Rola soft power w kształtowaniu regionalnej i globalnej pozycji Arabii Saudyjskiej

Abstrakt

Arabia Saudyjska, mocarstwo regionalne o ambicjach hegemonicznych, odgrywa kluczową rolę w kształtowaniu bliskowschodniego układu sił, jak również wpisuje się w rywalizację mocarstw zewnątrz-regionalnych (USA, Rosja, Chiny, Indie) o wpływy na Bliskim Wschodzie. Problem badawczy zawiera się w stwierdzeniu, że w połowie trzeciej dekady XXI wieku, by utrzymać prestiż i umacniać pozycję mocarstwową, a przy tym, by prowadzić skuteczną rywalizację o dominację w regionie z szyicką Islamską Republiką Iranu, czy z Republiką Turcji, władze w Rijadzie dokonały racjonalizacji doboru instrumentów w polityce zagranicznej, co wiązało się z przesunięciem środka ciężkości z hard na soft power. Było to widoczne w takich decyzjach Rijadu jak: działania na rzecz zakończenia wojny w Jemenie; podjęcie prób deeskalacji konfliktu z Iranem; wygaszenie sporu dyplomatycznego z Katarem; przywrócenie członkostwa Syrii w Lidze Państw Arabskich; próby ocieplenia relacji saudyjsko-tureckich; stosowanie sportwashingu; postawienie na blue economy. Taki stan rzeczy wynikał z faktu, że soft power zaczęła być postrzegana przez następcę tronu Mohammada Bin Salmana jako najbardziej skuteczny środek do ustabilizowania sytuacji w regionie, co stanowi conditio sine qua non realizacji giga-projektów w ramach Saudi Vision 2030, dywersyfikacji saudyjskiej gospodarki, ułatwienia Rijadowi liderowania wśród sunnickich państw arabskich, zmniejszanie zależności od USA.