceduralnych związanych z trybem powoływania tego gremium, nie byli w stanie rozdzielać ani przedłużać koncesji radiowo-telewizyjnych, co wywołało kryzys medialny. Dodatkowo państwo greckie stanęło na krawędzi wypłacalności ze względu na stan jego finansów. Nowy rząd stworzył kolejną instytucję medialną, tym razem Sekretariat Generalny ds. Informacji i Komunikacji, który podlegał bezpośrednio premierowi i miał kontrolować rynek prasowo-radiowo-telewizyjny. Poza instytucjami wiodącymi za grecki rynek mediów odpowiadają także gremia wspomagające. W dużej mierze istniały one (jak ministerstwa czy urzędy centralne typu komisja telekomunikacji i poczty) znacznie wcześniej i do ich kompetencji oddano niektóre uprawnienia medialne, które pomagać miały instytucjom wiodącym w wypełnianiu swoich funkcji. Poza tym obszarem występowały treści upowszechniane w internecie, które znalazły się pod kontrolą specjalnej jednostki powołanej w ramach struktur policyjnych.